سایت "الف"
گزارش وضع اقتصادی کشور به قلم احمد توکلی نماینده مجلس را
منتشر کرده است. دراین گزارش آمده است:
رکود اقتصادی
در کشور رو به وخامت است. وزیر اقتصاد معتقد
است که سیاست های
پولی را باید اصلاح کرد. این خبر
بعد از قطعی شدن حضور وی در
دولت دهم از
سوی رسانه ها منتشر شد.اتاق
بازرگانی پیش از این نسبت به ادامه
بحران هشدار
داده بود.فعالان بخش خصوصی از
بالارفتن ریسک اقتصادی و امنیت می
گویند. به
گفته این فعالان، وقایع اخیر باعث
عدم اطمینان در اقتصاد شده است.به
نظر می
رسد این ادعا منطقی باشد .هیچ یک از
33 مهمان خارجی مدعو به یک همایش
ریاضی
در دانشگاه شریف در این همایش شرکت
نکردند. این مدعوین هیچ نوع
سرمایه
گذاری هم قرار نبود انجام دهند و
برای شرکت در این همایش کمی دست زدن
و تشویق کفایت می کرد.کارشناسان با بی
سابقه خواندن این اتفاق مجلس ختم ندا
و دادگاههای تواب سازی را مقصر
دانستند.
اما مسئولین
فکر می کنند می توان
با چرخش متغیرنقدینگی، اقتصاد را
متحول
کرد.
حجم پول از
21500 میلیارد تومان در
اسفند 86 به 15700 میلیارد تومان
در دی ماه 87 کاهش یافته است. کاهش
27 درصدی
حجم نقدینگی در حالیکه تورم 25
درصد است یعنی قدرت خرید مردم نسبت
به قبل 52
درصد کاهش یافته است.
با افزایش
نقدینگی کنترل و مهار تورم به شیوه
قبل از انتخابات دیگر ممکن
نخواهد بود.
گزارش های رسمی از افزایش 3 درصد
نرخ بیکاری در تهران خبر می
دهد. طی یک ماه
و نیم گذشته 1646 کارگر به خیل
کارگران اخراجی
پیوستند.
اخراج 500
کارگر از شرکت روکش چوبی ایران،
900 کارگر از کارخانه
صنایع
مخابراتی از راه دور و 230 کارگر
هتل آزادی طی یک ماه و نیم گذشته در
رسانه ها گزارش شده است.
در 500 کارخانه 200 هزار کارگر از 3 تا 50
ماه حقوق
در یافت نکرده اند.
ایرالکو مجبور
است محصولات
خود را حدود 700
تومان زیر بازار در بورس کالا
بفروشد که باز هم به دلیل بالاتر
بودن قیمت
آلمینیوم نسبت به بازار های جهانی
خریداران استقبال نمی کنند. این
بحران
باعث شده تولید ایرالکو 50 درصد
کاهش یابد.
شرکت های بزرگ
صنعت
فولاد بورسی با میانگین بازدهی منفی 44
درصد طی تیر ماه
87تا پایان تیر ماه 88
دوران رکود را تجربه می کنند
.
با واردات بیش
از یک میلیون تن شکر در سال
گذشته، 50 درصد واحدهای تولیدی
شکر در مدار زیان قرار گرفتند و در
باقی کارخانه
ها نیز تولید عملا متوقف
شده است.
چک مبادله شده
در نظام بانکی در پایان
سال گذشته نسبت به سال پیش از ان 42
درصد کاهش یافت.
این در حالی
است که
چک های برگشتی 7.8 درصد افزایش پیدا کرد که
از بعد جنگ تا به حال بی سابقه بوده
است .
گزارش های
بورس نیز حاکی از سراشیبی سقوط در 150 شرکت بورسی
است.
ساخت وساز در تهران حداقل 60 درصد
کاهش یافته است.
در
حال حاضر 56 هزار میلیارد تومان
بدهی بانکی وجود دارد.
تعداد فزاینده
بیکاران و نیمه بیکاران به گونه ای
محتوم در ورای این رکود و
ورشکستگی پیاپی
کارخانه جات است. کارگران به اقشار
زیر طبقه سقوط خواهندکرد. آنان دراستیصال
کامل برای بقای خود به اشتغال غیر
رسمی روی خواهند
آورد. از این پس میلیونها یقه
آبی که جامعه علیرغم توانایی که
دارند خواهان کارشان نیست، خود را بازنده
مناسبات جدید می پندارند.
طی چند ماه
گذشته تمامی اخبار دال برشکل گیری
گسترده اعتراضات یقه آبی هادارد.
ادامه روند کنونی و بی توجهی به رکود بنگاههای
اقتصادی موج اعتراضات
آبی را به راه خواهد انداخت.
تنها مچ بند
سبز نیست که جای خود را
به یقه های آبی می دهد. انگیزه اصلی
این حرکت خودجوش نگرانی از گرسنگی
خانواده و شیر خشک فرزند نوزاد و
اجاره مسکن
آخر ماه و ادامه تحصیل فرزند و
درمان همسر است.
هر نفر که
بیکار شود با
خود حداقل 4 نفر را به زیر خط فقر می
برد.این
خانواده بدون شک مستعد فساد می
شود.سرکوب جنبش آبی ها و برگزاری
دادگاه
فیروزه ای، حتی اگر به تواب سازی هم
بیانجامد ،باز هم مانع فساد و
انحرافات
اجتماعی نخواهد شد.آنومی و دختران فراری،
ایدز و کودکان خیابانی و طلاق و
اعتیاد و سرقت و قتل موج قرمزی است
که پس از بی
توجهی به اعتراضات آبی به
سادگی قابل مهار نخواهد بود.
البته شاید
اگر منافع یقه آبی ها به یقه سفید ها (کارفرمایان و مدیران وسرمایه داران) گره
بخورد - که بنظر می رسد در شرایط
فعلی گره خورده باشد -بتوان امید داشت که
اعتراضات آبی و فیروزه ای موثر باشد.
نباید فراموش
کرد که هیچ کس اعتراض یقه
سفید ها را مخملی و نرم نمی داند.
یقه سفید ها ولی نعمتند.
یک صبح تا ظهر
تعطیلی بازار طلا در اعتراض به
قانون مالیات بر ارزش افزوده،برای ملغی شدن آن
به دست رئیس جمهور کفایت می کند.
اعتراض یقه سفید هاهمیشه سفید است نه
رنگی.
باید از خلسه
پراندوه سبز خارج شد و بیشتر نگران خروش آبیها و سیاهی
فقر و
قرمزی فساد بود . 60 درصد ظرفیت
تولید کنندگان لوازم خانگی نیز غیر
فعال شده است.
|