|
طرح 117 صفحه ای گروه پژوهشگران امریکا، که
گفته میشود کارپایه دولت آینده ایالات متحده خواهد بود، نگاهی
است به کل جهان، سپس منطقه خاورمیانه و پس از آن، تمرکز روی
ایران. دیپلمات ارشدی که در میان بالغ بر 10 امضاء کننده این
طرح نامش برجسته تر از بقیه است "دنیس راس" مشاور دولت های
ریگان، بوش پدر و کلینتون است، و پس از او نام چند سناتور سابق
و دیپلمات شناخته شده قدیمی امریکا به چشم می خورد. اگر
"اوباما" در انتخابات ریاست جمهوری امریکا برنده شود، احتمال
بسیار می رود که "دنیس راس" پست وزارت خارجه کابینه او را
اشغال کند. در این صورت طرح 117 صفحه ای جدی تر از آنچه اکنون
ارزیابی می شود، در دستور کار دولت خواهد بود.
مهم ترین بند این طرح، حذف پیش شرط برای آغاز
مذاکره با ایران است. یعنی همان وعده ای که اوباما در جریان
تبلیغات انتخاباتی خود چند بار طرح کرده است. یعنی شرط توقف
غنی سازی اورانیوم و سپس آغاز مذاکرات حذف شود.
اما این حذف پیش شرط با نتیجه از مذاکرات
مستقیم و بدون پیش شرط همراه شده که بدتر سرانجام تر از پیش
شرط است. یعنی برای مذاکرات 3 ماه وقت تعیین و قید شده است که
باید در این 3 ماه مذاکرات به نتیجه قطعی برسد و به ایران فرصت
وقت کشی داده نشود. نتیجه ای که در پایان مذاکرات باید گرفته
شود نیز از هم اکنون تعیین شده: توقف آن بخش از فعالیت های
اتمی ایران که مورد مناقشه است و نظارت همه جانبه بر فعالیت
های اتمی ایران و اطلاع از آنچه تاکنون سازمان انرژی اتمی نیز
قادر به اطلاع از آن نبوده اند.
درحقیقت، اگر یکسال و یا دو سال پیش هم پیش
شرط مذاکرات را حذف می کردند و همین مهلت 3 ماهه را برای به
نتیجه رسیدن مذاکرات و با نتیجه ای که می خواهند از آن بگیرند
اعلام می کردند، تاکنون نزدیک به 10 بار از این مهلت عبور شده
و دیگر نیازی به ادامه پافشاری بر پیش شرط نبود!
بنابراین، آن پیشنهاد مذاکره مستقیم و بدون
پیش شرطی که اوباما و یا دیگر سناتورها و تهیه کنندگان طرح 117
صفحه ای می گویند و نوشته‌اند، ادامه مناقشه است و نه پایان
آن.
بعید به نظر می رسد که جمهوری اسلامی پای این
میز مذاکره برود و اتفاقا تهیه کنندگان طرح نیز با آگاهی از
همین مسئله پیش شرط را حذف کرده اند. نتیجه آن که جمهوری
اسلامی نه تنها برای کشورهای اروپائی، نه تنها برای کشورهای
منطقه که نگران یک جنگ اتمی اند، بلکه برای روسیه و چین و
هندوستان نیز دولت و حکومتی غیر قابل مذاکره معرفی خواهد شد.
تشدید تحریم های اقتصادی و حتی نفتی و متعاقب آن احتمال ضربات
نظامی همان نتیجه ایست که تهیه کنندگان طرح 117 صفحه در نظر
داشته و با همین هدف طرح مذکور را تهیه کرده اند. در این طرح،
فصول مشروحی وجود دارد مبنی بر نارضائی وسیع و رو به گسترش در
ایران که تحریم های اقتصادی آن را سرعت می بخشد. همچنین روی
نارضائی قومیت ها از حکومت شیعه مرکزی نیز تاکید شده و ضرباتی
برای جدائی مناطقی از کشور نیز طرح شده است. در این بخش، سقوط
پایگاه حکومت مورد تاکید قرار گرفته است. |
