| 
                  
                   
					
					
					پاسخ آيت الله العظمى منتظرى به نامه 293 نفر از روشنفكران و 
					نخبگان: 
					
					
					
					در رابطه با نامه ارسالى مورخ 88/6/1، ضمن قدردانى و ارج 
					نهادن به ايثارگرى و شهامت و پايدارى شما و ملت بزرگوار و 
					عزيز ايران، معروض مىدارم 
					كه اينجانب بارها تذكرات و پيشنهادهايى را براى بيرون رفتن 
					از اين بحران ويرانگر ارائه نموده ام، ولى ظاهرا حضرات براى 
					رسيدن به مقاصد دنيوى خويش چنان چشم و گوش و دل بر حقايق 
					بسته اند كه نه مىبينند 
					و نه مىشنوند. 
					از آنجا كه هنوز مبارزات با رژيم گذشته در اذهان بسيارى از 
					افراد زنده است و در ميان سردمداران حكومتى بعضا كسانى هستند 
					كه خود طعم شكنجه و زندان و... را چشيده اند اينجانب هنوز نا 
					اميد نيستم و اميدوارم تا كاملا دير نشده مسئولين امر به خود 
					آيند و بيش از اين وجهه نظام جمهورى اسلامى را در بين توده 
					هاى زجر كشيده و سيلى خورده ايران و در سطح جهانى خدشه دار 
					نكنند و موجب سقوط خود و نظام نگردند. 
					
					
					
					اميدوارم مسئولين امر از اين راه انحرافى كه در پيش گرفته اند 
					دست برداشته و حقوق از دست رفته مردم را استيفا نمايند، 
					خسارات را جبران نموده و بى گناهان را بيش از اين در زندان 
					نگه ندارند، و با پايان دادن به سناريوهاى نمايشى دادگاهها و 
					پخش اعترافات آنچنانى بيش از اين قضاء اسلامى را مسخره 
					نكنند; و يا لااقل شجاعت اين را داشته باشند كه اعلام كنند 
					اين حكومت نه جمهورى است و نه اسلامى و هيچ كس هم حق اعتراض 
					و اظهارنظر و انتقاد ندارد.   |