پوست خربزه احمدی نژاد زیر پای علی خامنه ای

گزارش پیک نت از میان جمعیت میدان آزادی

سبزها چند برابر بودند

اما شعارشان "سکوت" بود!

سپاه و اوباشی که مداحان با قمه به خیابان آورده بودند، برای تکرار یک 30 خرداد سال 1360 خود را آماده کرده بودند. موسوی بسیار عاقلانه عمل کرد که راهپیمائی را جداگانه برگزار نکرد، زیرا می خواستند به بهانه و تشابه 30 خرداد 60 حمام خون راه بیاندازند. احمدی نژاد که بسیار زیرکانه، درباره وقایع بعد از انتخابات سکوت کرده تا همه هزینه سرکوب و جنایات را علی خامنه ای پرداخت کند، روی این حمام خون پافشاری کرده بود. از روز روشن تر است که او و شبکه مافیائی و حتی شاید وابسته به خارج که در پشت سر او قرار دارد، این هزینه را آگاهانه متوجه علی خامنه ای کرده است. آنها با این هدف گیری، دو نشانه را می زنند. اولا علی خامنه ای را بین مردم و حکومتیان 30 سال گذشته و روحانیون مراجع سکه یک پول کرده اند و دوم اینکه آماده می شوند تا پس از پایان ماموریت علی خامنه ای، او را هم کله پا کنند!

هم هاشمی و هم اردبیلی همین مسئله را به او گفته اند، اما معلوم نیست عقلش را بدست چه کسی داده است.

امروز اکثریت مردم سبز، به احترام کلام موسوی، با آنکه میدانستند چه فضای سپاهی و امنیتی بر تهران حاکم است، با حفظ آرامش آمده بودند، اما حکومتی ها ناجوانمردانه با آنها رفتار کردند. این رفتار باعث شد که از این پس دیگر مردم به هیچ وجه روی حفظ روحیه برادری و این نوع وعده ها حساب نکنند و آماده به خیابان بیآیند.

امروز، موقعیت چنان بود که اگر کسی کمترین تظاهری به سبز بودن می کرد فوراً در محاصره لباس شخصی ها و گاردی ها قرار می گرفت و دستگیر می شد و اگر خیلی رحم می کردند بشدت کتک می زدند و رهایش می کردند. عکس و فیلم گرفتن بسیار دشوار بود، اما مردم بازهم خطر را به جان خریدید و گرفتند.

چه وحشتی از مردم دارند این ها! باید باشید و ببینید. دقیقاً با آرایش نظامی جنگی – جنگ شهری- در تمام مسیر حضور داشتند.

آیا باز موسوی از مردم خواهد خواست که در راه پیمائی های مشترک با نیروهای حکومت مثل 22 بهمن امسال با سکوت شرکت کنند؟ تصور نمی کنم. امروز حجت بر همه تمام شد که حکومت قصد جان مردم معترض را دارد.

امروز شناختن سبز ها خیلی آسان بود. هرکس شعار بلندگوها را تکرار نمی کرد و پارچه نویس های دولتی در دستش نبود سبز بود و کسانی که داخل جمعیت بودند، مثل خود من دیدند که شمار این افراد بسیار زیاد بود. یعنی کسانی که هم شعارهای دولتی را تکرار نمی کردند و هم پارچه نویس های دولتی را در دست نداشتند.

 سراسر خیابان های منتهی به میدان آزادی سبز بودند، آنچنان که تلویزیون دولتی حتی جرات نشان دادن یک لحظه تصویر از نزدیک را نداشت. حتی در میدان آزادی فقط و فقط همان چند هزارتای جلوی جایگاه را که همه نظامی و بسیجی بودند را نشان می داد.

پیش از ظهر امروز

این پیام مهم "رمز"

به بیت رهبری فرستاده شده

این پیام رمز، ظهر امروز، بعنوان جمعبندی اوضاع شهر تهران به دفتر رهبری مخابره شده و نسخه هائی از آن در عالی ترین محافل حکومتی دست به دست می شود. با آنکه از اسامی مشخص در این پیام استفاده نشده، اما کاملا آشکار است که درباره میدان آزادی، شمار جمعیت و نتیجه گیری 22 بهمن سخن گفته شده است. پیام چنین است:

«آقا جان! پول در حساب نبود. خیلی که زور زدیم توانستیم قسط اول را پرکنیم. بقیه چک ها برگشت خورده و دست مردم است. همان جور که شما هم خودتان پیش بینی کرده بودید چپ ما خالی بود. وحید بیخود لاف وگزاف می زد. افتضاح شد. امیدواریم این، تازه اولش نباشد»

22 بهمن امسال، همه چیز بود جز جشن انقلاب!

