|
بهزاد نبوی، نایب رئیس مجلس ششم و عضو رهبری سازمان مجاهدین
انقلاب اسلامی، در گفتگوئی با سايت "نوروز" دیدگاه های خویش
را درباره انتخابات آینده ریاست جمهوری و نقش محمد خاتمی در
صورت حضور در این انتخابات بیان کرده است. از جمله این نکته که
اگر کاندیدای اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری رد شود،
ضرورتی برای شرکت اصلاح طلبان دراین انتخابات وجود ندارد و اگر
خاتمی به میدان بیاید نه تنها رد صلاحیت او بسیار دشوار است،
بلکه انتخابات دو قطبی خواهد شد و پیروزی خاتمی قطعی است.
نبوی درهمین گفتگو اشاره به نقش آفرینی و موقعیت رادیو و
تلویزیون امریکا و حضور افرادی در آن می کند که در سالهای دولت
خاتمی از اصلاحات دفاع می کردند و اکنون از این ارگان سر در
آورده اند. از جمله علی افشاری و یا محسن سازگارا.
این بخش از گفتگوی نبوی را می خوانید:
مردم باید بپذیرند کار اصلاحی با انقلاب تفاوت دارد. حرکت
اصلاحی یک حرکت مسالمت آمیز و قانونی است. حرکت قانونی و
مسالمت آمیز نمی تواند ناگهان همه چیز را زیر و رو کند. باید
به تدریج جلو برود تا به نتیجه برسد. مردم اگر حوصله آن را
نداشته باشند حضور نمی یابند، منتها وقتی به مردم و خصوصاً
نخبگان ثابت شد برای تبدیل وضع موجود به وضع مطلوب گزینه دیگری
وجود ندارد به میدان می آیند. متاسفانه در میان نخبگان بعضاً
شعارهای چپ، آوانگارد و تند اثر می گذارد که خواست جناح مخالف
اصلاحات در درون حاکمیت است. جناح طرفدار یکه سالاری درون
حاکمیت معتقد است این قانون اساسی موانع زیادی بر استقرار یکه
سالاری دارد و برای خلاصی از آن تفاسیر عجیب از آن کرده حال
آنکه قانون برای تعیین حد و سقف است. حتی بعضاً به فکر «اصلاح»
قانون اساسی هستند و جالب اینجاست که طیف اپوزیسیون ضد نظام و
برخی از جریانات آوانگارد نیز عدم امکان اصلاح امور با این
قانون اساسی را تبلیغ می کنند و نخبگانی که این تبلیغات را می‌پذیرند وارد صحنه نشده و کسی را به حضور تشویق نمی کنند. یعنی
از موضع آوانگارد نتیجه عدم حضور مردم در صحنه حاصل می شود، در
حالی که تنها راه ما برای غلبه بر وضع موجود و تبدیل آن به وضع
مطلوب روش اصلاحی است و روش اصلاحی تنها با استناد به قانون
اساسی و حضور گسترده مردم به پیروزی می رسد.
- تا 5 ، 6 سال پیش تفاوت این بود که تصوری که ما از ضدانقلاب
داشتیم بختیار و سایر پیرمردهای سلطنت طلب بودند، در 5 ، 6 سال
اخیر بسیاری از افرادی که در داخل جمهوری اسلامی، 20 یا 25 سال
فعال سیاسی، روزنامه نویس و مدیر بودند تریبون ضدانقلاب را به
دست گرفته اند. آقای افشاری، آقای سازگارا در آنجا فعالیت می
کنند. به نظر شما کارکرد آنها بیشتر در جهت فشار برای توسعه
آزادی های سیاسی است یا مایوس کردن مردم؟ صراحتاً جمع بندی شما
از فشار ایرانی های خارج از کشور چیست؟
من معتقدم جریان اقتدارگرا تلاش می کند این قبیل افراد را زیاد
کند و از وجود و افزایش آنان ابایی ندارد. در
VOA
اگر اینها نباشند، افراد دیگری صحبت می کنند. البته اینها بهتر
صحبت می کنند، اطلاعات به روزتری دارند و نسل جوان را بهتر می
شناسند، ولی اگر گمان شود که
VOA
می تواند در این کشور تحول ایجاد کند، دچار اشتباه شده ایم.
وجود این افراد نهایتاً سبب می شود
VOA
پرمخاطب تر باشد.
-بدون اثرگذاری؟
پرمخاطب تر می شود، اثرگذاری آن در مجموعه و محدوده خاصی است.
قبل از انقلاب رادیو بی بی سی بسیار پرمخاطب بود ولی بی بی سی
در کشور ما انقلاب نکرد.
- اما تلاش آنها تا حدودی در رای دهنده اثر می گذارد و موجب
سرد شدن می شود.
حداکثر عده یی به این برنامه ها گوش می دهند و خوششان می آید،
ولی این نوع کارها اثر ندارد و در کشور تحول ایجاد نمی کند.
تحول باید از درون ایجاد شود. با
VOA
نمی توان در داخل کشور تحول ایجاد کرد. دکتر علی شریعتی که
هجرت کرد مگر در بی بی سی برنامه اجرا کرد؟ یا امام که هجرت
کرد مگر در رادیو بغداد صحبت کرد؟ اعتقاد من این است که این
اقدامات تنها به جریان اصلاح طلب لطمه بیشتری خواهد زد، وقتی
چنین اشخاصی در
VOA
صحبت می کنند. تبلیغ ضد اصلاحات این است که آینده همه اصلاح
طلبان حضور در
VOA
است و بی دلیل نیست که مشوق این اقدامات است.
- برای خروج مشکل نداشتند؟
به نظر می رسد بعضی ها را حتی هل دادند، اصلاح طلبان باید
هزینه کسانی که رفته اند را
هم بپردازند، زیرا آنها را اصلاح طلب تبلیغ می‌کنند. واقعیت هم
این است که آنها زمانی به این سمت گرایش داشته اند و نمی توان
این مساله را نفی کرد. این اتفاقات پیش و بیش از اثربخشی که
شما مطرح کردید، به اصلاح طلبان ضربه می زند.
در زندان رژیم شاه وقتی در سال 54 تغییر ایدئولوژی سازمان
مجاهدین خلق رخ داد، عده یی از افراد نزدیک به زندانیان مسلمان
منتقد به مجاهدین خلق مأیوس و بی انگیزه شده، عفو نامه نوشتند
و آزاد شدند. در طول سال های پس از آن و حتی در سال 59 که من
در جامعه الصادق در چهارراه طالقانی در شب احیا صحبت می کردم،
جوانان مجاهدین خلق در جلوی تریبون شعار می دادند «عفونویس»،
«عفونویس»، «عفونویس» و ما را با چوب عفونویس های زندان می
راندند. در زندان شاه نیز منافقین همه زندانیان مسلمان مقاوم و
ضد رژیم را به خاطر معدودی عفونویس ایزوله کردند. تمام بچه
مسلمان های مخالف مجاهدین خلق در زندان ایزوله شدند. اینها را
به عنوان عفونویس تلقی و تبلیغ می کردند. امروز نیز
اقتدارگرایان و طرفداران یکه سالاری هم همین کار را انجام می
دهند. اقتدارگرایان در واقع از رفتن کسانی که نام بردید و
امثالهم بسیار خوشحالند و به نظر من این
مهم ترین «اثرگذاری» آنان
است. |
