شمارش معکوس
خلاصه گزارش پژوهشگران امریکا که با عنوان
"شمارش معکوس برای حمله به ایران" در روزنامه چپگرای "یونگه
ولت" چاپ آلمان منتشر شده است:
شخصیت های بنام
جمهوریخواه و دمکرات بر تجاوز به ایران بعد از انتخابات ریاست
جمهوری در ایالات متحده پافشاری می کنند. طرح 117 صفحه ای
منتشر شده از طرف "Bipartisan
Policy Center"
پیشنهاد هایی از قبیل بستن راه های دریایی و بمباران های مداوم
را در بردارد. در این طرح صحبت از صدها هزار قربانی می شود.
تمامی نظر خواهی ها در باره انتخابات سه شنبه
آینده در ایالات متحده حاکی از پیروزی اوباما بر مک کین است.
رئیس جمهور این کشور هر کس که باشد با درخواست جمعی از
سیاستمداران با نفوذ ایالات متحده و اسرائیل در رابطه با موضوع
ایران که در ماه های گذشته تا حدی به آن بی توجهی شده است
مواجه می گردد.
این طرح که با نام "Meeting
the Challenge U.S. Policy toward Iranian Nuclear Development"
در 117صفحه
منتشر شده است شامل پیشنهاداتی است که به نظر اعضای این گروه
باید فورا پس از انتخابات 4 نوامبر به مرحله اجرا درآید. در
بین یازده سیاستمدار و نظامیان تنظیم کننده این سند نام "دنیس
روس" دیپلمات باتجربه آمریکایی در دوران رونالد ریگان، جرج بوش
(پدر) و بیل کلینتون نیز به چشم می
خورد. او مشاور اصلی "اوباما" در امور خاورمیانه است که در
صورت پیروزی دمکرات ها به عنوان کاندیدای احتمالی پست وزارت
امور خارجه ایالات متحده به حساب می آید.
در این طرح با تعیین یک چارچوب زمانی احتمالا
3 ماهه برای مذاکرات بین دو کشور
ایران و امریکا، امکان عدم پافشاری ایالات متحده بر پیش شرط
مذاکرات مطرح شده است. بموجب این طرح می توان متوقف ساختن غنی
سازی اورانیوم، بعنوان پیش شرط مذاکرات حذف شود، اما در عوض،
تا پایان مهلت 3 ماهه ای که پیش بینی شده ایران نه تنها باید
شرایط پیشنهادی در طرح های قبلی (اشاره به مصوبات شورای امنیت)
را برای دوران پس از متوقف کردن غنی سازی اورانیوم بپذیرد،
بلکه با کنترل فعالیت های اتمی خود طی سالیان متمادی موافقت
کند. در این طرح کشورهای اروپایی نیز باید قبل از شروع مذاکرات
با چارچوب زمانی در نظر گرفته شده که در حقیقت از این پیشنهاد
یک اولتیماتوم میسازد موافقت
کنند و خود را موظف به همکاری و مشارکت در اجرای قدم های بعدی
این طرح بدانند.
در هر موافقتنامه ای باید مراحل و نحوه دقیق
کنترل برنامه های اعلام نشده اتمی ایران قید شود و با توجه به
ناتوانی سازمان بین المللی انرژی اتمی در رابطه با کشف اینگونه
فعالیت های ایران، باید نحوه این کنترل شبیه مکانیسم کنترل
کمیسیون ویژه سازمان ملل در عراق در زمان صدام حسین باشد.
پس از سپری شدن دوران 3 ماهه اولتیماتوم، باید
تحریم های همه جانبه و جدی تری علیه ایران اعمال شود. از جمله
کوتاه کردن دست این کشور و بانک هایش از سیستم تجارت جهانی و
مسدود کردن خلیج فارس که در ابتدا فقط شامل جلوگیری از ورود
بنزین به این کشور می شود و در صورت لزوم جلوگیری از صدور نفت
که درآمد حاصل از آن تقریبا دوسوم درآمد کل این ایران را شامل
می شود.
تنظیم کنندگان این طرح از رئیس جمهور آینده می
خواهند که ظرفیت جنگی ایالات متحده را در این منطقه گسترش دهد
که شامل مواردی چون تقویت پایگاه های نظامی آمریکا در کشورهای
حوزه خلیج فارس و همچنین دسترسی به پایگاه های نظامی همسایگان
شرقی، غربی و شمالی ایران می شود. این مستلزم شروع یک دیپلماسی
در ارتباط با جلب موافقت گرجستان، آذربایجان، ترکمنستان،
ازبکستان، ترکیه و تا حد ممکن پاکستان برای پیاده کردن نیرو و
ایجاد ستادهای تدارکاتی لازم برای عملیات نظامی می باشد. به
غیر از گرجستان بقیه کشورهای نامبرده قبلا پیشنهاد در اختیار
گذاشتن خاک خود برای جنگ بر علیه ایران را رد کرده اند.
در این طرح به شرایط مناسبی که در اثر حضور
نیروهای نظامی ایالات متحده در عراق و افغانستان در صورت بروز
جنگ با ایران وجود دارد اشاره شده و گفته می شود که آمریکا می
تواند تحت پوشش درگیریهای نظامی در این دو کشور نیرو و تجهیزات
به منطقه منتقل کند. همچنین بالا بردن سریع تعداد ناوهای
هواپیمابر این کشور در اقیانوس هند از دو ناو به حداقل چهار
ناو طی چند هفته یا حتی چند روز نیز پیشنهاد میشود.
بر اساس این طرح باید پس از آرایش قوا، یک
اولتیماتوم برای متوقف کردن غنی سازی اورانیوم و اجازه کنترل
آن و همچنین اعلام و انهدام تمام مراکزی که در خدمت برنامه
ساخت سلاح های اتمی می باشند داده شود.
عملیات نظامی پس از این اولتیماتوم باید به
پشتوانه نیروی دریایی و هوایی انجام گیرد و به غیر از عملیات
احتمالی کماندویی، از حمله زمینی و استفاده از نیروی زمینی
خودداری شود.
با بمباران ایران طی هفته های متوالی و حتی
بکار گیری سلاح های اتمی باید ایران را مجبور به اعلام شکست و
قبول شرایط کرد. |