ايران  

        www.peiknet.com

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک

22  دی  1388

infos@peiknet.com

 
 
 

برای ختم یک غائله آماری
گنجایش میدان انقلاب را
 به شعاع 5 کیلومتر محاسبه کنید!

 
 
 
 
 

ادعای علی خامنه ای در باره شمار جمعیتی که در تظاهرات حکومتی 9 بهمن در تهران و چند شهر ایران به خیابان آوردند، به سوژه ای برای خنده در محافل مختلف ایران تبدیل شده است. وی در دیدار با باصطلاح اهالی شهر قم مدعی شد که در آن تظاهرات دهها میلیون نفر مردم ایران در حمایت از امام حسین که در واقع حمایت از خود ایشان بوده شرکت کردند! البته وی زرنگی کرد و مانند علم الهدا و حسین شریعتمداری دُم به تله نداد و نگفت درتهران چه تعداد را توانسته بودند با اتوبوس و متروی مجانی و پخش ساندیس و شکالت و کک به میدان انقلاب بیآورند، بلکه از آمار دهها میلیون سخن گفت! این دهها میلیون را حتی اگر دو ده تا هم در نظر بگیریم می شود 20 میلیون. حیف که دروغ استخوان ندارد!

وقتی حسین شریعتمداری در کیهان از رقم 4 میلیون نفر برای تهران می نویسد، وزارت کشور مدعی 5ر3 میلیون نفر می شود و امام جمعه مشهد که وسط میدان انقلاب سبز شده بود این آمار را 5ر2 میلیون نفر اعلام می کند، بالاخره نوبت به مقام بالاتر که می رسد، نباید این رقم به دهها میلیون برسد. بالاخره هرکه بارش بیشتر، آمارش بیشتر!

همه آنها که این آمارها را اعلام کرده و مدعی شده اند، میدانند دروغ می گویند. حتی اگر کسی پیاده هم دور میدان انقلاب قدم بزند گنجایش این میدان را میتواند حدس بزند. ظاهرا با انصاف ترین نهاد، که گزارش مخفیانه تهیه کرده و به خدمت رهبر فرستاده همان نهاد وزارت کشور بوده که با خوش بینی شمار جمعیت شرکت کننده در تظاهرات 9 دیماه را بین 200 تا 300 هزار نفر ذکر کرده است.

اما، درباره شرکت خود جوش دهها میلیون ایرانی برای رساندن خودشان به تظاهرات حمایت از حکومت کودتا این نقل قول از طرف سردار شکنجه "نقدی" هم خواندنی است. او برای نشان دادن دوستی آقا خرسه گفت:

«مسئولین(بخوانید رهبر) مانع از آمدن میلیون ها کفن پوش از شهرستان ها به تهران شدند.»

اگر تظاهرات خود جوش بود، دیگر چه کسی می توانست مانع شود و اگر می خواست مانع شود، چگونه از آن تظاهرات خود جوش با خبر شده بودند؟

در میان انواع لطیفه ها که برای شعبان بی مخ ساخته بودند، یکی هم این بود که :

شعبان را بردند مدرسه که با سواد شود. بعد از چند ماه معلم او را صدا کرد پای تخته و گفت بنویس "خیار". شعبان نوشت "چنار". معلم گفت این را که نوشتی بخوان. شعبان خواند "منار"!

 
 
اشتراک در فیس بوک