سه شنبه ای فراموش نشدنی
که دفتر تاریخ قم را ورق زد
ت. روزبه

مردم مراسم  تشییع آیت اله منتظری را،علیرغم تهدید های رژیم و حتی توصیه خانواده و برگزارکنندگان مبنبی برغیرسیاسی ماندن مراسم، به یک تظاهرات بزرگ اعتراضی تبدیل کردند. آنها تلاش حکومت برای کنترل حرکت و بلندگوها و شعارها را  درهم شکسته و درس خوبی به کسانی که به مصادره نمادها و شعارهای جنبش دارند، دادند .

هرحرکت اعتراضی بزرگ مدرسه ای  است سرشار ازآموزه های مربوط به فوت وفن مبارزه، تقویت همبستگی درصفوف و گستراندن دامنه آن و پیوستن موج جدیدی ازنیروهای تازه نفس به جنبش. دراین مکتب توده ها و بویژه جوانان نقش شاگرد و آموزگار را توأمان دارند. هم تجربه می کنند و هم ازتجربه خویش می آموزند. و البته بهترین آموزگارخود تجربه ودرس ها و نتایج عمل صورت گرفته است. درعین حال برای تبلیغ و اثبات تداوم جنبش و تکذیب ادعاها و جنگ روانی دشمن مبنی برفروکش جنبش، هیچ چیزمؤثرتراز حضور و فریاد مستقیم خود جنبش نیست.

واقعیت تشییع جنازه آیت اله منتظری را شاید بتوان سیاسی ترین تشییع جنازه دهه های اخیر به شمارآورد. مثل موارد قبلی و البته بسی شفاف تر و صریح تر.

مردم با شعارهای خود، براستی با جسارت و شهامت بی مانندی، فضای شهر قم را به لرزه افکندند وبی گمان سران کودتای اخیر، درخلوت خویش از این همه جسارت و صراحت برخود لرزیدند!

علاوه براین ازویژگی های دیگراین حرکت، برخلاف موارد پیشین که نقطه ثقلش درتهران بود، این باردرقم  و نجف آباد بود. و در این میان بویژه برگزاری این تظاهرات اعتراضی بزرگ در قم، باتوجه به  پژواک جهانی اش، نشان دهنده آن است  که نارضایتی و تظاهرات  فقط مختص  تهران ویا لایه های محدودی درشهرستان ها  نیست، بلکه هم چنین زمینه های عینی گسترش آن در دیگر نقاط کشورهم وجود دارد. هم چنین وجه دیگربرقراری این تظاهرات عظیم بخش مهم مذهبی و روحانی "مشروعیت" حاکمیت در هم کوبید و برای آن دسته از روحانیون و مراجعی که در برابر جنایات ماه های اخیر سکوت اختیار کرده اند هشدار بود. آن هم هشداری که چند ساعت با صدای بلند در هر گوشه شهر قم به گوش می رسید.

ترکیب جمعیتی مردم  تظاهرکننده، که درمقایسه با تظاهرات گذشته  شمار بیشتری از نسل  قدیمی تر در کنار جوانان حضورداشتند، لرزه دیگری بود که بیوت مراجع را لرزاند.

فشاربه خانواده آیت الله منتظری برای جمع کردن سریع مراسم و جلوگیری از برگزاری مراسم ختم مسجد اعظم ازطریق اشغال آن توسط طلاب حقوق بگیر حکومت و بسیجی ها، کنترل مسیرهای تردد و دستگیری های متعدد وکند کردن اینترنت و … عمق نگرانی حکومت را به خوبی به نمایش گذاشت.

تظاهرات قم نشان داد که اگرقدری فضای سرکوب ترک بردارد حکومت با چه توفان عظیمی ازانباشت نارضایتی درمقیاس سراسر کشور روبروست. توفانی که اگر آغاز شود، هیچ قدرتی را یارای ایستادگی دربرابرآن نخواهد بود.

با در گذشت آیت الله منتظری، میلیون ها ایرانی که گذشته ایشان را بمناسبت درگذشت وی، با کنجکاوری بیشتری دنبال کردند، با آن واقعیاتی آشنا شدند که یا از یاد برده بودند و یا از آن اطلاع نداشتند و نمی دانستند در سالهای دور چه گذشته و ایشان چرا معضوب شد؟ از جمله مخالفت تاریخی ایشان با جنایت کشتار زندانیان سیاسی در سال 1367 که بوضوع در صف تظاهر کنندگان قم مورد بحث و آگاهی مردم بود.

شما همین یک قلم را برای وحشت از ادامه عزاداری برای آیت الله منتظری و اجتماع مردم و تبادل اطلاعتشان در باره گذشته آیت الله منتظری در نظر داشته باشید تا بدانید چرا با آن شتاب و آبروریزی از بعد از ظهر سه شنبه به خانه آیت الله منتظری حمله ور شدند و اجازه ادامه مراسم عزاداری و ختم و بزرگداشت وی را ندادند. آنها که بر سر کارند، همانهائی هستند که این افشاگری ها دامن آنها را می گیرد و آگاهی مردم نسبت به گذشته را بیشتر و عمیق تر می کند و با امروز آنها در کودتائی که 6 ماهه شده پیوند می زند.

در گذشت آیت الله منتظری و مطرح شدن سرگذشت مغضوب شدن وی، شرایط و آگاهی نوینی را در جامعه بوجود آورد که ما نتایج آن را در تظاهرات آینده مردم و شعارهای آنها خواهیم دید.