|
جمعی از
فعالان سیاسی و فرهنگی با حضور در منزل «عمادالدین باقی» رییس
زندانی انجمن دفاع از حقوق زندانیان، نسبت به وضعیت این زندانی
و سایر زندانیان ابراز نگرانی کردند و آزادی سریع آنها را
خواستار شدند.
در این نشست
که به ابتکار کمیسیون حقوق بشر جبهه مشارکت
و با حضور
دانشجويان اخيرا آزاد شده برگزار شد ابراهیم
یزدی، حبیب الله پیمان، رضا علیجانی، سیامک طاهری، علیرضا علوی
تبار، آذر منصوری، مهدی عربشاهی، فریده غیرت و مصطفی تاجزاده
سخنرانی کردند. در ابتدای این نشست «فاطمه کمالی احمدسرایی»
همسر باقی گزارشی از آخرین وضعیت وی ارائه کرد.
همسر باقی
با بیان اینکه «از نوزدهم مردادماه هیچ خبری از باقی نداریم»
گفت که وی در آخرین تماس خود با منزل، از وضعیت نامساعد جسمی و
ناراحتی قلبی خود خبر داده و گفته که طبق نظر پزشکان، سریعا
باید به بیمارستان منتقل شود؛ با این حال، ایشان خبر داد که در
حال انتقال به بند 209 زندان اوین است.
کمالی
احمدسرایی همچنین از تهیه جدولی خبر داد که در آن، نموداری از
روند بازجویی و بازداشت باقی از سال 79 تاکنون تهیه شده و
آماده انتشار است و در آن، «شکنجه سیستماتیک» باقی و
خانواده‌اش به روشنی نمایش داده شده است.
«آذر
منصوری» معاون سیاسی دبیرکل جبهه مشارکت، نیز در ادامه این
نشست هدف کمیسیون حقوق بشر این حزب از برگزاری چنین نشستی را
نگرانی از وضعیت زندانیان سیاسی و بویژه باقی و طرح اعتراض
فعالان سیاسی و فرهنگی به چنین رفتارهایی عنوان کرد.
منصوری با
انتقاد از انتقال باقی به بند 209 زندان اوین گفت: نگرانی وقتی
بیشتر میشود که به تاریخچه‌ای که بند 209 پیدا کرده و
سابقه‌ای که از برخوردهای غیرقانونی با فعالان سیاسی در این
بند وجود دارد، توجه کنیم.
منصوری با
اشاره به آزادی «بهاره هدایت» و «محمد هاشمی» دو عضو شورای
مرکزی دفتر تحکیم وحدت و نیز «احسان منصوری»، «مجید توکلی» و
«احمد قصابان» دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در روزهای اخیر،
گفت: در دیداری که با خانواده منصوری در ورامین داشتم، آنها
تأکید داشتند که برگزاری چنین نشست‌هایی اثرات ملموسی در بهبود
وضعیت زندانیان داشته است.
«کیوان
صمیمی» عضو کمیته پیگیری بازداشت‌های خودسرانه نیز با اشاره به
اقدامات این کمیته درباره فعالان سیاسی بازداشت‌شده، گفت:
تجربه فعالیت‌های ما نشان داده که هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت
زندانیان و حل مشکل آنها، مؤثرتر از استفاده از قدرت عرصه
عمومی و جمع شدن معترضان نیست.
صمیمی تأکید کرد: مطمئن باشید که اگر از لاک خود بیرون بیاییم
و اقدامات مشترک و جمعی
داشته باشیم، هم هزینه حرکت را برای جمع خود پایین می‌آوریم و
هم برای دوستان دربند وضعیت بهتری خواهند داشت.
دکتر
«ابراهیم یزدی» دبیرکل نهضت آزادی ایران، دیگر سخنران این نشست
بود که در ابتدای سخنانش گفت: سیاست جریان راست افراطی حاکم
بر اساس نظریه‌ای است با عنوان «النصر بالرعب»؛ یعنی پیروزی از
طریق ایجاد ترس و وحشت در دل مخالفان.
وی با بیان
اینکه «پاشنه آشیل و چشم اسفندیار این سیاست آن است که نیروهای
سیاسی مخالف ترسی از خود نشان
ندهند»، افزود: گاه احساس غرور می‌کنم که نسل جوانی از مبارزان
به وجود آمده که پیامشان به حاکمان این است که از ابزار
زور و زندان شما ترسی نداریم.
