فیلمی
از تجاوز چند
مرد به یک دختر 18 ساله با تمام صحنه های هول انگیز آن روی
شبکه جهانی
یوتوب قرار گرفته است. ابتدا اعلام شد که این دختر افغانی و
آن مردان که اراذل و اوباش بوده اند، ایرانی
اند. بعد گفته
شد خیر، مردان
متجاوزافغانی
و دختر ایرانی
بوده است.
زمان و محل این
تجاوز نیز در ابهام است. ابتدا گفته شده که در شهر قرچک از
توابع ورامین بوده و پس از بالا گرفتن خشم اهالی این منطقه
برخی مسئولان دولتی اعلام کردند که این جنایت قبلا در یکی از
شهرهای استان خراسان شمالی روی داده و مردان متجاوز هم به سزای
اعمال خود رسیده و اعدام شده اند.
نکته آشکار در این
واقعه آن
است که این
فیلم با تمام جزئیات آن یا از طریق شنودها و کنترل های امنیتی
ضبط شده و یا پس از دستگیری متجاوزین بدست آمده است.
با توجه به واکنش
هایی که انتشار این فیلم در میان مردم داشته،
اگر مقامات انتظامی و
امنیتی این فیلم را پخش کرده باشند، انگیزه ای جز توجیه اعدام
های اخیر اراذل و اوباش نمی توانستند داشته باشد.
این گمان را سلسله گزارش
های جدیدی که از سیمای جمهوری اسلامی با حضور سردار رادان
فرمانده نیروی انتظامی تهران و درباره فساد اخلاقی پخش می شود،
تقویت می کند. بویژه که این فیلم های سیمای جمهوری اسلامی نیز
بصورت کوتاه و فشرده روی شبکه یوتوب قرار گرفته و می گیرد.
برای نمونه پیگیری آگهی های استخدام منشی های زیبا و سپس رد
یابی پلیسی گزارشگر تلویزیون تا اتاق کار و یا خانه شخصی صاحب
آگهی و بعد از آن هم نظر خواهی از سردار رادان! که چیزی جز
تائید واکنش خشن پلیس و تائید مصوبه مجلس هشتم برای گسترش "اعدام"
ها نیست.
از سوی دیگر
فیلم تجاوز مورد بحث،
آنچنان
نفرت انگیز است
که
احساسات افغان هائی
که هنوز بیش از
3 میلیون از آنها
در ایران زندگی می کنند را
هم بشدت برانگیخت.
تا جایی که
سرانجام در تعدادی
از سایت های
اینترنتی که معلوم نیست گردانندگان واقعی آنها کیستند، خبر اینگونه
تصحیح شد
که دختر
مورد تجاوز
ایرانی و متجاوزین
نیز ایرانی بوده
اند!
سرانجام فیلم از روی
برخی سایت ها که
در جستجوی تیراژ بالا و بالاترین هستند برداشته شد، اما روی
یوتوب با آدرس های متعدد باقی ماند.
آنچه در این میان سئوال
برانگیز است، آنست که هدف از
دامن زدن به خشونت میان مردم
چیست و
اساسا چرا؟
آیا قصد آنست که
خشم ناشی از صحنه های اخراج افغان ها از ایران
که روزنامه جام
جم در ایران منتشر کرد با
انتشار این فیلم
و این خبر
جبران شود؟ دراینصورت
خشونت میان دو ملت ایران و افغان دامن زده نمی شود؟
یا
برای
توجیه اعدام
افراد به صورت فله ای و بنام
اراذل و اوباش
چنین کرده اند،
که در اینصورت نیز
آیا نتیجه این اقدامات
چیزی جز ترویج و گسترش خشونت در جامعه است؟
آیا روزنامه نگاران و
گردانندگان سایت ها و وبلاگ نویسان در این زمینه مسئولیت
ندارند؟
فراموش نکنیم که
نیفتادن به دام توطئه ها و بازی هائی که می تواند مشوقان و
طراحانی حتی
در جناح های مختلف حکومتی و بویژه دولت کنونی در ایران داشته
باشد، سانسور نیست، سانسور
در ایران همان
تعریفی را دارد که در همه جای جهان دارد: "جلوگیری از اطلاع
رسانی دقیق و
آگاهی
مردم و مانع
رشد و
تصمیم گیری آنها
شدن".
آنچه من می گویم تعهد
ملی و اخلاقی است و پرهیز از افتادن در سیکل معیوب ترویج خشونت
و توجیه رفتار خشن و اعدامی حکومت. خشونتی که با این نوع اخبار
و فیلم ها و بازی های سیاسی حتی
سمت وسوی
دامن زدن به جنگ و
برادر کشی میان دو ملت
را در پی دارد.
(برگرفته از وب سایت "تهیه")
|