شماری از روشنفکران و فعالین سیاسی ترکمن، در 31 مین سالگرد انقلاب 57 با انتشار اطلاعیه ای، حمایت خود را از جنبش سبز در ایران اعلام داشتند. آنها دراطلاعیه خود تاکید کردند:

ما امضا کنندگان این بیانیه به عنوان بخشی از روشنفکران ترکمن، ضمن حمایت از جنبش موسوم به سبز ایران ، بر انجام خواسته های حداقل و فوری خود نظیرآزادی زندانیان سیاسی، رعایت مبانی حقوق بشر، آزادی مطبوعات و رسانه ها، آزادی ایجاد تشکلها و احزاب، لغو مجازات اعدام،  الغای سیاست امنیتی در ترکمن صحرا، اجرای بلادرنگ تحصیل و تدریس به زبان مادری برای کلیه اقوام و ملیت های کشور، آزادی پوشش زنان و دختران ترکمن در مراکز آموزشی و اداره جات، رفع اجحافات و اعمال تبعیضات بر اهل سنت و تأمین برابر حقوقی کلیه ادیان و مذاهب کشور، سپردن مسئولیت به  افراد بومی متخصص و گسترش نقش آنان در اداره امور منطقه و تأسیس رادیو و تلویزیون محلی بزبان ترکمنی تاکید می کنیم.

ما عمیقا باور داریم که مرجع اصلی قدرت در کشور مردم ایران هستند و بر این اساس  اعلام می داریم اگر بناست ایران برای همه ایرانیان باشد، باید برابر حقوقی همه شهروندان و کلیه ملیت های ساکن ایران به رسمیت شناخته شود،  برابری کامل حقوق زنان و مردان در همه شئون اجتماعی تضمین گردد و هرگونه تبعیض و قوانین تبعیض آمیز از میان برداشته شود. تحقق این امر در راستای عملی شدن اصول حقوق بشر و دمکراسی است.

بهمن ماه 1388

آتیلا عمادی ,احمد مرادی, رحیم اجانلی, رجب الیاسیان, سبحان قلیچ تقان، مأتی وکیلی, ناژین گوکلانی, یعقوب قره قول