شورای امنیت سازمان ملل تاکنون در سه قطعنامه، تحریم‌هایی را علیه ایران وضع کرده است. همین سه قطعنامه دارای چنان ظرفیتی است که علاوه بر موانع رسمی بر سر خرید و انتقال اجناس به ایران، باعث شرایط و موانع دیگری هم شده است. از جمله این موانع نا امن شدن دریاها و بویژه خلیج فارس برای کشتی های ایرانی است که به بهانه تحریم و کنترل، کشتی های حامل بار به ایران را می برند. گاهی واقعا برای کنترل تحریمی این کشتی ها را مدتی توقیف و در بنادر مسیر راه کنترل می کنند و گاهی شبکه هائی از دزدان دریائی که خود را با این اوضاع تطبیق داده اند دست به این عمل می زنند. بنابراین هنوز معلوم نیست کشتی ایرانی که در نزدیکی اتیوپی ربوده شده قربانی کدامیک از این دو شده است. در قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت به اعضای سازمان ملل اجازه داده شده که کشتی‌ها و هواپیماهای عازم ایران و یا در حال خروج از این ایران را در صورت مشکوک شدن به محموله آنها مورد بازرسی قرار دهند.

علاوه بر آب های کمی دورتر، در خلیج فارس که سپاه پاسداران ادعای تسلط بر آن را دارد و می گوید بزودی اژدر و زیر دریائی در آن به آب می اندازد، کشتی های عازم ایران حتی جرات نزدیک شدن به خرمشهر را هم ندارند. گروه های ترور و سرقت عراقی که همه نوع سلاحی را دراختیار دارند به سرعت برق و باد می توانند کشتی های عازم ایران را بربایند و به سواحلی ببرند که نیروی دریائی سپاه جرات نزدیک شدن به آنها را ندارد. حتی در مسیر ژاپن به ایران هم امنیت دریائی برای کشتی های عازم ایران وجود ندارد. دراغلب مواردی که یک یا چند کشتی های حامل بار از امارات عازم ایران هستند وقتی ربوده می شوند، علاوه بر غارت اجناس و محموله ها، کارکنان کشتی را هم بشدت مضروب و شکنجه می کنند. اخبار مربوط به این رویدادها در هیچ روزنامه ای منتشر نمی شود.

اخیرا سازمان تبلیغات اسلامی شکایتی نزد سپاه برده بود که دانستنی است. بموجب این شکایت یک کشتی حامل کالاهای شرکت "سونی" که غیر مستقیم دست سازمان تبلیغات اسلامی در آن بند بود ربوده شده و اجناس آن به غارت رفته است. از آنجا که گروه های مسلح دریائی – اغلب عراقی- می دانند ایران حجم بسیار بالائی واردات دارد و هر کشتی که عازم ایران است حامل کالاست، بر شمار این گروه ها ماه به ماه افزوده می شود و نا امن ترین شرایط برای کشتی های عازم ایران فراهم شده است.