|
گروهی که
تحت عنوان "فعالان حقوق بشر" در ایران فعالیت می کند، اطلاع
داد که احمد باطبی مشهورترین زندانی حادثه حمله به کوی
دانشگاه تهران در سال 1387 از ایران خارج شده است. این گروه در
اطلاعیه بالا بلند خود و با ادبیاتی که خارج از ادبیات یک گروه
مدافع حقوق بشر است و بیشتر به ادبیات یک گروه سیاسی می ماند،
احمد باطبی را از این پس و با خروج وی از ایران بعنوان سخنگوی
خود اعلام داشته است. بموجب اطلاعیه مذکور، احمد باطبی که در
مرخصی بسر می برد و برای دوران محکومیت 15 ساله خود باید به
زندان مراجعه می کرد، بدلیل خطراتی که این بار جانش را در
زندان تهدید میکرد، از کشور خارج شده است. احمد باطبی یک وب
سایت اینترنتی داشت که از مدتی پیش با اعلام "این سایت در دست
تعمیر است" آن را دیگر به روز نمی کرد. عکس او با پیراهن خونین
یکی از تیرخوردگان حمله به تحصن دانشجویان کوی دانشگاه که در
مطبوعات جهان انتشار یافت، بهانه دستگیری و شکنجه و زندان
طولانی احمد باطبی شد.
توطئه بیرون
کشیدن دانشجویان از داخل دانشگاه تهران در جریان تحصن اعتراضی
نسبت به یورش خونین شبانه به کوی دانشگاه در تیرماه 1378 و سپس
سرکوب خونین دانشجویان به بهانه تخریب تلفن ها و مغازه ها و
ادارات خیابان های مرکزی تهران و اطراف دانشگاه تهران از معروف
ترین توطئه های روح الله حسینیان "خسرو" است که اخیرا عبدالله
شهبازی در وب سایت خود با وی دست به گریبان شده است. هم در
جریان تحریک دانشجویان برای خروج از دانشگاه و جدا شدن از تحصن
آرام و هم در جریان حمله و تخریب گروه های فشار تحت هدایت روح
الله حسینیان نقش داشتند. خود او چند هفته پس از این سرکوب
خونین، طی مصاحبه ای گفت که در دیدار با رهبر جمهوری اسلامی در
همان ساعات تحصن، به وی پیشنهاد کرده بود که پس از سرکوب، یک
تظاهرات 400 هزار نفری را می تواند در تهران با شعار ضرورت
برکناری محمد خاتمی راه انداخته و به ماجرای اصلاحات و دولت او
خاتمه بدهد. رهبر می گوید من نمی توانم از پیشنهاد شما، علیه
دولت خودم حمایت کنم، اما مانع شما برای راه انداختن تظاهرات
نمی شوم. (نقل به مضمون)
این تظاهرات
در روزهای پس از 23 تیرماه و متعاقب سرکوب خونین تحصن دانشجوئی
برگزار شد و به هر کس که عکس خاتمی را در دست داشت حمله شده و
عکس را از دستش گرفته و پاره می کردند.
روح الله
حسینیان در همین مصاحبه و با افسوس گفت که ما همان موقع می
توانستیم کار خاتمی را تمام کنیم. |
