|
قبل از نوشتن گزارش مرحله دوم انتخابات هشتم
می خواهم به سفسطه ای که توسط جناح حاکم صورت می گیرد جواب
بدهم : "در همه دنیا شرکت در انتخابات کم رنگ است و هیچ ربطی
به مشروعیت نظام ما ندارد"
اقایان یا متوجه نیستند و یا خودشان را زده
اند به خواب. اولا که اوضاع و رویدادها و مناسبات در خاورمیانه
با همه جای دنیا فرق دارد. دوم اینکه در همه جای دنیا ملت ها
یک سری از خواست های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی دارند و هر
گروه و جناحی هم که حاکم شود آنها خواست های خودشان را مطالبه
می کنند. نه متهم به برهم زدن امنیت ملی می شوند و نه متهم به
تبلیغ علیه نظام. در ایران شرکت کردن و یا شرکت نکردن ملت در
انتخابات همان هدفی را دنبال می کند که مردم در دیگر کشورها-
درهر دولتی و پیش یا پس از هر انتخاباتی- دنبال می کنند. یعنی
اعلام خواست هایشان و یا نارضائی از حکومتشان.
امروز هم همانند دور اول انتخابات مجلس هشتم
در دو نوبت ظهر و عصر به چند حوزه انتخابیه سر زدم .
تا ظهر چند نوبت به حسینیه ارشاد رفتم که
پایگاه تبلیغاتی صدا و سیما است. در آنجا هر بار تقریبا بین 8
نفرتا 10 مشغول رای دادن بودند و هیچگونه صفی هم وجود نداشت .
تا بحال حسینیه ارشاد را در روز انتخابات اینقدر خلوت ندیده
بودم . در سایر حوزه ها از صفر نفر دیدم تا 3 نفر و چهار نفر .
در هیچ کدام از حوزه ها هیچگونه صفی مشاهده نکردم . نزدیک های
ساعت 13 بود که به خانه آمدم و تلویزیون را روشن کردم. همیشه
در صدا و سیما هر طور شده صف های طولانی یا می سازند یا از
یکجا پیدا می کنند و نشان می دهند. خلاصه اینکه فرقی نمی کند
چند درصد از مردم شرکت کننده باشند، چون هر درصدی که باشد صدا
و سیما آن را 10 برابر یا 20 برابر نشان می دهد. امروز دوربین
های صدا و سیما با زیرکی خواصی تصویر های بسته از حوزه های رای
گیری را نشان می دادند تا بیننده متوجه کمبود رای دهنده نشود.
آن 4 نفری که برای رای دادن آمده بودند را در یک تصویر بسته می
گرفت و با بقیه نقاط حوزه هیچ کاری نداشت و نشان نمی داد .
شگرد دیگر پخش موزیک و فیلم بود. در هرکجا که دیگر در حوزه
پرنده پر نمی زد یا اخبار گفته می شد یا فیلم پخش می شد یا
موزیک ملی. مثلا شما یکدفعه 20 دقیقه موزیک ملی می شنیدید .
درنوبت عصر 2 بار به حسینیه ارشاد رفتم که تعداد رای دهندگان
بیشتر از 10 نفر نمی شد و هیچ گونه صفی هم بسته نشده بود . در
چند حوزه دیگر هم اصلا رای دهنده وجود نداشت . در یکی از حوزه
ها 2 نفر بودند و در حوزه آخر 10 نفر خانم که خودشان را لای
پارچه سیاه پوشانده بودند مشغول رای دادن بودند که وقتی به
لیست وکلایشان نگاه کردم دیدم که همه آنها به طیف اصولگراها و
احمدی نژادی ها رای میدهند. در آخر دوباره به حسینیه ارشاد
رفتم که اوضاعش همانند صبح و ظهر خراب بود. در مورد خیابان ها
هم بگویم که همانند سایر جمعه ها بود، با یک تفاوت که اتوبوس
های سیار رای به سوژه ای برای مسخره کردن آنها و خندیدن مردم
تبدیل شده بودند. حوزه های
انتخاباتی غرب تهران نسبت به دوره اول بسیار خلوت بود، شاید
جمعیت رای دهنده ها را بتوان حدود ده درصد دوره اول بر آورد
کرد.
چند نفر از اصلاح طلبان را دیدم. کاغذی با
بی میلی به صندوق ها می انداختند اما کسی را هم تشویق به رای
نمی کردند.
در منطقه غرب تهران بیش از هر نقطه دیگر
تهران اتوبوس ها سیار رای گیری به سوژه خنده مردم تبدیل شده
بودند. حداقل در چندین انتخاباتی که به یاد دارم این تعداد
حوزه سیار در این منطقه دیده نشده بود. با توجه به این که
تقریبا تمام حوزه ها در تمام مدت خلوت بود و نیاز به حوزه های
سیار نبود.
فیلم
"اتوبوسی بنام هوس" را یادتان هست. میانه سال ها و قدیمی ها
باید یادشان باشد. این اتوبوس ها مرا به یاد آن فیلم و بویژه
نام آن انداخته بود. |
