جنجال رحیم مشائی تمام نشده، جنجال برکناری دو وزیر دیگر کابینه ی پا در آسمان احمدی نژاد (وزیر اطلاعات و وزیر ارشاد) سوژه خبری مطبوعات داخل کشور شد. واقعیت اینست که این برکناری و برگماری ها و ژست های رهبر در تائید نظر علما برای مخالفت با رحیم مشائی، هیچکدام کوچکترین اهمیتی برای مردم ندارد و اساسا مردم به آن توجه ندارند.

اما اصل ماجرای کابینه تکانی احمدی نژاد، تفسیری بیش از چند خط ندارد. این که:

در ایران کودتا شده و آن که کودتا کرده می خواهد کابینه اش را سر کار بیآورد. مثل هر کودتای دیگری، در هر کجای دنیا. به این تفاوت که در ایران این تشکیل کابینه کودتائی 40 – 45 روز با تاخیر روبرو شده که آن هم زنده بودن و فعال بودن جنبش ضد کودتاست. آنها که در کودتا نقش داشته اند می خواهند زودتر پست های کلیدی را در کابینه اشغال کنند و احمدی نژاد هم در همین جهت عمل می کند و نه بیشتر! حداکثر، با آقا مجتبی و سرلشگر فیروز آبادی هم همآهنگی می کند که واکنشی نداشته باشد!

در این میان می ماند موقعیت پا در هوای علی خامنه ای. هم احمدی نژاد و هم دیگر عوامل و فرماندهان کودتا به خوبی می دانند که رهبر دیگر نه راه پس دارد و نه راه پیش. او فردای انتخابات 22 خرداد کودتای انتخاباتی را با بیانیه ای که بنام وی خوانده شد تائید کرد و سپس در دیدار با نمایندگان ستادهای انتخاباتی و نماز جمعه تهران احمدی نژاد را پیروز انتخابات اعلام کرده است. بنابراین، احمدی نژاد می داند که رهبر نمی تواند علیه وی موضع بگیرد و چاره ای جز ادامه حمایت از هر تصمیمی که کودتاچی ها می گیرند ندارد. هر موضعی خلاف تصمیم احمدی نژاد، در عمل موضع گیری علیه خود وی از آب در می آید و موقعیت رهبری را بیش از پیش در میان فرماندهان نظامی تضعیف می کند. و این درحالی است که  در میان روحانیون و مردم هم که دیگر پایگاهی ندارد.

ما با این واقعیت روبرو هستیم. یعنی تبدیل رهبر به چرخ پنجم ماشینی که راننده اش احمدی نژاد و سرنشینانش کودتاچی ها هستند و ایشان نقش چرخ یدکی را دارد. یعنی هرجا ماشین پنجر شد از او برای ادامه حرکت استفاده خواهند کرد.

این ماشین در جاده تثبیت کودتا پیش می رود. به سمت خشن تر کردن وزارت اطلاعات، کشتار در زندان، نابودی تمام مخالفان ومنتقدان و سپس مصالحه با امریکا و اسرائیل. اتقاقا به همین دلیل انتخابات رحیم مشائی شایسته ترین انتخابی بود که کودتاچی ها کرده بودند. بویژه که او پیشتر چراغ سبز را به اسرائیل هم نشان داده بود.

خیلی ها تعجب کرده اند که چرا در 8 روز باقی مانده به پایان کار دولت، احمدی نژاد دست به این تغییرات درکابینه اش زده است.

جنجال سازی برای به حاشیه رانده مسئله کودتا و مقاومت مردم یک سر این ماجراست، اما سر اصلی و بزرگتر آنست که کودتاچی ها دیگر به پارلمان و مجلس و تائید آن نیازمند نیستند.

کودتا شده!

عده ای مثل اینکه هنوز متوجه عمق ماجرا نشده اند. کودتا که مجلس و پارلمان نمی شناسد. مگر با انتخاباتی دستچین شده تر و تشکیل مجلسی تابع کامل اهداف کودتا و برنامه های داخلی و خارجی آن در آینده. به همین دلیل است که زیاد نباید تعجب کرد اگر مجلس خبرگان هم تشکیل شود و بخواهد سازی خلاف ساز کودتا بزند، چماقداران بریزند به داخل آن مجلس و علاوه بر ادب کردن آقایان خبره نا همسو با کودتا، عده ای از آنها را هم با خود ببرند به همانجائی که اکنون سیاسیون بازداشت شده در آنجا بسر می برند. حتی در صورت وقوع این واقعه و یا حتی ریختن لباس شخصی ها با چماق و قمه به داخل همین مجلس هشتم هم علی خامنه ای چاره ای جز ادامه حمایت از کودتا و احمدی نژاد ندارد، زیرا مخالفت با او و برنامه هایش، عملا یعنی خالی کردن زیر پای خودش.

این جدول ضرب ساده سیاسی را نباید بیش از این در جملات و تفاسیری پیچاند که مردم سرگیجه بگیرند و ندانند چه شده و چرا می گذرد.