اجتماعی کوچکی که قرار بود جمعی از کوشندگان جنبش برابری خواهی زنان ایران در سالگرد 22 خرداد در تهران برگزار کنند، با ممانعت امنیتی و پلیسی روبرو شد. این مراسم قرار بود در یک گالری کوچک برگزار شود اما مقامات مانع برپائی آن شدند و چند تن از فعالان جنبش زنان را نیز بازداشت کردند که روز بعد آزاد کردند.

در سال 84 گروهی از کوشندگان تغییر قوانین و حقوق برابر زنان با مردان در مقابل دانشگاه تهران جمع شدند که منجر به درگیری ویژه ای نشد و عمدتا به بحث با ماموران نیروهای انتظامی که هنوز متاثر از دولت اصلاحات خاتمی بودند و تغییر فرماندهان و تغییر آرایش برای سرکوب در دولت احمدی نژاد هنوز صورت نگرفته بود گذشت.

سال 85 بار دیگر در همین تاریخ زنان در میدان هفت تیر جمع شدند که این بار نیروی انتظامی همسو شده با دولت احمدی نژاد بشدت آنها را سرکوب و تعداد زیادی از زنان را بازداشت کرد.

بدین ترتیب روز 22 خرداد تبدیل شد به روز"همبستگی زنان ایران". یعنی در کنار 14 و 15 خرداد و 2 خرداد حالا یک 22 خرداد هم داریم. مثل 30 تیر که حالا 18 تیر (شبیخون به خوابگاه دانشجویان) و 23 تیر(سرکوب تحصن دانشجوئی) را داریم. تقویم وقایع در جمهوری اسلامی بتدریج پر و پیمان می شود. از آن طرف حکومت فوت این و آن را شهادت ثبت کرده و به تقویب سپرده و از این طرف روزهای سرکوب و اعدام و ترور در تقویم سینه مردم ثبت می شود.