|
دادگاه کودتا،
علیرغم همه اعتراضات مراجع و توصیه های افراد روحانی و غیر
روحانی درون نظام همچنان به کار خود ادامه داد و در پرده جدید
این نمایش رسوا، شمار دیگری از رهبران جبهه مشارکت و مجاهدین
انقلاب به نمایش گذاشته شدند. سعید حجاریان قربانی نیمه جانی
که سمبل ترور در جمهوری اسلامی است نیز به این دادگاه آورده
شدند. کسی که بنیانگذار دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی بود.
اغلب کسانی که از سلول بی خبری و شکنجه سفید و شکنجه جسمی به
دادگاه آورده شدند، پس از دو ماه و اندی چشمشان به افراد دیگری
غیر از بازجوها و شکنجه گران افتاد. چشم های متعجب و پر سئوال
رمضان زاده، تاج زاده، میرداماد، نبوی، قوچانی و بقیه که در
فاصله آنها با یکدیگر بازجوها نشسته بودند تا مبادا کلامی
میانشان رد و بدل شود از سرنوشت غم انگیز یک انقلاب سخن می
گفتند. آنها که همگی از کادرهای جوان انقلاب 57 بودند و در
دشوارترین سالهای بنای جمهوری اسلامی و دوران جنگ کشور را
اداره کرده بودند، اکنون با ریش و موی سفید، چشمانی بی فروغ و
خواب ندیده و مبهوت و نگران از سرانجامی که کودتای 22 خرداد
برای انقلاب و ایران رقم زده توسط چهره هائی که معلوم نیست در
آن سالها کجا بوده اند و چه می کرده اند محاکمه می شوند. البته
پشت صحنه و هدایت کننده نماینده باصطلاح دادستان و رئیس دادگاه
ستاد کودتا و شخص احمدی نژاد است.
تمام کوشش
نماینده دادستان و رئیس دادگاه و سازمان دهندگان این نمایش آن
بود و هست که به مردم القاء کنند در انتخابات اخیر تقلب نشده
است. اعترافات بر این محور متمرکز است. براستی اگر کودتا و
تقلب نشده بود و باور ملی چنین نبود، نیازی به این همه رسوائی
محاکمه کارگزاران 30 ساله جمهوری اسلامی و اعتراف گیری بود؟
اما همزمان با
آخرین جلسه دادگاه کودتای 22 خرداد، خبرگزاری های جهان دو خبر
بسیار مهم دیگر را در ارتباط با ایران منتشر کردند که ارتباط
آن با کودتا و دادگاه آن قطعی است.
نخست خبری در
باره سفر قریب الوقوع احمدی نژاد به امریکا – البته به بهانه
شرکت دراجلاس سالانه سازمان ملل- و گفتگوهای محرمانه ای که
مقدمات آن فراهم شده است.
دوم عقب نشینی
ها اتمی، که حتی اگر بصورت تاکتیکی هم باشد، خود حکایت از ضعف
داخلی حاکمیت و ناچار بودن به برگزیده این تاکتیک هاست.
بموجب این
خبر، جمهوری اسلامی به سازمان انرژی اتمی بعنوان زمینه آغاز
مذاکرات با گروه 1+5 اطلاع داده که غنی سازی را در نطنز متوقف
کرده است.
این دو خبر،
تائید کننده همان پیش بینی هائی بود که درباره کودتا و ضعف
داخلی حکومت و دولت گفته می شد. یعنی حکومتی که در داخل در
موضع ضعف مشروعیت قرار دارد، هیچ راه حلی برای بقای خود جز
تمکین از خواست های قدرت های بزرگ جهانی و امتیاز دادن نخواهد
داشت. باید دید احمدی نژاد با امتیازی که با مقابله با "چپ
مذهبی"، "مذهبیون اصلاح طلب درون حاکمیت" و همه آنها که روزی
دانشجوی خط امام و اشغال کننده سفارت امریکا بودند، به امریکا
داده، در مقابل چه امتیازی می تواند از امریکا انتظار داشته
باشد. جز گدائی مشروعیت و به رسمیت شناخته شدن چیزی باقی
مانده؟
(اجلاس 1+5
قرار است هفته آینده تشکیل شود)
|