دبیرکل نهضت
آزادی تأکید کرد: برگزاری چنین نشست‌ها و تجمعاتی هم نشانگر
نترسیدن از اقدامات جریان حاکم است. ما با حضور در اینجا به
حاکمان می‌گوییم که اگر از نظر شما باقی
مجرم است، ما هم در جرم او شریک
هستیم و اگر قرار است او در زندان باشد، ما هم آماده‌ایم که
زندان برویم. همانطور که حتی شاید زمانی لازم باشد همگی
نامه‌ای امضا کنیم و در آن رسما به دادگاه انقلاب بگوییم باید
ما را هم همچون باقی به زندان ببرید.
وی توضیح
داد: آقایان امروز برای حضور در قدرت، علنا دروغ می‌گویند،
مدرک جعل می‌کنند و بعد هم می‌گویند به مدرک تحصیلی می‌گویند
«کاغذ پاره» و باز هم خود را حکومت عدل علی(ع) می‌دانند.
مصطفی
تاجزاده عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت هم با تأکید بر ضرورت
گردهمایی جریانات مختلف در دفاع از حقوق زندانیان، گفت: نگاهی
به ترکیب دوستانی که دربند هستند، نشان می‌دهد اقتدارگرایان
بیشترین حساسیت را نسبت به کسانی دارند که منشاء اثر هستند و
به دنبال ایجاد نهادهای مدنی می‌روند.
تاجزاده در
این زمینه به مقایسه محبوبیت باقی با سابقه «علی کردان» و قرار
گرفتن وی در مصدر وزارت کشور پرداخت و گفت: آقای کردان، آنچه
خوبان همه دارند را یکجا دارد. در مورد مسائل مالی، طبق تحقیق
و تفحص مجلس ششم از صدا و سیما ایشان بعنوان مدیرمالی وقت این
سازمان، مسؤول 525 میلیارد
تومانی است که معلوم نیست به کجا رفته. ایشان با چنین سابقه
مالی، قبل از حضور در وزارت کشور قائم‌مقام وزیر نفت بود و
قرار بود ایشان با همکاری «صادق محصولی» مافیای نفت را مهار
کند و به قول احمدی‌نژاد، اینها
دست‌های پاکی بودند که قرار بود با فساد اقتصادی مبارزه
کنند. آقای کردان همان کسی است که در سال 76 مخارج مالی پروژه
عصر عاشورا را تأمین کرد و
بودجه تکثیر و توزیع صدها هزار نوار و
CD
علیه آقای خاتمی را تأمین کرد. در مورد مسائل اخلاقی ایشان هم،
مسایلی وجود دارد که من وارد آن نمی‌شوم و به‌نظرم، صرف
مراجعه به مشروح مذاکرات جلسه رأی اعتماد کردان در همین
مجلس فرمایشی کافی باشد. از
لحاظ سیاسی هم، شعار کردان این است که نظام ما ولایی است و در
آن رأی مردم معنی ندارد. مهم‌تر از همه این موارد، مدرک دکترای
ایشان که معلوم شده جاعل بزرگی است و وقتی از او پرسیده‌اند،
گفته لاریجانی در جریان بوده است. بدین ترتیب، اعتراف کرد که
دروغ گفته است و بعد هم، ابعاد آن آشکارتر شد.
معاون سابق
وزیر کشور با اشاره به اینکه «انتخابات دوره دهم ریاست‌جمهوری
را قرار است چنین کسی پاسداری کند»، گفت: در این میان، شاهدیم
که رییس دولت هم در واکنش به مدرک جعلی کردان می‌گوید این
«کاغذپاره‌ها» اعتباری ندارد. ایشان قبلا هم قطعنامه‌های شورای
امنیت را «کاغذ پاره» خوانده بود و بعید نیست که سال آینده هم،
رأی مردم را «کاغذپاره» بخواند
و تحت عنوان «خدمت به مردم» رأی آنها را کنار بگذارد.
تاجزاده
سپرده شدن مسؤولیت برگزاری انتخابات به چهره‌ای چون کردان را
«گروگان گرفتن نهاد انتخابات» نامید و گفت: این حرکت نشان
می‌دهد اقتدارگرایان نه تنها افراد و فعالان سیاسی که
می‌خواهند نهادهای دموکراتیک را به گروگان بگیرند. کمااینکه
مطبوعات را به گروگان گرفتند و حال به دنبال گروگان گرفتن
انتخابات هستند.