مانور ناموفق سپاه

 برای جنگ شهری با مردم

جشن سالگرد انقلاب بهمن 57 ایران، به یک مانور جنگ خیابانی تبدیل شد. این مانور را از چندین روز پیش سپاه سازماندهی کرده و بسیج را در نقش مردم و پیاده نظام این مانور جنگی به خیابان کشاند.

هیچکس در تهران نیست که ندیده و یا نشنیده باشد که چگونه خیابان انقلاب از میدان انقلاب به طرف میدان آزادی را جدول بندی نظامی کرده و از نیمه شب دیشب بسیج و سپاه در آن سنگربندی کرده بودند. همچنان که میدان آزادی را با داربست های فلزی تقسیم کرده و در فاصله ای چند ده متری از جایگاه سخنرانی ابتدا نظامی ها را با لباس نظامی به خط کرده و سپس پشت سر آنها نظامی های داخل لباس شخصی و بسیجی ها را صف به صف در داخل شبکه های داربستی به خط کرده بودند. در خیابان های اطراف میدان آزادی و منشعب های خیابان انقلاب درگیری نظامی با مردم از صبح زود آغاز شد و همزمان با آن بازداشت های جدید چهره های سیاسی و مردمی که می خواستند سالگرد انقلاب را واقعا جشن بگیرند، نه آن که مانور جنگ شهری و چریکی بدهند آغاز شد. علیرغم همه این تدابیر چند بار صدای مرگ بر دیکتاتور که وسط سخنرانی احمدی نژاد از گوشه میدان آزادی بلند شده بود، از صدا و سیما پخش شد و به همین دلیل پخش سخنرانی احمدی نژاد برای مدتی قطع شد تا این صدا از صدا و سیما به گوش مردم نرسد. علاوه بر حمله به اتومبیل مهدی کروبی و بازداشت پسر وی، گفته می شود محمد رضا خاتمی و نوه آیت الله خمینی که همسر وی است نیز برای مدت کوتاهی بازداشت شدند تا نتوانند همراه جمعیت سبز در راهپیمائی شرکت کنند و  این جدا از بازداشت های دیگری است که بصورت شکار شهری انجام شده است.

تا اینجا و تا این لحظه، یعنی ساعت 12 ظهر تهران، همه تدابیر امنیتی و نظامی، پس از بازداشت و دستگیری های گسترده 3 هفته اخیر در سراسر کشور که گفته میشود شمار آن به 10 هزار نفر می رسد، مراسم 22 بهمن، آنگونه که علی خامنه ای وعده داده بود نتوانست برگزار شود و براساس آنچه تاکنون گزارش شده، 22 بهمن امسال، ادامه 8 ماه مقاومت مردم در برابر انتخاباتی است که به کودتای 22 خرداد انجامید. هیچکس نمی تواند منکر شود که زیر سخت ترین فشارهای حکومتی، دستگیری های گسترده، قطع تمام خطوط ارتباطی مردم، تهدید به اعدام و حتی اعدام برخی دستگیر شدگان، مردم امروز باز هم به خیابان آمدند. هر ادعائی که صدا و سیما و یا علی خامنه ای درباره 22 بهمن امسال بکنند، در برابر این واقعیت که علیرغم این همه تدابیر نظامی و تهدید و ارعاب و کشتار و حتی اعدام مردم، وقتی، آنها به خیابان می ریزند، یعنی دیگر با ایجاد ترس و تهدید و دروغ نمی توان بر ایران حکومت کرد.

نخستین گزارش ها از اصفهان نیز حکایت از درگیری مردم و نیروهای انتظامی و نظامی روی پل سی و سه پل دارد. هم در اصفهان و هم در صادقیه تهران صدای تیراندازی شنیده شده است. شک نیست که تا ساعاتی دیگر فیلم ها و اخبار دقیق آنچه در تهران و شهرهای بزرگ کشور گذشته روی شبکه اینترنت قرار خواهد گرفت و تمام دروغ پردازی ها و آبی توصیف کردن آسمان ابری تهران نقش برآب خواهد شد.

گزارش ویژه پیک نت

 تهران، 10 شب 21 بهمن

درشمال شهر صف های بنزین کیلومتری است. اتوبان های منتهی به شمال مملو از ماشین هائی است که تهران را تا سه شنبه آینده ترک می کنند. به سختی از یک زیر گذر در شیخ فضل الله خودمان را رساندیم به خیابان آزادی. بعد از دانشگاه شریف رفتیم تا میدان آزادی واز آنجا تا خود میدان امام حسین رفتیم و بعد برگشتیم. در خیلی از محلات بین 8 تا 9 شب مردم روی بام ها "الله اکبر" می گفتند و جای خالی هر تلویزیون و ماهواره و اینترنتی را با فریادهای خود پر کرده بودند.

