روزنامه ها خبر از افتتاح پارک مخصوص خانم ها داده اند تا به قول آقای قالیباف شهردار تهران "زنان بتوانند در آن آزادنه به تفریح و نشاط بپردازند". (خبر را در اینجا بخوانید)

نمی دانم منظور آقای قالیباف از تفریح و نشاط در پارک زنان چیست. اگر منظور راه رفتن و یا دویدن است، تا آنجایی که به خاطر دارم، دویدن در پارک برای زنان جرم نبوده است،همآنطور که خندیدن و نشستن روی نیمکت پارک ها. اگر هم منظور ایشان ورزش در پارک است که باشگاههای ورزشی برای زنان وجود دارد و کسی از یک سوی شهر  در این ترافیک به سوی دیگر شهر برای ورزش نخواهد رفت. بنابراین دلیلی که ایشان برای این جداسازی جنسی آورده اند بی معنی است.

شاید در ظاهر، پارک ویژه خانم ها جالب باشد، اما کیست که نداند این نوع جدا کردن زنان از مردان اتفاقا زنان را در کانون توجه بیشتری از سوی مردان قرار خواهد داد و جامعه را نسبت به موضوع جنسیت حساس تر هم خواهد کرد.

از گذشته های دور، یعنی از زمان ظاهر شاه، پادشاه افغانستان در شهر کابل هنوز پارکی باقی است بنام “باغ زنانه” که مخصوص زنان  است. بماند که در این باغ  نه از گل نشان است و نه از سبزه. زنان در این “باغ سوخته” می توانند چادرهایشان را برداشته  و با یکدیگر درد دل کنند و یا از فروشگاههای زنانه آن خرید کنند. بیرون از این فضا، مقابل دروازه آهنی ورودی این باغ، دو سرباز پاسداری می دهند و مراقب اند که مردی با چادر زنانه وارد آن نشود. بارها مردانی را با لباس زنانه و یا به اشتباه زنانی را که جثه بزرگ و یا پاهای بزرگی داشته اند را به جای مردان دستگیر کرده اند. نکته جالب اینجاست که  هر روز مردان بیکاره شهر کابل برای سرگرمی و تفریح مقابل دروازه و یا کنار دیوارهای بلند این باغ به انتظار خروج زنان از پارک می نشینند تا متلکی نثار آنها کرده و دیگران را بخندانند. این یگانه تفریح باغ زنان در کابل است.

تا آنجا که من شنیده ام اگر مرد افغانی بفهمد که زن و یا دخترش به این باغ رفته است بشدت عصبانی می شود، چرا که تصور آنها اینست که تمام بیکاره هایی که بیرون این منطقه حفاظت شده نشسته اند قطعا  چشم چران هائی هستند منتظر زنان و دخترانی که در باغ اند و یا از باغ بیرون می آیند.

اگر نگهبانی دروازه های بیرونی پارکی که شهردار تهران برای زنان پایتخت در نظر گرفته به مردان انتظامی واگذار شود که بیم است این پست نگهبانی سرقفلی پیدا کند و اگر به زنان انتظامی واگذار شود که دهان به دهان شدن زنان انتظامی با مردان عابر و یا چشم به دروازه های پارک دوخته، خود خالق شنیدنی ترین و دیدنی ترین داستان ها و شایعات در شهر خواهد شد. اگر مردان انتظامی را برای حفاظت از زنان انتظامی دروازه های پارک درکنار آنها بکارند که مواظب آنها باشند که خود خنده دار تر از سوژه قبلی می شود.

شهردار تهران گفته، تندیس زن شهید را هم بجای نصب در یکی از میادین شهر می خواهد در این پارک اختصاصی نصب کند. معلوم نیست این تندیس بی حجاب است یا با حجاب؟ اگر این شهید  بی حجاب بوده و مجسمه اش باید در پارک زنانه نصب شود، چگونه در لیست شهدا جای گرفته؟ اگر با حجاب است، چرا در یکی از میدان های شهر نصب نمی شود. شهری که مجسمه های جان دارش با حجاب و نیمه حجاب در زیرزمین های مترو و خیابان های شهر، در پی هزار گرفتاری روزانه اینسو و آنسو می دوند. (با اندکی ویرایش از وبلاک کاملیا انتخابی فرد برگرفته شده که متن اصلی آن را میتوانید از اینجا بخوانید!