ايران  

        www.peiknet.com

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک

3 دی  1388

infos@peiknet.com

 
 
  با دیدن این دو فیلم
خود مقایسه و قضاوت کنید
راهپیمائی مردمی و راهپیمائی حکومتی
 
 
 
 

دو فیلم از راهپیمائی دوشنبه و سه شنبه قم گویای واقعیت مربوط به ماهیت تظاهرات دولتی و تظاهرات مردم است. حسین شریعتمداری، کوبلز بیت رهبری در کیهان نوشته است که روز دوشنبه حدود 5 هزار نفر در قم برای آقای منتظری تظاهرات کردند. فیلمی که می بینید حتی یکبار بازگشت به جلو ندارد، بلکه فیلمبردار در یک نقطه ایستاده و عبور مردم را فیلم گرفته است. این جمعیت 5 هزار نفر است؟

این جمعیت و شور و هیجان آن را مقایسه کنید با تظاهرات حکومتی. درحالیکه مردم با نوشتن وصیت نامه هایشان به تظاهرات ضد کودتا می روند و بی وقفه باید مواظب باشند که امنیتی ها از بام های بلند از آنها فیلم نگیرند و یا تیراندازی و شکار انسان ها آغاز نشود، درتظاهرات حکومتی، با خیال آسوده و در پناه قدرت سپاه و ارگان های امنیتی عده ای به حرکت در می آیند و شعارهای دیکته شده ای را وارفته تکرار می کنند.

مردم علیرغم نداشتن وسیله، راهبندان و تفتیش امنیتی، بستن جاده ها و نداشتن محل خواب و استراحت خود را به قم رسانده و یا در قم از خانه ها بیرون آمده اند و در تظاهرات دولتی همه نوع وسیله دراختیار بسیج شدگان وجود دارد و ناهار و شربت و مواجب نیز به راه است.

هم در تظاهرات دولتی و هم در تظاهرات مردمی، روحانیون نیز حضور دارند. شمار آنها و چهره های آنها را خود ببینید و قضاوت کنید.

زنان نیز با حجاب در هر دو گروه حضور دارند. در یکی – تظاهرات مردمی- بسیار بیشتر از دیگری است.

انگیزه آنها که به تظاهرات مردمی می روند و آن ها که برای تظاهرات دولتی احضار می شوند، انگیزه های متفاوتی است و همین دو انگیزه را در شعارها و هیجان ها و فریادها می توانید مشاهده کنید.

مردم، درجا و به اقتضای شرایطی که در خیابان ها می بینند و واکنش هائی که از جانب حکومت مشاهده می کنند شعار می سازند. خودجوشی شعارهای مردم، هیچ تفاوتی با خودجوشی شعارها در دوران انقلاب 57 ندارد. مردم اخبار و رویدادهائی را که شاهدند تبدیل به شعار می کنند و حتی پاسخ نماز جمعه ها و سخنرانی های رهبر را در همین شعارها می دهند.

وقتی روزنامه نیست، تلویزیون نیست، نظر مردم منعکس نمی شود، به رای آنها خیانت می شود و از بلندگوهای حکومتی دروغ و تحریف گفته و پخش می شود و به چشم حقیقت بین مردم خاک پاشیده می شود، چه امکان دیگری جز فریاد در خیابان ها باقی می ماند؟ و اکنون 6 ماه است که چنین فریادی در ایران بلند است.

دو فیلم را با هم ببینید و خود قضاوت کنید.

 

1-    دوشنبه در قم

 

2-    سه شنبه در قم

 
 
اشتراک در فیس بوک