نزدیک بود مراسم تودیع با دانش جعفری ابدی  شود!
 دانش جعفری، طشت دولت را
از بام انداخت و کنار رفت!

دانش‌جعفری وزیر اقتصاد و دارائی کابینه احمدی نژاد، بالاخره کنار رفت و مراسم تودیع با او دیروز برگزار شد. البته او را احمدی نژاد به سمت مشاور خود برگزیده که سمتی است تشریفاتی و معمول درجمهوری اسلامی. دانش جعفری در مراسم  تودیع خود، طی سخنرانی نسبتا مشروحی برای نخستین بار ساختار معیوب دولت نیمه فلج احمدی نژاد را فاش ساخت. او در پایان همین سخنرانی که سرفصل های آن را در ادامه می آوریم و مشروح آن را می توانید روی سایت های داخل کشور و یا مطبوعات داخل کشور بخوانید، درحالیکه بغض راه گلویش را گرفته بود، شعری را زمزمه کرد که چندان مفهوم نبود. حال منقلب او به گونه ای بود که خبرنگاران حاضر در جلسه خود را برای خبر داغ تری آماده کرده بودند! داوودی معاون اول احمدی نژاد که در جلسه حضور داشت با سیل سئوالات خبرنگاران روبرو شد. سئوالاتی که عمدتا از متن سخنرانی جعفری بیرون کشیده بودند، اما داوودی نیز خود مبهوت تر از بقیه بود و پاسخی نداشت. 

جعفری در ابتدای سخنرانی خود گفت: به دور از هیجان کار کردم و سعی کردم هر فردی یا دستگاهی که با مانعی در انجام کار اقتصادی خود برخورد می‌کرد را برطرف کنم.  سعی کردم از همه‌ کسانی که کار بلد هستند که عمدتا از مجموعه کارکنان این وزارت بود استفاده کنم. فضای داخلی را برای کار خلاق آرام نگه داشتم و علی‌رغم این‌که خودم تحت فشار بودم سعی کردم حتی‌المقدور آن را به سازمان منتقل نکنم. از اتوبوس هم استفاده نکردم، تنها آمدم و تنها می‌روم.

- نسبت به تجربه‌ گذشته کشور و با آدم هایی که تجارب خوبی داشتند نظر مثبتی وجود نداشت

- بسیاری از مفاهیم پذیرفته شده علم اقتصاد در دنیای امروز از قبیل تاثیر نقدینگی بر تورم و یا چگونگی تقسیم کار مطلوب بین دولت و مردم زیر سئوال بود.

- به برنامه‌ چهارم به عنوان سندی لازم التباع نگاه نمی‌شد.

- مسائل جنبی و دست چندم کشور که اصولا اهمیت نداشتند در شرایطی، تبدیل به مساله‌ دست اول کشور می‌شد. مثل تعیین ساعت کار بانک‌ها که ماه‌ها ما را به خود مشغول کرد.

- در مسائل جاری و اجرایی دستگاه‌های وابسته همواره شاهد فعالیت گروه‌های فشار بود و با اطلاع رسانی غلط حرکت امور را در جهت مورد نظر خود تغییر می دادند.

- در موارد زیادی پیامک‌های دسته جمعی قبل از رسیدن حکم به ما دریافت می‌شد. در حالی که در موارد زیادی به اقتصاد کشور آسیب می‌رساندند.

ـ مشکل با مجلس.

ـ مشکل با مجمع تشخیص مصلحت.

ـ مشکل با اشخاص خاص.

ـ مشکل با روزنامه‌ها.

ـ مشکل با نامزدهای رقیب در انتخابات قبلی ریاست جمهوری.

ـ مشکل با نامزدهای بالقوه در انتخابات دهم.

و ده‌ها مساله‌ دیگر که قابل ذکر نیست.