|
ماجرائی که با سخنرانی
"پالیزدار" در دانشگاه همدان، آغاز شده بود، وارد مرحله ای شده
است که به هیچ وجه نباید اجازه داد در پشت جنجال سازی ها پنهان
بماند. آنچه دراین ماجرا اهمیت دارد، نه آن حرف های اظهرمن
الشمسی است که پالیزدار درهمدان گفته است، بلکه آن افشاگری
جدید وتکاندهنده ایست که اکنون از دل آن ماجرا بیرون آمده است.
آنچه حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان نوشته را باید محکم
چسبید و اجازه مانور و فرار به او هم نداد تا تکلیف روشن شود.
این تکلیف باید روشن شود، زیرا با جان و هستی مردم و ویرانی و
نابودی کشور در پیوند است.
مقاله حسین شریعتمداری
یک پاتیل شیر جوشیده و سرد شده ایست که باید کف روی آن را کنار
زد و خامه معلق در این پاتیل را از آن در آورد. شریعتمداری با
صرحت در بند 4 مقاله خود، پیرامون ماجرای شبکه و یا باند
پالیزدار می نویسد:
«اسناد
نظامی، شامل
خریدهای نظامی، نقشه پادگان ها، گردش کار
نیروهای نظامی، مراکز حساس و
استراتژیک، موقعیت نیروگاه ها و...
از جمله اسنادی است که این باند (پالیزدار و سه نفر دیگر که با
هم قسم نامه امضاء کرده بودند و شریعتمداری حروف اول نام آنها
را ذکر کرده است) به
بهانه تحقیق و تفحص از سازمان
بازرسی کل کشور خارج کرده و در چند نقطه
جداگانه در کشور پنهان کرده بودند!»
اگر مجلس هشتم، واقعا مجلس بود و یا وزارت
اطلاعات و امنیت وزارتخانه ای بود با ماهیت تامین امنیت ملی نه
گرفتن چهارتا زن طرفدار حقوق برابر و اگر شورای امنیت ملی
واقعا شورائی با همین هویت بود، آنگاه همه این نهادها باید
پاسخ میدادند که این مجموعه اسناد با کدام هدف به مکان های امن
(بخوانید خانه های تیمی) منتقل شده است؟
در اینجا که دیگر نه اصلاح طلبان دستی در کار
داشته اند، نه مشارکتی ها و نه مجاهدین انقلاب اسلامی در
کمیسیون امنیت ملی مجلس حضور دارند. این حادثه در حکومت و دولت
یکدست رخ داده است. یا کسانی در میان فرماندهان سپاه و نهادهای
نوین راهبردی که با هدف تحمیل سیاست جنگی بر مملکت برپا شده
اند دراین ماجرا دست داشته اند و یا از بیت رهبری و پنهان ترین
نهادهای حفظ اسناد نظامی و اتمی کشور که مردم از آن بی خبرند.
شریعتمداری در مقاله خود اشاره به اسناد
"نیروگاه ها" می کند. منظور از این نیروگاه ها، نیروگاه های
اتمی نیست؟ آن چند نقطه ای که پس از "نیروگاه" شریعتمداری
گذاشته و عبور کرده همان کلمه "هسته ای" نیست؟
مردم باید بدانند هدف از خارج کردن اسنادی که
صحبت از آن شده چه بوده؟ موزه که نمی خواسته اند با آنها برپا
کنند! حتی اگر برای رساندن آنها به امریکا و اسرائیل برای حمله
به ایران نبوده – که باحتمال بسیار همین بوده و در شماره روز
گذشته پیک نت نیز به آن اشاره کردیم- پس لابد برای عملیات
کودتائی یک بخش از فرماندهان علیه بخش دیگری باید بوده باشد.
با توجه به نزدیکی پالیزدار به احمدی نژاد و بویژه مصباح یزدی،
این عملیات کودتائی از جانب همین گروه تدارک دیده نشده؟ این
تدارک برای پیش از رسیدن موعد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و
احساس ناتوانی در نگهداشتن احمدی نژاد در کاخ ریاست جمهوری و
یا برای پس از شکست او درانتخابات آینده صورت نگرفته؟
سازمان بازرسی کل کشور طی نامه ای به روزنامه
کیهان که این روزنامه نیز آن را منتشر کرده، در پاسخ به مقاله
حسین شریعتمداری نوشته است که اسناد نظامی در این سازمان وجود
نداشته است.
کیهان در شماره روز بعد خود از به نقل از
نامه سازمان بازرسی کل کشور می نویسد:
«…
در
سازمان بازرسی کل کشور هیچگونه سند
نظامی وجود ندارد که در اختیار پالیزدار
قرار گرفته باشد.»
کیهان بلافاصله در ادامه این توضیح سازمان
بازرسی کل کشور، بار دیگر پاتیل شیر دیگری را جوشانده که خامه
معلق در آن اینست:
« اما، وجود اسناد نظامی در میان اسنادی که
گروه یاد شده پنهان کرده بودند قطعی
است بنابراین گروه پالیزدار اسناد
نظامی مورد اشاره را از کانون ها و
مراکز دیگر به دست آورده است»
سئوال اصلی نه تنها به قوت خود باقی است،
بلکه با آن توضیح سازمان بازرسی کل کشور و این تاکید کیهان،
قوت آن سئوال به چند برابر تبدیل می شود.
اسناد نظامی و پایگاهی مورد اشاره کیهان –
با توجه به ارتباط شریعتمداری با اتاق بازجوئی‌ها و اسناد بدست
آمده- از کدام مرکز و ستاد خارج شده است؟
هر دو مقاله کیهان را در لینک های زیر می
توانید بخوانید:
http://www.kayhannews.ir/870403/2.htm
http://www.kayhannews.ir/870402/2.htm |
