پیشاپیش از اینکه ناگزیرم با ادبیات عبید زاکانی بنگارم پوزش می طلبم، چاره ای نیست.

حکایت کنند، عبید را به زندان افکندند، هم ولایتی او پرسید: "فلان بچه مردم گذارده ای که به زندان افتاده ای؟" گفت: "نه" پرسید: "پس فلان بزرگسال گذاشته ای؟" پاسخ داد: "نه جان من، جرم من سیاسی است!"

هم بند او گفت: "خوب از اول می گفتی که فلان مسئولین گذاشته ای!"

ظریفی می گفت: زید در زمان طاغوت زندانی سیاسی بوده است، نابخردان خرده گرفتند و کاغذ پاره ای را پیراهن عثمان کردند که اتهام زید "ازاله بکارت" بوده است. پس رندان شور کردند و هیات تحقیق و تفحص تشکیل دادند تا ارتباط جرم سیاسی و ازاله بکارت را بیابند، بزرگ رندان گفت: زید الحق که از پیشتازان مبارزه با طاغوت و سردمداران رژیم بوده است، شاید دختر و یا خواهر یکی از مسئولین طاغوتی را قبول زحمت فرموده اند و این حرکتی نمادین است که "خوار طاغوت را ... بعله"

با خود گفتم، ما که نوجوان بودیم و از عمق مبارزه سیاسی چیزی نمی‌فهمیدیم و فقط درسطح خیابان ها شعار می دادیم، غافل از اینکه کسانی مرد عملند و مبارزه آنان عمقی است.