عضو شورای
مرکزی جبهه مشارکت در ادامه به حاضران در این نشست گفت:
ما باید از این فرصت‌ها و نشست‌ها
استفاده کنیم و علاوه بر آزادی قابل، باقی، اسانلو و
دانشجویان، تکلیف خود را با کسانی که با شعارهای احیای انقلاب
بر سر کار آمده‌اند، اما آرمان‌های انقلاب را از میان
برده‌اند، روشن کنیم.
تاجزاده در
پایان سخنان خود با تأکید بر اینکه «کردان باید برود»، گفت:
طرح مطالبات مشخص، حداقلی و ایستادگی بر آن، گامی به پیش جهت
خروج از وضعیت فعلی خواهد بود.
دکتر
«حبیب‌الله پیمان» دبیرکل جنبش مسلمانان مبارز نیز در ادامه
این نشست با اشاره به اینکه هدف جریان حاکم از چنین فشارهایی
آن است که همدلی و همکاری نیروها از بین برود، گفت: ما باید
توجه کنیم که پرداختن این هزینه‌ها، نتیجه طبیعی نبرد موجود
میان دو منطق و دو رویه موجود در کشور است.
وی تأکید
کرد: ما باید این نوع دفاع تاریخی در جامعه ایران را احیا کنیم
و نگذاریم فرد همه‌چیز خود را از دولت بخواهد و شرف و عزت خود
را بدهد تا دولت به شکلی قطره‌چکانی، لقمه‌ای نان به او بدهد.
«مهدی
عربشاهی» عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت نیز در ادامه با
اشاره به سیاست «النصر بالرعب» گفت: نشانه‌های شکست این سیاست
در شرایط فعلی هم آشکار است. چنانکه در همین جلسه می‌بینیم دو
دوست ما (خانم هدایت و آقای هاشمی) که کمتر از 24 ساعت قبل در
زندان اوین به سر می‌بردند، الان و بعد از آزادی در این جمع
حاضر شده‌اند.
عربشاهی
تأکید کرد: کمتر کسی در میان فعالان سیاسی و دانشجویی است که
در حال حاضر، از ابزار رنگ و رو رفته و زنگ‌زده حاکمان یعنی
زندان بترسد و به‌ویژه در میان دانشجویان، بسیاری آماده به
میدان آمدن و هزینه پرداختن هستند.
وی در پایان
سخنانش بر مقاومت و ایستادگی و پرداخت هزینه در شرایط کنونی
تأکید و ابراز اطمینان کرد که برگزاری چنین نشست‌هایی برای
زندانیان و خانواده آنها دلگرم‌کننده خواهد بود.
دکتر «محسن
کدیور» رییس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات هم در ابتدای این
نشست با اشاره نیمه شعبان گفت: ظاهرا سنتی که در این سال‌ها
باب شده، آن است که اعیاد مذهبی را به جای شادی در مساجد، در
منزل دوستان زندانی و در جمع خانواده آنها بگذرانیم که با توجه
به شرایط موجود هم، کار درست همین است.
اما آیا
براستی رویه‌های موجود در جهت تحقق عدالت است؟ من فکر می‌کنم
دست‌کم در حوزه حقوق شهروندی کسی نباشد که معتقد باشد با حضور
این آقایان، معیارهای عدالت در جامعه ما بالا رفته است.
رییس انجمن
دفاع از آزادی مطبوعات گفت: امروز
کوس فساد و رسوایی مقامات دولت، وزرا، وکلا و سرداران به هوا
برخاسته است. امروز چنان مجلس ضعیفی تشکیل شده که با اشاره
رهبران به کسی رأی اعتماد می‌دهد که رسوایی او آشکار است.
«رضا
علیجانی» فعال ملی- مذهبی هم با ابراز خوشحالی از آزادی دو عضو
شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، گفت که حضور آنها در چنین نشستی
توهم بودن کارآمدی ابزار زندان برای حاکمان را نشان می‌دهد.
