نهم شهریور ماه 1320 ( 31 اوت 1941 ) ارتش های انگلستان و شوروی از دو سو وارد ایران شدند تا پیمان نیمه کار رضاشاه با هیتلر را به بایگانی تاریخ بسپارند.

رضا شاه که هنوز در خواب و خیال حمایت آلمان هیتلر بود، اعضای شورای ستاد عالی جنگ را به کاخ سعد آباد فراخواند و در محوطه کاخ در برابر مقامات نظامی و غیر نظامی، سرلشکر احمد نخجوان کفیل وزارت جنگ و سرتیپ علی ریاضی کفیل رکن دوم ستاد ارتش را (اطلاعات ارتش ) با عصای خود به باد کتک گرفت ودرجه های نظامی آنها را که خود داده بود از روی شانه هایشان کند.

سپس به جان سایر افسران ارشدی که در آنجا بودند افتاد و همه را کتک زد. همه را تهدید به محاکمه کرد و گفت خودش رئیس محکمه خواهد شد.

جنون قدرت رو به افول و خشونت هنوز باقی به نمایش درآمده بود.

همانجا، سرلشکر بوذرجمهری را فرمانده نیروی هوائی کرد. همان زمان فروغی به مجلس اطلاع داد که با نمایندگان دولتین انگلستان و شوروی درحال مذاکره است و کار ایشان (رضا شاه) تمام است و باید برود. آن سیرکی که در سعدآباد و با شرکت رضاشاه و ژنرال هایش برپا شده بود و قدرقدرتی که او با عصا به نمایش گذاشته بود، چند ساعت بیشتر دوام نیآورد، چرا که خود نیز به ناچار لباس رزم را از تن کنده و با کت و شلوار و گیوه راه خروج از ایران را پیش گرفت و سر از افریقای جنوبی در آورد.