ايران  

        www.peiknet.com

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک  

infos@peiknet.com

 
 
  اجلاس "شورای ملی صلح" درایران
نه سیاست اتمی- جنگی،
نه حمله، نه تحریم، نه جنگ
 
 
 
 

 

"شورای ملی صلح"، شانه به شانه تدارکاتی که سپاه برای مقابله با حمله به ایران می بیند، خود را آماده گسترش فعالیت برای جلوگیری از جنگ و ویرانی ایران می کند. این شورا نه تنها با جنگ مخالف است، بلکه با اعمال تحریم های اقتصادی علیه ایران را نیز به مخالفت برخاسته است. این شورا خود را وارد مقوله و پرونده اتمی ایران نکرده و له یا علیه سیاست های اتمی حاکمیت و شرط و شروط ها و تهدید های دو طرف هم موضع نگرفته، بلکه بر ضرورت جلوگیری از تحمیل جنگی تازه علیه ایران پافشاری می کند و پرچم فراخوانی ملی را در این زمینه برداشته است.
نخستین نشست موسسان این شورا سیزدهم تیرماه ۱۳۸۷ با حضور بیش از ۵۰ تن از فعالان اجتماعی، فرهنگی و سیاسی برگزار شد. دکتر ابراهیم یزدی دبیرکل نهضت آزادی ایران و دکتر خسرو پارسا پزشک ایرانی فعال در عرصه صلح در این نشست حضور یافتند.

آبان ‌ماه سال ۱۳۸۶ خانم شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل و رئیس کانون مدافعان حقوق بشر ایران به منظور ساماندهی جنبش صلح‌ خواهی ایران فراخوانی را خطاب به همه صلح‌طلبان ایرانی منتشر کرد و بدنبال آن کمیته موقت صلح با حضور «محمود بهزادی، تقی رحمانی، کوروش زعیم، عیسی سحرخیز، عبدالفتاح سلطانی، عطاءالله شیرازی، کیوان صمیمی، نرگس محمدی، خدیجه مقدم و عبدالله مومنی»، تشکیل شد.

این کمیته از آبان ماه 86 طی 8 ماه  از شماری از فعالان جامعه مدنی، سیاسی و فرهنگی ایران جهت عضویت در هیات موسس شورای ملی صلح دعوت کرد و منشوری پیشنهادی خود را به ضمیمه دعوتنامه برای آنان ارسال داشت.

 جلوگیری از برخورد نظامی با ایران

لغو هرگونه تحریم علیه ایران و جلوگیری از تشدید آن

پایان دادن به شرایط نه صلح و نه جنگ

از اهداف مندرج در منشور بود.

همچنان که  تلاش در راه ایجاد ائتلاف بین نیروهای اجتماعی صلح‌طلب ایران، مخالف جنگ افروزان داخلی و خارجی از اهداف آن اعلام شد.

برای جمع آوری نظرات و پیشنهادات دبیرخانه موقت تا تشکیل اولین جلسه رسمی شورای ملی صلح تشکیل شد.

براین اساس 72 تن از فعالان جامعه مدنی، فرهنگی و سیاسی به عنوان اعضای هیات موسس شورای ملی صلح با برگزاری اولین نشست کار خود را آغاز کردند.

این عده عبارتند از:

 آقاجری هاشم، احمدزاده طاهر، احمدی بابک، اردلان پروین، اسالو منصور، ‌اکبری حسین، اکبری نورالدین، ‌امیرانتظام عباس، امینی کاک حسن، انصاری‌لاری ابراهیم، برومند ادیب، بنی‌اعتماد رخشان، بهبهانی سیمین، ‌بهزادی محمود، پارسا خسرو، پناهی جعفر، پیش‌بین صفر، پیمان حبیب‌الله، ‌تاج‌زاده مصطفی، جلالی زاده جلال، حسن‌پور حمید، حسینی داوود، حکمت منیژه، خاکساری محمد، ‌خسرو سیف، درویشیان علی اشرف، دقتی حسین، ربانی صادق، رحمانی تقی، رزاقی سهراب، رفیعی حسین، زعیم کورش، زمانی بابک، ستاری‌فر محمد، سحابی عزت‌الله، سحر‌خیز عیسی، سلامی عبدالله، سلطانی عبدالفتاح، شاکری‌فر منصور، شاه‌حسینی حسین، شریعت‌پناهی ژیلا، شریعتی سوسن، شمس‌الواعظین ماشاء الله، شیرازی عطاء‌الله، صدرحاج‌سیدجوادی احمد، صدرزاده حسن، صرافی علی‌رضا، صمیمی کیوان، طالقانی اعظم، عبادی جعفر، عبادی شیرین، عبدی عباس، عمویی محمدعلی، غروی علی‌اصغر، فرهودی‌نیا حسن، کارگشا رحمان، کشاورز بهمن، مجاهد حسین، محتشمی‌پور فخرالسادات، محمدی نرگس، مددی ابراهیم، مردوخی بایزید، معتمدآریا فاطمه، معین‌فر علی‌اکبر، مقدم خدیجه، ملکی محمد، منصوری علی، مومنی عبدالله، میثمی لطف‌الله، هاشمی محمد، هرمیداس‌باوند داوود، یزدی ابراهیم

آنها عمدتا فعال مدنی و سیاسی، باسابقه معلمی، استادی دانشگاه، وکیل دادگستری، فعالیت‌های حزبی و روزنامه‌نگاری هستند.