وی توضیح
داد: اقداماتی چون جمع شدن افراد و فعالان مختلف در دفاع از
حقوق زندانیان اقدامی خوب و فایده‌بخش است. چنانکه امروز
می‌توانیم بگوییم ابزار زندان کند شده اما پرسش آن است که آیا
به اندازه کافی از ظرفیت‌های موجود استفاده می‌کنیم؟
علیجانی
افزود: ما وقتی با پدیده زندان و زندانی مواجه می‌شویم، یک
احساس عاطفی به وجود می‌آید که حسی مثبت است و باعث میشود
به‌رغم تفاوت در عقاید و مشی سیاسی جمع شویم و به دفاع از حقوق
مثلا «عمادالدین باقی» بپردازم. سؤال من آن است که آیا می‌توان
گامی پیش رفت و به جای باقی، این حس را نسبت به پدیده
بزرگ‌تری (همچون «ایران») هم داشته باشیم؟
«فریده
غیرت» عضو هیأت مدیره انجمن دفاع از حقوق زندانیان، نیز در
ادامه این نشست به تحلیل ابعاد حقوقی پرونده باقی پرداخت و
گفت: آنچه در این چند سال برای آقای باقی پیش آوردند، شاید
در طول تاریخ حقوقی ما و نظام قضایی آشفته ما هم بی‌سابقه
باشد. مروری بر سیر برخورد قضایی با آقای باقی نشان می‌دهد که
بارها برای او پرونده در پرونده تشکیل دادند و قبل از اتمام یک
محکومیت، محکومیتی دیگر برایش در نظر گرفتند. حال هم که او را
به بند 209 زندان اوین منتقل کرده‌اند؛ این، همان بندی است که
باقی به دلیل کمبود اکسیژن دچار حملات قلبی شد و در همان وضعیت
هم با صدای ضجه و فریاد یک دانشجو، شکنجه می‌شد.
«علیرضا
علوی‌تبار» روزنامه‌نگار و فعال سیاسی هم با انتقاد از
برخوردهای انجام‌شده با باقی گفت: ظاهرا هر چه قدرت در ایران
شخصی‌تر میشود، برخورد با زندانیان هم شخصی‌تر میشود. چنانکه
به نظر می‌رسد برخوردها با باقی نوعی انتقام‌گیری شخصی است.
علوی‌تبار
در تحلیل ریشه چنین برخوردهایی گفت: ما در تحلیل‌های خود،
نباید قاعده مدیریتی تناسب اختیار و مسؤولیت را فراموش کنیم.
از این زاویه، مسؤولیت مستقیم اقدامات دستگاه قضایی با مقام
رهبری است؛ چراکه کنترل این دستگاه بر عهده رهبری است. اگر
عدالتی از سوی دستگاه قضا جاری میشود، افتخارش برای ایشان است
و اگر ظلمی میشود، باز هم مسؤولیت آن متوجه مقام رهبری است و
ایشان باید در دنیا و آخرت پاسخگوی این اقدامات باشد.
وی با تأکید
بر اینکه «قدرت را با کاغذ و نصیحت نمی‌توان کنترل کرد»، گفت:
وقتی قدرت مطلقه میشود، ظلم طبیعی‌ترین نتیجه آن است. از این‌رو،
برای مقابله با قدرت مطلقه چاره‌ای نداریم جز آنکه قدرت همسنگ
آن را ایجاد کنیم و برای ایجاد چنین قدرتی، باید متشکل شویم و
رسانه‌های خود را داشته باشیم.
«سیامک
طاهری» روزنامه نگار هم در این نشست با اشاره به
اظهارات برخی سخنرانان این نشست که گفته بودند حکومت در قبال
این دستگیری‌هایی که انجام داده، نتوانسته اعتماد مردم را جلب
کند، گفت: قبل از جلب اعتماد مردم، حکومت باید بتواند اعتماد
خود را به این اقدامات نشان دهد؛ در حالیکه می‌بینیم وقتی ظلمی
میشود، افشاگران ظلم را بازداشت می‌کنند و این، نشان می‌دهد
به خود اعتماد ندارند.
وی افزود:
حکومت اگر به اقدامات خود در قبال مخالفان سیاسی اعتماد داشت،
با آنها همانطور برخورد می‌کرد که با مجرمان عادی عمل میشود.
مگر حکومت از انتشار اخبار مربوط به محکومیت و اعدام افرادی
چون بیجه می‌ترسد؟ مگر آنها را براحتی در ملاءعام اعدام
نمی‌کند؟
وی همچنین
با اشاره به رخدادهای اخیر و اظهارات رحیم‌مشایی، معاون رییس‌جمهور،
گفت: مطمئن باشید هر چیزی که الان جرم محسوب میشود اگر قدرت
آقایان اقتضا کند، خودشان مرتکب آن خواهند شد؛ همانطور که
زمانی سخن گفتن از مذاکره با آمریکا جرم بود، ولی امروز نه
تنها با آمریکا مذاکره می‌کنند، بلکه از دوستی با اسرائیل سخن
می‌گویند. |
