این اطلاعاتی را که برایتان می نویسم، شخصا از دهان یکی از بزرگترین تجار ایران که دفاتر نمایندگی در اروپا، آسیای دور و کشورهای خلیج فارس دارد شنیده ام:

امارات متحده عربی زیر فشار شدید رکود اقتصادی است، حتی درآمد آنها از توریسم هم بشدت لطمه دیده است. بازار مسکن بکلی تعطیل است و روند سقوط قیمت مسکن در اکثر مناطق ادامه دارد و کرایه ها کماکان درحال کاهش است. خارجی ها به همراه سرمایه شان از کشورهای امارات همچنان خارج می شوند. ترس از بالا گرفتن یک جنگ تازه در خلیج فارس کاملا جدی است.

به این مشکلات، کمبود برق هم اضافه شده است، اما وقتی با نمایندگان شرکت های بزرگ امریکائی و اروپائی صحبت می کنید، آینده امارات را درخشان می بینند و اصلا نگران آن نیستند.

اولین نشست کمیته انرژی هسته ای امارات به ریاست هانس بلیکس ( بازرس قبلی سازمان ملل در عراق) اخیرا در دوبی تشکیل شد. در همین نشست اطمینان داده شد که بدهی های خارجی دوبی که در پایان ماه مارچ سررسید می شوند پرداخت خواهد شد و اعتماد به امارات و بویژه به دوبی باز خواهد گشت. در نشست برق اتمی، امریکا و فرانسه دو قرارداد جداگانه با امارات منعقد خواهند کرد. یکی از دو پایگاه برق اتمی در دوبی ساخته خواهد شد، البته نه در نزدیک شهر، بلکه درعمق منطقه. به بهانه این دو قرارداد و ایجاد نیروگاه های برق اتمی، نیروهای نظامی امریکا و فرانسه در امارات مستقر خواهند شد. استقرار آنها در امارات بخشی از قرارداد ایجاد پایگاه برق اتمی در امارات است. مقدمات از هم اکنون فراهم شده و پیش بینی کرده اند که در سال 2017 بهره گیری از برق اتمی در امارات با 25 در صد تامین انرژی امارات آغاز خواهد شد. یعنی همان چیزی که از زمان شاه تا هم اکنون در ایران مطرح است و هنوز به هیچ نتیجه ای نرسیده است و پایگاه بوشهر تبدیل به لانه زنبور شده است. اگر سیاست های غلط جمهوری اسلامی نبود، برق اتمی اکنون سالها بود که در ایران جریان یافته بود. بویژه در 5 سال اخیر که مهر نظامی هم به فعالیت های اتمی ایران خورده است.