بخش اعظم سخنرانی رئیس جمهور- در مجمع عمومی سازمان ملل- به مسائل دینی، ایدئولوژیک، فلسفی و جهان بینی و نوع نگاه ایشان به دنیا اختصاص داشت. آقای احمدی نژاد طی سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، حاضرین را دعوت کرد که با دیدگاه ایشان به اطاعت از خدا روی آورده و در مسیر حق گام بردارند.

این بخش از سخنان احمدی نژاد بیش از اینکه جنبه سیاسی و دیپلماتیک داشته باشد، جنبه اعلام نظر و دیدگاه شخصی داشت و بحث های کلامی محض بود، این بحث ها غلط نیستند اما جایگاه طرح آنها، مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیست.

باید از فرصت سخنرانی در این مجمع، حداکثر استفاده را کرد و مسائل عینی کشور را که دنیا منتظر روشنگری جمهوری اسلامی در خصوص آنهاست اولویت داد. مسائلی چون فعالیت های هسته ای ایران، امنیت منطقه ای، حضور امریکا در عراق و تبعات ناشی از آن، مشکلات موجود در منطقه و نقشی که ایران می تواند در حل این مشکلات داشته باشد؛ موضوعاتی عینی هستند که دنیا بسیار علاقمند است با دیدگاه ها و نظرات فنی ایران در خصوص آنها آشنا شود. 

طرح دیدگاه ها بصورت کلی، چندان جواب نمی دهد و فاقد کارایی است. باید مسائل را بصورت عینی و همراه با جزییات و راهکارها، مطرح کرد. متاسفانه طرح مباحث عینی که افکار عمومی جهان را بسود ایران تغییر دهد و موجی مثبت را به نفع کشور ایجاد کند، در سخنان رئیس جمهور مشاهده نشد.

آیت الله خزعلی

علیرغم نظر بالا، که در سایت صادق خرازی، سفیر پیشین جمهوری اسلامی در فرانسه انتشار یافته و نظر بخش وسیعی از حکومت است، آیت الله خزعلی که از ابتدای بنای جمهوری اسلامی نقش سخنگوی انجمن حجتیه را برعهده گرفت و اکنون نیز با بنیانگذاری تشکلی بنام " بنیاد غدیر" در پی احیای همه جانبه انجمن حجتیه در جمهوری اسلامی است، سخنان احمدی نژاد در سازمان ملل را یک شاهکار ارزیابی کرد. او گفت که تا حالا هیچکس از پشت تریبون سازمان ملل چنین سخنی که احمدی نژاد گفت( حکومت امام زمان و ظهور امام زمان) نگفته بود.

(اگر این استدلال پذیرفته شود، آنوقت اگر فردا یک کسی هم برود پشت میکرفن سازمان ملل و دوسه تا فحش خواهر و مادر به این و آن بدهد، روی دست احمدی نژاد در خلق شاهکار بلند شده است!)