مافیا در فوتبال ایران- 1
مسابقه بزرگ "پول خوری"
در رختکن های فدراسیون فوتبال
کیخسرو خسروی

همیشه در مواقع بحرانی و  پرتنش ، افرادی هستند که به بهترین نحو ممکن از آن سواستفاده کرده و اهداف از پیش تعیین شده خود را عملی می کنند. متاسفانه اوضاع ورزش ایران مخصوصا، فوتبال که ورزش اول کشور می باشد پس از روی کارآمدن علی آبادی بعنوان رئیس سازمان ورزش، نه تنها در جایگاه قبلی خود نایستاد، بلکه روز بروز در ورطه سقوط و نابودی قرار گرفت.

ناشیانه ترین اقدام مسئولین ورزش ایران (کارکنان سابق شهرداری)  که سقوط فوتبال ایران را سرعت بخشید، برکناری دادکان از ریاست فدراسیون فوتبال بود. جنگ قدرت و پول بالاخره گریبان فوتبال ایران را گرفت و فوتبال از طرف فیفا به حالت تعلیق درآمد. سپس کمیته بی خاصیت انتقالی زمام امور فوتبال را بدست گرفت. به تعویق افتادن چند باره انتخابات فدراسیون نیز نشان داد که آقایان هنوز بدنبال منافع شخصی هستند تا منفعت ملی.

مسئولین فیفا که فوتبال ایران را بدلیل دخالت دولت به حالت تعلیق درآورده بودند فکر می کردند بعد از انتخابات فدراسیون اوضاع از دست دولت درآمده و فدراسیون مستقل خواهد شد ولی عملا شاهد بودیم که از روز اول کار تشکیلات جدید نیز دخالت های رئیس سازمان ورزش و اطرافیانش قطع نشد.

علی آبادی که نتوانسته بود خود را بعنوان رئیس فدراسیون فوتبال تحمیل نماید، نمی توانست این فدراسیون را از دست رفته ببیند، لذا باید شخصی را برای ریاست فدراسیون معرفی می کرد تا بتواند اهداف خود را عملی نماید. و چه کسی بهتر از کفاشیان . کسی که گذشته نشان داده بخاطر پول و شهرت هرکاری می کند. (هنوز سایه شرکت تجارتی کفاشیان بر سر فدراسیونهای ورزشی ایران سایه انداخته است و این شرکت از واردات لوازم ورزشی به ایران  تا ساخت پیست های دومیدانی و ساخت زمین چمن و... به فعالیت سیاه خود مشغول است)

بعداز انتخابات فدراسیون،‌ مجددا سازمان فدراسیون را از آن خود دیده و دخالت های نابجا و انتصابات نامربوط (بقیه نفرات جا مانده از شهرداری) را به بدنه فدراسیون تزریق نمود. از عظیم زاده، رئیس بین الملل، حسینی رئیس روابط عمومی تا خزایی رئیس مالی .

طبق شنیده ها از سازمان ورزش، کفاشیان و تاج، رئیس و نایب رئیس فدراسیون هر روز در سازمان ورزش حاضر شده و برنامه کاری خود را دریافت می کنند.

یکی دیگر از دسته گلهای آقایان انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال بود. درحالیکه نام های بزرگی همچون "خاویرکلمنته"، "آرتور جورج" ، "ژاک سانتینی"، "وینفرد شفر" و "دیک ادووکات" مطرح بود، ولی بدلیل وجود دلال ها هیچکدام از نفرات فوق موفق به دستیابی به این سمت نشدند. سپس از طرف علی آبادی و معاونش کیومرث هاشمی با افشین قطبی به توافق رسیدند و از طریق رسانه ها نیز مربی جدید اعلام شد. ولی ناگهان علی دایی از طرف یک نوجوان (مهرداد بذرپاش، مدیرعامل خودروسازی سایپا) که وابسته به احمدی نژاد بود به فوتبال ایران تحمیل شد.

نکته دیگر در زمان انتخاب سرمربی فعالیت های شبانه روزی دلال های وابسته به ناصر شفق (عضو هیئت ریسه فدراسیون فوتبال) بود که در صدد جذب خاویر کلمنته بودند. هنگامی که قرار شد شخصی از طرف ایران به دیدار کلمنته برود تا با او به توافق برسد، آن شخص کسی نبود جز ناصر شفق که به همراه 55 هزار یورو پول بیت المال رفت تا مثلا کلمنته را راضی کند ولی وی هیچگاه به خواسته اش نرسید و ماموریتش بدون نتیجه خاتمه یافت. در عوض آن 55 هزار یورو نیز هیچوقت به فدراسیون بازگردانده نشد!

از نکات قابل توجه در فدراسیون فوتبال، که از گذشته ها به چشم می‌خورد حضور باند مافیایی نقل و انتقال بازیکنان خارجی و داخلی بود که از داخل بدنه فدراسیون به تیم ها تزریق (تحمیل) می شد. انتخاب مهدی محمدنبی بعنوان دبیرکل فدراسیون در زمان حضور کمیته انتقالی (دوران تعلیق)، برگ برنده باند مافیایی نقل وانتقال بازیکنان بود. نبی که پیش از انتخاب بعنوان دبیرکل، در سازمان لیگ فوتبال مشغول بکار بود، دارای دلال هایی در سراسر جهان می باشد که کارشان نقل و انتقال بازیکن و برگزاری مسابقات فوتبال است. ازجمله آنها می شود به ناظمی در اروپا، جورابچیان درآمریکای جنوبی (کیا جورابچیان بارها از سوی پلیس فدرال برزیل بدلیل پول شویی و فساد مالی دستگیرشده است) و خدابنده لو در آسیای شرقی نام برد .  

نبی به جهت قدرتش در فدراسیون بازیکنان انتخاب شده را با بالاترین قیمت به تیم های داخلی تحمیل کرده و درصورت عدم پذیرش برای آن تیم مشکلاتی بوجود می آورد.

برگزاری اردوها و  مسابقات  تدارکاتی برای تیم ملی فوتبال ایران نیز از کارهای نبی بوده که نمونه بارز آن به افتضاح اردوی اسپانیا برمی گردد که نزدیک به 200هزار یورو هزینه روی دست فدراسیون گذاشت ولی هیچ تیمی حاضر به بازی با ایران نشد.

نبی با قدرتی که در فدراسیون دارد یکی از دوستان نزدیک خود به نام احمد ابراهیمی را بعنوان سرپرست تیم ملی ایران انتخاب کرد تا گندکاری هایش به بیرون درز نکند.

از دیگر نکات قابل اشاره در فدراسیون می توان به انتخاب بازیکن توسط علی دایی اشاره کرد که بدلیل اینکه بازیکنان بزرگ و لژیونر به وی باج نمی دادند، هرکدام از آنها را به نحوی حذف کرد تا بتواند بازیکنانی را به تیم ملی بیاورد که علاوه بر اینکه نفع مادی برایش داشته باشند راهگشای دیگر کارهایش باشند .

ادامه دارد...