احمدی نژاد را دوباره باید شناخت

نوشته های عبدالله شهبازی

به زبانی ساده، چه پیامی دارد؟

آقای عبدالله شهبازی در وب سایت خود مطالبی درباره وابستگی های احتمالی احمدی نژاد به محافلی بین المللی منتشر کرده که حاصل یک کار تحقیقی است و نه تبلیغی. او در این کار تحقیقی از افرادی مانند حسین شریعتمداری و یا روح الله حسینیان و عملکرد افرادی مشابه آنها که درکنار احمدی نژاد قرار دارند نام برده است. ابتدا عده ای تصور کرده بودند انتشار این مطالب، نوعی اختلاف شخصی است، بویژه که آقای شهبازی خود از کسانی است که با محافل استراتژیک امنیتی در جمهوری اسلامی ارتباط دارد و حتی به نوشته خویش، با شخص علی خامنه ای نیز مناسباتی داشته و یا دارد. مسائلی که وی در این ارتباط مطرح کرده، همانگونه که اشاره شد بسیار پیچیده است و بیشتر به اسنادی می ماند برای محافل سطح بالای امنیتی جمهوری اسلامی، برای هوشیار ساختن آنها از پیچیدگی های داخلی و جهانی جریانی که احمدی نژاد بعنوان سخنگوی آن اکنون با سرعت به سمت قبضه کردن تمام قدرت در جمهوری اسلامی پیش می رود و در این راه، می کوشد هرچه سریع تر از سد کادرها و افراد صاحب نام دوران رهبری آیت الله خمینی عبور کرده و به قیمت یک قتل عام 67 دیگر و حتی وسیع تر از آن، کار را یکسره کند. شهبازی که همچنان بر مواضع خود در حمایت از میرحسین موسوی پافشاری می کند و در عین حال نگران آینده سیاسی علی خامنه ای و حذف خود او بدست همین جریان – جریانی که او احمدی نژاد را وابسته به آن می داند- نسبت به تحقق آرزوی انگلستان و اسرائیل برای چند پارچه کردن ایران در یک جنگ داخلی هشدار داده و با به کارگیری مستقیم نام "کودتا" معتقد است آنچه در انتخابات 22 خرداد روی داد و پیامدهای پس از آن – دستگیری ها و محاکمات- که همچنان ادامه دارد بخشی از همین استراتژی است. در تفسیری که شهبازی در ارتباط با انفجار حسینیه شیراز"وصال"  در آستانه سفر خامنه ای به شیراز ارائه داد و آن انفجار را یک اقدام داخلی از جمع بسیجی ها و یا افراد داخل همین حسینیه اعلام داشت، برای نخستین بار و با احتیاط به همین نکات اشاره کرد و پای فرمانده سپاه فارس و امام جمعه این شهر را با جسارتی حیرت انگیز به میان کشید. بعدها امام جمعه شیراز به بهانه استعفا برکنار شد و فرمانده سپاه فارس نیز به همین سرنوشت دچار شد. شهبازی در آن مطلب نیز از روح الله حسینیان با صراحت نام برده بود. حتی از پای پورمحمدی وزیر کشور اسبق در دولت احمدی نژاد را نیز به نوعی پیش کشید.

به مجموعه این دلائل، نمی توان از کنار نکات خبری – تحقیقی که او در باره وابستگی های بین المللی جریانی بنام احمدی نژاد و حتی شخص او به آسانی گذشت. شهبازی می نویسد که بر خلاف ظاهر، این مشتی اوباش و چاقو کش و بازجو و شکنجه گر نیستند که احمدی نژاد را راه می برند. از این افراد بعنوان ابزار استفاده می شود. آنها که در پشت صحنه اند، افرادی هوشمند، فکور و دوره دیده اند. او حتی اشاره به نقش آفرینی افرادی مانند رحیم مشائی و یا محمدعلی رامین نیز می کند.

هر خواننده موشکاف و کنجکاوی می تواند با مراجعه مستقیم به نوشته های عبدالله شهبازی خود این نکات را پیگیری کند. آنچه که مشوق و انگیزه این توضیح بود، سئوالاتی بود که طی دو روز گذشته از پیک نت شده بود. این سئوال کنندگان خواهان توضیحاتی درباره آن علامت دست و انگشتانی بودند که احمدی نژاد در عکس منتشر شده در پیک، مانند جورج بوش بلند کرده است. آیا با این علامت دست که بسرعت توسط خبرگزاری های جهان مخابره شد و روی جلد نشریات مهم انگلستان و امریکا قرار گرفت، او پیوند خود را به آن محافل پنهان با این علامت یادآوری کرد؟ بوش نیز با همین هدف انگلستان دو دست خود را بلند کرده بود؟ کسانی در محافل مافیائی جهان، باید با دیدن این عکس، پیامی را دریافت می کردند و به حمایت از احمدی نژاد بر می خاستند؟

حداقل بعنوان یک کنجکاوی تحقیقاتی می توانید به اصل این مطالب تحقیقاتی در وب سایت آقای شهبازی مراجعه کنید.

فردی که به نوشته خود، دو جلد کتاب اعترافات ارتشبد فردوست را تحت عنوان خاطرات تهیه کرد، تمام اسناد و مدارک مظفربقائی و حسن آیت را در اختیارش گذاشتند تا زندگی نامه و نقش بقائی و حزب زحمکتشان او را تنظیم کند، تمام بازجوئی های نورالدین کیانوری دبیر اول حزب توده ایران و احسان طبری تئوریسین این حزب را دراختیار گذاشتند تا مستند به آنها کتاب بنویسد، کتاب 1200 صفحه ای حزب توده ایران از آغاز تا فروپاشی حاصل همین دراختیار داشتن بازجوئی هاست.

این نکات را خود شهبازی در ماه های گذشته و در جریان افشاگری پیرامون انفجار حسینیه وصال برای نخستین بار فاش ساخت.

بنابراین، نمی توان از کنار نوشته های اخیر او در باره احمدی نژاد و حسین شریعتمداری و روح الله حسینیان و جلسات برج معروف به "برج طغرل" دماوند، زادگاه حسین شریعتمداری به آسانی گذشت.