 میدان آزادی در ضلع شمالش و وسط میدان را با لوله های داربست قسمت بندی کرده اند و در ابتدای شمال غربی میدان جایگاه سخنرانی برپا کرده اند. به هر تیر برقی بنر بلندی از عکس خامنه ای به همراه خمینی آویزان کرده اند. هیچ پوستر تکی از خامنه ای نیست. انگار خامنه ای پشت خمینی پناه گرفته باشد تا شاید به هوای او اسائه ادبی به وی نشود و اگر شد پای خمینی هم به میان کشیده شود.

دورتا دور میدان غرفه های مختلف بسیجی برپا کرده اند تا فردا در آن محل ها نقش آفرینی کنند. از میدان آزادی این بساط در هر دو طرف خیابان تا چهار راه ولی عصر بر قرار است. هر غرفه مخصوص کاری است. البته در این میان قالیباف سنگ تمام گذاشته و بیشتر عرفه های بزرگ مربوط به نواحی 20 و چند گانه شهرداری است، که اسم و رسم نواحی شهرداری روی آنها نوشته شده تا مثلاً بسیج ساوه که قبلا به آنها گفته شده محل استقرارشان کجاست، بروند جلوی غرفه ناحیه 15 بایستند. احساس من درست مثل کسانی است که این صحنه ها را ندیده اند. قصدشان درگیر کردن مردم با بسیجی هائی است که لباس بسیجی به تن ندارند و به اسم مردم جلو سبز ها می خواهند بایستند.

تا توانسته اند نام بسیج را جلو این غرفه ها ننوشته اند که حالت مردمی به آن بدهند. از چهار راه ولیعصر تا میدان فردوسی هیچ خبری نیست که نیست و فقط در میدان فردوسی چند غرفه است و از آنجا تا امام حسین همه جا سوت و کور است. تمام هدفشان پرکردن میدان آزادی تا یادگار امام است. اگر سبزها حضور داشته باشند و سکوت کنند به مراد رسیده اند و به اسم آنها تمام می شود. عمده صحنه های احتمالی درگیری با مردم را گذاشته اند از یادگار امام به بعد که پای خبرنگاران هم به آنجا نرسد.

این 8 ماه اینها هرچه حساب کرده اند مثل حساب کوسه برای ریش بوده است و سربزنگاه  یک چیز دیگری از آب درآمده است. اینها مردم را شوخی گرفته اند. فکر می کنند اکثر قریب به اتفاق مردم همان مردمی هستند که 20 سال آقا را بر و بر نگاه کردند و هیچی نگفتند و آقا هم فکر کرده بود چه مردم مطیع و بره ای. الان هم فکر می کنند این مردم جن زده شده اند و بزودی جن هایشان را از تن آنها بیرون می کنند و غائله تمام می شود.

حتی تصور اینکه مردم ترسشان ریخته وجانشان به لب رسیده و آماده شهادت هستند برایشان مرگ آور است. اما حقیقتاً چنین شده است.همه جهان این را فهمیده اند که مردم ایران به چه رشادتی دست یافته اند.

میرحسین موسوی:
راه حل مسائلی که درخیابان ها شاهدیم استفاده از توپ و تانک نیست!
جامعه ایران تغییر کرده
 اما حاکمیت درجا زده

نگاهی به آخرین نظرات سردار جوانی

معاونت سیاسی سپاه

دندان پوسیده ای که

کرم حجتبه آن را خراب کرده

“صلح”

مدالی از سرب گداخته

که بر سینه "اوباما" سنگینی می کند

یونگه ولت05.02.2010 راینر روپ

برگردان: رضا نافعی

بشنوید!
اولین سرود
انقلاب بهمن

سلام- این ایمیل را 2 روز پیش به آدرس دیگرتان فرستادم که گویا نرسیده، یا فرمات خط فارسی تغییر کرده و خوانا نبوده است. بهرتقدیر، ویدئو کلیپی که لینک آنرا برایتان می فرستم اولین سرود انقلابی بود که از رادیو ایران در روز 22 بهمن 57 پخش شد. از آنجا که استقبالی ملی از این سروده که ساخته سیاوش کسرایی، شاعر ملی ایران است صورت گرفته، حیف است جوان های ایران از دانلود آن که در فرمات ام پی 4 (بلوتوث) تهیه شده محروم بمانند. درخواست بنده از شما اینست که در صورت تمایل لینک یوتوب و لینک دانلود این ویدئو کلیپ را روی روزنت پیک نت بگذارید.

پیک نت: با تشکر این خواننده گرامی و همچنین با توجه به سالروز درگذشت سیاوش کسرائی که مصادف با 19 بهمن بود، این دو فرمات را یکی در اینجا و دیگری را دراینجا می توانید بشنوید!