نماینده سازمان ملل متحد در ایران نیز در این نشست حضور یافت. دراین نشست خانم شیرین عبادی رئیس کانون مدافعان حقوق بشر طی سخنانی گفت:

آیا صلح به معنای نبود جنگ است؟ یعنی اگر کشوری مستقیما «درگیر جنگ نباشد باید معتقد باشیم که مردم آن در صلح به‌سر می‌برند؟ این تعریف از صلح مربوط به چند قرن قبل است. در قرن ۲۱ باید صلح به‌گونه‌ای دیگر تعریف شود.

آیا تفاوت می‌کند که کودکی در اثر عدم‌دسترسی به بهداشت و واکسیناسیون فوت کند یا در اثر خمپاره؟ آیا تفاوت می‌کند که فردی به علت نوشتن یک مقاله انتقادی از حکومتی سال‌ها پشت میله‌های زندان عمرش را تلف کند یا اسیر دست دشمن خارجی شود. زندان، زندان است فرقی نمی‌کند. آیا جان دادن در گوشه خیابان به علت فقر تفاوت دارد با کشته شدن در اثر موشک‌های دشمن؟ وقتی به اینگونه مسائل بیندیشیم متوجه خواهیم شد که صلح به معنای نبود جنگ نیست بلکه صلح عبارتست از مجموعه شرایطی که انسان بتواند با آزادی و با حفظ کرامت انسانی خود زندگی کند. جنگ در عراق سال‌ها قبل از حمله نظامی به آن کشور آغاز شده بود. حدود ۱۰ سال عراق در تحریم اقتصادی بود و طبق آمارهای منتشره بیش از یک میلیون کودک کمتر از پنج سال به علت عدم‌دسترسی به شیر خشک و دارو از بین رفتند. جنگ از سال‌ها قبل بلای جان مردم عراق شده بود و البته تهاجم نظامی وضعیت آنان را بدتر هم کرد.

در ایران، پیروزی انقلاب،  پیروزی افرادی بود که از نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌های اجتماع در رنج بودند. اکنون با گذشت سه دهه از آن تاریخ شاهد هستیم که طبق آمارهای دولتی بیش از ۱۰ میلیون نفر زیر خط فقر زندگی می‌کنند. یعنی از هر هفت ایرانی یک نفر با روزی کمتر از یک دلار زندگی می‌کند. این گفته مقامات رسمی حکومت است و به عقیده کارشناسان میزان فقر در اجتماع بیش از این هم هست.

بالا بودن درصد بیکاری و عدم‌تناسب دستمزدها و مخارج زندگی باعث فرار مغزها شده است که طبق آمار یونسکو، ایران بیشترین درصد فرار مغزها را دارد و متاسفانه تحریم اقتصادی باعث تشدید این وضعیت نیز خواهد شد.

در حالی‌که دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی – سیاسی و کنوانسیون بین‌المللی حقوق اقتصادی – اجتماعی پیوسته است و پایه و بنیان این کنوانسیون‌ها بر منع هر نوع تبعیض براساس جنسیت، مذهب، قومیت و غیره است، می‌بینیم در قوانین تبعیض بر اساس جنسیت داریم. فرضا شهادت دو زن معادل با شهادت یک مرد است در دادگاه و همچنین تبعیض بر اساس مذهب داریم. در تهران بزرگ که بیش از 12 میلیون جمعیت دارد تاکنون حتی یک مسجد برای اهل تسنن ساخته نشده است. اقوام ایرانی غیرفارسی زبان از قبیل ترک، کرد، بلوچ و عرب بر خلاف قانون اساسی نمی‌توانند زبان مادری خود را در مدارس تدریس کنند و بسیاری مسائل دیگر. و جالب‌تر آنکه یکی از موکلان ما به علت تشکیل سازمان دفاع از حقوق بشر در کردستان به تحمل ۱۰ سال حبس در مرحله بدوی محکوم شده که امیدواریم در مرحله تجدیدنظر شاهد رای عادلانه‌ای باشیم.
در چنین شرایط و اوضاع و احوالی صلح در ایران با تعریف صحیح آن- صدمه خورده است و بایستی برای داشتن جامعه‌ای با صلح پایدار و خروج از شرایط نه جنگ و نه صلح کوشش کنیم. ما نه تنها با حمله نظامی و یا بمباران ایران مخالف هستیم بلکه مخالفت خود را با تحریم اقتصادی ایران نیز اعلام می‌کنیم، چراکه باعث گسترش فقر در ایران خواهد شد.

