|
در تاریخ 16 مرداد 1387 روزنامه ها و رسانه های جمعی کشور
مبادرت به انتشار قسمت هایی از مصاحبه هفتگی سخنگوی قوه قضائیه
با رسانه ها نمودند که صراحتا تاکید بر رعایت حقوق بشری در
مراجع و محاکم قضائی و زندان های ایران کرده و از سازمانهای
حقوق بشری دعوت نموده است تا از زندانهای ایران بازدید بعمل
آورده و از نزدیک شاهد باشند که چگونه زندانیان در وضعیتی
مطلوب و انسانی بسر می برند.
اینجانبان مصطفی علوی جدایی نویسنده و پژوهشگر زندانی و ارژنک
داودی که ماه های متمادی و طولانی که در سخت ترین و بدترین
شرایط در سلولهای بندهای امنیتی مختلف همچون 209، 2
الف ،240 و ... نگهداری و اکنون نیز حدود 9 ماه است که
بر خلاف تمام موازین انسانی و حقوق بشری و قوانین بین المللی
و حتی قوانین داخلی ایران و بدون داشتن کمترین امکانات رفاهی،
بهداشتی و حتی تامین جانی به زندان مخوف فوق امنیتی رجائی شهر
که مسئولانش آن را عجاب شهر نام نهاده اند تبعید و در حال حاضر
سلول 9، سالن 18، بند 6 (به عبارتی بهتر دخمه 9 ، نقد 18 ،
سیاه چال 6) این زندان که گویا نمونه بارز از زندانهای قرون
وسطائی بوده و در قرن حاضر مصداق بارز از گوانتانامو است و
شاید نام برازنده تر از این ایران تانامو را برای آن نباشد، در
میان کثیری از زندانیان شرور و خطرناک (قاتل، سارق مسلح، آدام
ربا، متجاوز و ...) نگهداری و بسر می بریم و حتی از حقوق اولیه
که یک بیمار برخوردار است محروم و کتبا و رسما طبق دستور
معاونین دادستان تهران ( حسن زارع دهنوی معروف به قاضی حداد و
محمود سالارکیا) اعلام می دارند و تنها در حالت مرگ به مراکز
درمانی خارج از زندان اعزام گردم، از اینکه سخنگوی قوه قضائیه
بدین صراحت واقعیات تلخ جاری و روزمره زندان های ایران را
کتمان و به قلب حقایق نیز می پردازد، نمی داند :« الملک و یبقی
معی الکفر و لایبغی معی ظلم»
آیا سخنگوی قوه قضائیه شکایات بیشماری را که مرتبا از عملکرد
دستگاهای مرتبط با آن قوه و به ویژه از آن دادسراها و بی
دادگاهها و بطور اخص از زندانها به مراجع مربوطه ارسال می گردد
را به بوته فراموشی سپرده اند و نمی داند که چه ستم ها بر
زندانیان بی پناه و خانواده ها درمانده و بی پناه بر آنان روا
می گردد؟
اینک پس از سالها جلوگیری و ممانعت از بازدید سازمانهای حقوق
بشری از زندانهای ایران قوه قضائیه از این ارگان ها دعوت به
بازدید از زندانها و محاکمه نموده است. ما نیز به نوبه خود نه
تنها از این بازدید استقبال که شدیدا خواستار آن بوده و از
این سازمان ها می خواهیم که بطور ویژه از بندهای امنیتی و
زندان رجائی شهر و نیز بند محل نگهداری اینجانب و آقای ارژنک
داودی بازدید و از وضعیت ما مطلع و فریاد دادخواهی مان را به
گوش جهانیان برسانند، تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. ما
نه تنها خواستار این بازدید که خواهان شرکت نمایندگان سازمان
های فوق در جلسات تحقیق و بازجوئی بندهای امنیتی و نحوه عمل
کرد دادسراها و دادگاهها ی، به ویژه در شعب ویژه امنیتی،
دادسرا و بی دادگاههای انقلاب هستیم، هر چند از پیش میدانیم
چنین امکانی هیچگاه فراهم نخواهد شد و دادگاههای فرمایشی احکام
از پیش صادر شده توسط مراجع امنیتی کما کان صادر و رو به رشد
خواهند بود.
دکتر مصطفی علوی
زندانی سیاسی بند 6 زندان رجائی شهر کرج
19 شهریور 1387
به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر خانم لوئیز آربور
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
سازمان دیدبان حقوق بشر |
