تاج زاده: اقتدارگراهایی که امروز متشرع و اخلاق گرا شده اند و می‌گویند به فرض وقوع جرم در دانشگاه زنجان، پخش فیلم آن اشاعه فحشا و گناهش بیشتر از خود جرم است، چرا در هنگام پخش تصویر رقص یک زن عریان در یکی از جلسات کنفرانس برلین که به احتمال زیاد با هماهنگی قبلی دست به این عمل شنیع زده بود، کلامی نگفتند و آن را اشاعه فحشا نخواندند؟ فراموش نمی‌کنیم که آقای لاریجانی رسماً از پخش آن صحنه‌های زشت و مونتاژ شده در سیما دفاع و ادعا کرد مردم باید بدانند در کنفرانس برلین چه گذشته است. اگر اقتدارگراها حق مردم می‌دانند که در جریان جزئیات کنفرانس برلین قرار گیرند و با این استدلال فیلمی را ناجوانمردانه مونتاژ و از تلویزیون رسمی کشور پخش کردند، پیشاپیش پذیرفته‌اند که مردم به طریق اولی باید بدانند که در دفتر معاونت دانشگاه‌های زنجان، کرمانشاه، سنندج و ... چه می‌گذرد و حق اعتراض ندارند که پخش این تصاویر اشاعه فحشا است .

اگر اقتدارگراها واقعاً معتقدند این شیوه اشاعه فحشا است، ابتدا باید آقایان لاریجانی و شریعتمداری را محکوم کنند که این روشها را در تریبون‌های رسمی نظام (صدا و سیما و کیهان) اعمال، ترویج و توجیه کردند. تنها در این صورت می پذیریم که اینها واقعاً با اشاعه فحشا مخالفند. نه اینکه خود بدترین روشهای غیر اخلاقی را علیه منتقدانشان اعمال کنند و آن را اطلاع‌ رسانی بخوانند ولی زمانی که نوبت به خودشان می رسد مدافع ارزشها و معیارهای اخلاقی و نگران اشاعه فحشا توسط دانشجویان می‌شوند.

انصاف حکم می کند که اعتراف کنم ابعاد مخرب عملکرد صدا و سیما در هرزه‌نگاری کنفرانس برلین به هیچ وجه قابل مقایسه با عملکرد برخی دانشجویان در دانشگاه زنجان نیست. دانشجویان دانشگاه زنجان هرگز آن یک صحنه منفرد را به کل دانشگاه تعمیم ندادند. آنان هرگز با اینترنتی کردن یک صحنه مدعی نشدند که همه روسای دانشگاه چنین هستند. این همان نکته‌ای است که در هرزه نگاری تصویری صدا و سیمای آقای لاریجانی از کنفرانس برلین رعایت نشد. صدا و سیمای اقتدارگراها کوشید کل تصویر کنفرانس برلین را با همه مباحث دموکراتیک آن و با همه شرکت‌کنندگان محترم آن تحت‌الشعاع همان چند تصویر برجسته شده قرار دهد تا همه اصلاح طلبان را به بی بند و باری متهم کند.

هر که رفتار دانشجویان زنجان را محکوم می‌کند لازم است ابتدا رفتار اقتدارگرایان را در دانشگاه علم و صنعت نیز ناپسند و غیراخلاقی بخواند که با ضرب و شتم رئیس دانشگاه منتخب اعضای هیأت‌های علمی آغاز کننده و تعلیم دهنده این شیوه بوده اند. لازم به یادآوری است که وقتی باب ضرب و شتم مقامات دانشگاه یا افشاگری‌های هرزه‌نگارانه از بالا باز شود، واکنش آن در پایین معمولا افراطی‌تر خواهد بود. استانداردهای دوگانه در هر زمینه‌ای جواب دهد در این گونه موارد پاسخگو نیست و عمل غیراخلاقی در بالا منجر به غیراخلاقی در پایین می‌شود.

عملکرد اقتدارگراها بعد از علنی شدن ماجرا نشان می دهد آنان هنوز متنبه نشده‌اند. به همین دلیل به جای بررسی عمیق حادثه و تلاش برای از بین بردن زمینه‌های آن، درصدد ایجاد فضای امنیتی و اطلاعاتی در دانشگاه‌ها هستند تا کسی به حکم احتمالا ناعادلانه دادگاه اعتراض نکند. به آنها هشدار می دهم این شیوه باعث می شود که در مراحل بعد دانشجویان جواب همین روش را نیز بدهند.

اگر بخواهیم دانشگاهی داشته باشیم که دانشجویانش در برابر ناهنجاری ها از معیارهای حقوقی، قانونی واخلاقی خارج نشوند، لازم است که اقتدارگراها رفتار خود را اصلاح کنند و در عمل نشان دهند که از گذشته درس گرفته‌اند و مرتکب اقدام‌های غیرقانونی و غیراخلاقی نمی‌شوند. به این ترتیب می توان امیدوار بود که دانشجویان نیز در مواجهه با ناهنجاری‌ها مرزهای حقوقی و اخلاقی و قانونی را نقض نخواهند کرد.

یکی از کارهای مثبت دولت اصلاحات که در زمان وزارت علوم دکتر معین آغاز شد، انتخاب روسای دانشگاه‌ها با رأی اعضای هیات‌های علمی بود تا ریاست دانشگاه در برابر اساتید، کارکنان دانشگاه و دانشجویان پاسخگو باشد.  شعار دولت نهم باز کردن دایره مدیریت کشور بود اما در عمل مانع مشارکت دانشگاهیان در اداره دانشگاه ها شده است و دوباره روسای دانشگاه‌ها را انتصابی کرد. به این ترتیب مسئولیت عملکرد آنها را راساً به عهده گرفت، ضمن آنکه روسای دانشگاه‌ها را نسبت به مطالبات دانشجویی بی‌ توجه کرد.

حوادث اخیر در دانشگاه‌های کرمانشاه، سهند تبریز ، قزوین ، زنجان، شیراز و ... این درس را به همه می دهد که هرچه سریعتر به طرف انتخابی شدن روسای دانشگاه‌ها برویم تا اساتید خدمتگزار و خوشنام از همان دانشگاه انتخاب شوند و بسیاری از نارسایی‌های کنونی جامعه دانشگاهی کشور برطرف شود.