بدنبال سخنان خانم عبادی، عبدالفتاح سلطانی عضو دیگر کانون مدافعان حقوق بشر و شورای ملی صلح گزارش فعالیت های کمیته موقت صلح را قرائت کرد:
- برگزاری نشست‌های مختلف با فعالان حوزه‌های مختلف اجتماعی از جمله:

- دانشجویان در تاریخ 5/9/86

- کارگران در تاریخ 6/9/86

- مطبوعات و رسانه‌های گروهی در تاریخ 7/9/86

- زنان و محیط زیست در تاریخ 12/9/86

- عده‌ای از اعضای انجمن صنفی انفورماتیک

- سندیکای آسانسورسازی و پله برقی

- کانون مهندسان مشاور

- دیدار با مراجع تقلید از جمله: حضرات آیات عظام آقایان منتظری و صانعی

- دیدار با رهبران و نمایندگان تشکل‌های سیاسی – اجتماعی از جمله:  نهضت آزادی، حزب اعتماد ملی، جامعه زنان انقلاب اسلامی، مجمع زنان اصلاح‌طلب
(مجموعه بانوانی که جزء مدیران ارشد دوره اصلاحات بوده‌اند.)، شورای فعالان ملی مذهبی، حزب کارگزاران، جبهه مشارکت، دیدار و گفت‌وگو با برخی از استادان برجسته دانشگاه‌ها، نویسندگان، پزشکان، هنرمندان و اصحاب سینما.، برگزاری سمینار علمی صلح تحت عنوان (صلح پایدار، راه پرفراز و نشیب) با همکاری عده‌ای از استادان صلح‌طلب و ایران دوست در تاریخ 8/3/87»
پایان گزارش کمیته موقت صلح  خانم سیمین بهبهانی شاعر معاصر طی سخنان کوتاهی گفت: اگر روحیه ‌ستیز نباشد، ‌وضع همه بهتر خواهد بود. «ستیز بس است»، ما صلح می خواهیم، باید راه مذاکره را در پیش بگیریم. باید اقدام فوری انجام شود. نتیجه جنگ ویرانی سدها، مراکز اتمی و غیراتمی و کارخانه‌هاست. ما این ویرانی را در قبال خودخواهی‌ها نمی‌خواهیم، ما صلح می‌خواهیم.
تاکید سیمین بهبهانی بر صلح با قرائت پیام‌های شخصیت‌های ملی و جهانی همراه شد که ضمن مخالفت با جنگی دیگر از صلح و صلح‌طلبی حمایت شده بود.

نرگس محمدی، عضو کمیته موقت صلح، نیز در این نشست پیام «موسسه بین‌المللی زنان برنده جایزه صلح نوبل» را قرائت کرد.

موسسه بین‌المللی زنان برنده جایزه صلح نوبل در سال 2004 به پیشنهاد شیرین عبادی در شهر اتاوای کانادا تاسیس شد.

در این پیام از تشکیل شورای ملی صلح در ایران حمایت قاطع شده است.

همچنین آیت‌الله حسینعلی منتظری نیز در پیامی خطاب به اعضای شورای ملی صلح از «احساسات پاک و فعالیت‌های آنان در راه تحقق صلح پایدار و اهداف عالیه انسانی» تشکر و اعلام کرد که امیدوار است عذر او را با سن بالا و حال غیرمناسب از شرکت در شورای مذکور پذیرفته شود.

متن لوح صلح نیز که از سوی هیات موسس شورای ملی صلح تهیه و به امضای صلح‌طلبان ایرانی رسیده نیز در این نشست قرائت شد.

عباس امیرانتظام معاون نخست وزیر در دولت بازرگان و از زندانیان و ستم کشیدگان سیاسی جمهوری اسلامی، ژیلا شریعت‌پناهی استاد دانشگاه فاطمه معتمد آریا، حسین اکبری از فعالان کارگری، محمد خاکساری از معلمان آموزش و پرورش، جعفر پناهی، دکتر حبیب الله پیمان، کارگردان سینما، هاشم آقاجری استاد تاریخ دانشگاه، فخرالسادات محتشمی‌پور از فعالان حوزه زنان، مهندس عزت الله سحابی سخنگوی شورای ملی مذهبی ها و سرانجام سهراب رزاقی پژوهشگر و فعال مدنی نیز هر یک در این نشست سخنان کوتاهی در دفاع از صلح و مخالفت با جنگ و تحریم گفتند.