محمد خاتمی، با خانوادههای روزنامهنگاران
زندانی دیدار کرد و ضمن ابراز همدردی با آنان
اشاره به راهپیمائی 22 بهمن و حوادث
آن کرد. او بر خلاف علی خامنه ای که این راهپیمائی را "بُل"
گرفته و فرمان "تمام شدن حجت" صادر کرد، واقعاتی را که همه
مردم در خیابان ها دیدند گفت:
زدند، توهین کردند، فحاشی کردند و کارهای
ناشایست دیگری
کردند ؛ بررسی و شناخت عوامل این رفتارها
زشت کار مشکلی نیست؛ می توان
فهمید چه کسانی این کارها را کردند؟
خود بنده هم بودم و دیگران هم
بودند. هر جا که بودیم حتی در ماشین
و درحال عبور مورد محبت انبوهی از
مردمی بودیم که ما را میدیدند
البته همه جا عدهای محدود هم با چوب و
چماق و فحاشی به جان مردم
میافتادند.
اگر بنای مقایسه باشد معلوم است که اکثریت
کیست؟ منتهی این
اکثریت بنا بر این بود که با متانت و پرهیز
از خشونت به میدان بیاید ولو
اینکه مورد ظلم وجفا و اهانت قرار
گیرد که انصافا مردم رشد
خود را نشان
دادند، البته خیلی از زنان و مردان
هم از خشونتطلبان آسیب دیدند که
متاسفیم.
انتظار
این بود که در آستانه دهه فجر شاهد
کمتر شدن فشارها ؛ آزادی زندانی ها
شدن؛ باز شدن فضایی باشیم که مقتضای
قانون اساسی و مصلحت جامعه است
.انتظار داشتیم که برای ترمیم زخمهای روحی
شاهد برخورد جدی با خشونتطلبان و
صدمهزنندگان به امنیت وآزادی باشیم نه
اینکه کسانی تلاش کنند هم تهران و
هم بسیاری از شهرستان ها را به میدان زد و
خورد و فحاشی مبدل کنند، اینها نه
به مصلحت کشور است، نه انقلاب و نه
حکومت.
اصلا22
بهمن زمان تسویه حساب و اردوکشی و
این مسائل نیست و مصادره آن به نفع
یک جریان خاص جفای به انقلاب و نظام
است و اهانت به مردمی که صاحب
انقلاب و کشورند.
این فشارها و دستگیریها روز به روز
مشکلات را بیشتر میکند، آنها را
آزاد کنید، اگر هم کسی جرمی رخ داده با
رعایت موازینی که در نظام مشخص شده
با او برخورد شود، فشارها را کم کنید،
بیایید تندروهایی که نانشان در
ایجاد تنش، تحقیر انسانها و خط کشیهای
نادرست در جامعه است از تاثیرگذاری
در عرصه حیات اجتماعی برکنار کنید،
نباید محور و تاثیرگذاری اصلی در
دست آنها باشد.
در این کشاکشها ما
برای سرنوشت ایران نگرانیم؛اقتصاد
ایران، صنعت ایران، مدیریت ایران، روابط
بین المللی ایران و...برای ما مهم و
عزیز است و از بین رفتن سرمایههای
مادی و معنوی هم موجب تاثر.دفاع
از حقوق مردم، منافع ملی ،حرمت و
آزادیهای انسان از کارهای ماست و
هیچوقت حاضر نیستیم با مصلحت اندیشی
های نادرست آنچه را که احساس
میکنیم خواست مردم است را دور بزنیم، در عین
حال معتقدیم باید به سوی راه
حلهایی برویم که همه در آن سود ببرند. |