ايران  

        www.peiknet.com

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک  

infos@peiknet.com

 
 
  آقامحمدی سخن می گوید:
مقایسه بنی صدر و احمدی نژاد
در سیمای جمهوری اسلامی
 
 
 
 

 

علی آقا محمدی شنبه شب در برنامه "محرمانه" شبکه سوم سیما حضور یافت و ضمن مقایسه دروغ‌های تبلیغاتی احمدی نژاد با بنی صدر، خاطراتی از بنی صدر را تعریف کرد. آقا محمدی از مسئولان عالیرتبه وزارت اطلاعات فلاحیان و از وابستگان بیت خامنه‌ایست که سالها نیز معاون علی لاریجانی در سیمای جمهوری اسلامی بود. در واقع قدرت پشت صحنه در سیما. او اخیر بصورت منظم در برنامه‌های مختلف تلویزیونی ظاهر می شود و سخنان حکیم فرموده می‌زند. این گونه سخن گفتن می‌تواند طلیعه حملات جدید به احمدی نژاد و روی بر گرداندن خامنه‌ای از او باشد. آقا محمدی گفت: باید در باره مشی بنی صدر در سال‌های آغاز انقلاب مردم آگاه شوند تا دیگر شاهد ظهور بنی صدر تازه نباشیم. بنی صدر همواره شعار دفاع از مستضعفین سر می‌داد و بانک‌ها را رباخوار معرفی می‌کرد و وعده کاهش سود می‌داد تا مردم را به خود جلب کند و تمام روحیات منفی که در خودش بود را به مخالفان و دشمنانش نسبت می‌داد. یک بار مرحوم دکتر سامی رئیس "جاما" که البته معلوم نشد چه کسی او را کشت‌‌‌[!] به من گفت بنی صدر یک حالت روانشناسی دارد که توصیفات خودش را به دیگران نسبت می‌دهد و همین کتاب "کیش شخصیت" که او نوشته, در واقع در باره خود اوست.

                              (روزنامه سرمایه 13 خرداد 1387)

 

از آنجا که آقا محمدی اگر خودش هم در قتل سامی دست نداشته، قطعا از دست های واقعی و نقش احمدی نژاد در آن قتل اطلاع دارد، شعر زیر بی مناسبت نیست:

 

علی آقا محمد! گفتة تو                            

همان کهنه دروغی کو شده نو         

چو گفتی نام قاتل را ندانی                                  

بدادی لو تو سرّ آنچنانی                          

بکردی بر همان شیوه  تجاهل                          

چه نامقبول افتاد این تغافل!                                       

همین توضیح بغدادت بفرسود                     

اگر چه ماجرا ز اول عیان بود

پراندی از کف آن راز نهانی                        

 که پنهان داشتی مدت زمانی           

فَشَل چون گشتی از گاف جدیدت        

 بمالند دوستان سرگین به ریشت!

گرفتم آن که سامی را بکشتید                   

 نه با خون نام قاتل را نوشتید؟!

کجا از مَظْلَم خونش توان رَست؟  

 که با ساطور سِتخوانش چو بشکست؟!

از این آدم کشی جز شرّ چه دیدید؟        

 چه بی‌رسمی و نکبت آفریدید!                                                        

همان نکبت بکوبد فرقتان را                      

عَسَس می گیرد آخر قُلْتَبان را!

چو غسل واجبِ  بعد از جنابت                      

 بگیرید عاقبت مزد جنایت!