|
عبدالعلی بازرگان، عبدالکریم سروش، محسن
کدیور، اکبر گنجی وعطاء الله مهاجرانی در بیانیه مشترکی، خواست
های جنبش کنونی مردم ایران را در 10 بند خلاصه کرده و اعلام
داشته اند. آنها در بیانیه خود، پس از شرحی از آنچه در 6 ماه
گذشته بر ایران و ایرانی گذشته نوشتند:
کینه و نفرتی که در 30 سال گذشته در سطوح
مختلف جامعه انباشته شده، بسیار عمیق و ریشه دار است. این
نارضایتی ژرف توان تخریبی عظیمی دارد که در صورت فوران، موج
گسترده ای از خشونت را در سطوح مختلف جامعه ایران دامن خواهد
زد.
ما به عنوان بخش کوچکی از جنبش سبز سراسری
مردم ایران بر این باوریم که در مرحله ی کنونی مهمترین مطالبات
جنبش را به قرار زیر می کنیم:
1- استعفای آقای محمود احمدی نژاد و
برگزاری مجدد انتخابات ریاست جمهوری تحت نظارت نهادهای بی طرف،
لغو نظارت استصوابی، تشکیل کمیسیون مستقل انتخابات با شرکت
نمایندگان مخالفان و معترضان به منظور تدوین ضوابط برگزاری
انتخابات آزاد و عادلانه.
2- آزادی کلیه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی
و بررسی شکایات موارد مربوط به آزار، شکنجه و کشتار معترضان در
ماه های اخیر در دادگاه های علنی با حضور هیأت منصفه و
برخورداری از وکیل غیر تحمیلی؛ و جبران خسارات وارده به
قربانیان سرکوب های اخیر و خانواده ی آنان.
3- آزادی کلیه رسانه ها اعم از مطبوعات و
رسانه های صوتی تصویری و مجازی، رفع سانسور و توقیف از کلیه ی
نشریات توقیف شده، گسترش کانالهای تلویزیونی غیردولتی و
ماهواره ای، رفع فیلترینگ از اینترنت، امکان دسترسی آسان به
رسانه های فوق الذکر، تصفیه رادیو وتلویزیون از دروغ پردازان و
تشنج آفرینان.
4- به رسمیت شناختن حق فعالیت قانونی
احزاب سیاسی، جنبش دانشجوئی و زنان،NGO
ها و نهادهای مدنی، اتحادیه های مستقل کارگران و کارمندان، و
حق تجمعات اعتراضی مسالمت آمیز مطابق اصل 27 قانون اساسی.
5- استقلال دانشگاهها، سپردن امور
دانشگاهها به شیوه دموکراتیک به دست دانشگاهیان، خروج نیروهای
نظامی و شبه نظامی از دانشگاه ها و انحلال شورای غیرقانونی
عالی انقلاب فرهنگی.
6.محاکمه عاجل شکنجه گران، قاتلان، آمران و
عاملان جنایات گذشته بویژه چند ماه اخیر.
7- استقلال قوه قضائیه از طریق انتخابی
کردن ریاست آن، انحلال دادگاههای ویژه غیرقانونی، تصفیه قوه
قضائیه از قضات ناعادل و گوش بفرمان، برحذرداشتن مقامات قضائی
از ایراد خطابه های سیاسی و اجرای منویات مقامات مافوق
(دادگاههای فرمایشی) بجای اجرای بیطرفانه و عادلانه قانون.
8- خروج نیروهای نظامی انتظامی امنیتی از
قلمرو سیاست و اقتصاد و فرهنگ، و اکتفا به وظایف حرفه ای.
9- رعایت استقلال اقتصادی و سیاسی حوزه های
علمیه و دولتی نشدن روحانیت. استخدام نکردن تریبون نمازهای
جمعه برای صدور احکام خلاف شرع و قانون (از قبیل محارب، مفسد
فی الارض، مرتد و باغی).
10- انتخابی کردن، نقدپذیر و پاسخگو کردن
همه متصدیان رده اول کشور ومحدود کردن دوره تصدی آنان.
نپذیرفتن این خواست های جنبش سبز، و افزودن
سرکوب و ارعاب نه تنها ما را از بحران عبور نخواهد داد، بلکه
ایران را در بحران عمیق تری فرو خواهد برد، و تبعات سهمگینی از
پی خواهد آورد، که مسئولیتش با "صاحب ولایت مطلقه" است.
سیزدهم دی ماه 1388، سوم ژانویه 2010 |
