پس از سالها، سرانجام شماری از روحانیون صاحب نام و قدیمی ایران به این نتیجه قطعی رسیدند که تمام آنچه علیه آیت الله منتظری در ماه های آخر عمر آیت الله خمینی سازمان داده شد، توطئه ای بود که در گام های بعد به کودتای کنونی انجامید. رهبران سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که هر کدام وزیر و وکیل و سکاندار جمهوری اسلامی در دوران آیت الله خمینی بودند اکنون در زندان اند و با نابودی آنها، یگانه برگ انقلاب 57 که باید ورق بخورد تا این دفتر بسته شود، جمع کردن "مجمع روحانیون مبارز" و "مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم" است. بدین ترتیب، توطئه عزل آیت الله منتظری از جانشینی آیت الله خمینی، به آخرین منزل خود می رسد. پس از نابودی مجاهدین انقلاب اسلامی، نوبت به نابودی روحانیون همسو و نزدیک به آنها خواهد رسید.

خطر تا پشت در خانه آیت الله هائی مانند اردبیلی، بیات، دستغیب، خوئینی ها، بجنوردی و بقیه این طیف – از جمله محمد خاتمی- رسیده است. البته خاکریز کروبی و رفسنجانی را نیز کودتاچی ها می خواهند پشت سر بگذارند.

انقلاب را ضد انقلاب از درون خورده است.

سر چشمه را می شد با یک بیل خاک بست، و اکنون سیل کودتا را با کدام سد می توان بست؟ تمام بحث اینست. بسیاری از روحانیون پیش از انقلاب و نسل انقلاب عمق خطر را تازه متوجه شده اند. می خواهد دست هم را بگیرند تا بلکه بتوانند بار دیگر دست در دست مردم گذاشته و آن سدی را بنا کنند که یگانه امکان جلوگیری از ویرانی سیل است. موفق خواهند شد؟ صدایشان به مردم خواهد رسید؟

دیدار روزهای گذشته آیت الله اردبیلی عضو شورای انقلاب و رئیس شورای عالی قضائی(قوه قضائیه وقت) در زمان آیت الله خمینی که قرار بود عضو شورای رهبری شود و با منتفی شدن شورای رهبری و به رهبری رسیدن علی خامنه ای، به حاشیه رانده شد، پس از سالها به دیدار آیت الله منتظری رفته است. کاری که در دوران طولانی حصر خانگی آیت الله منتظری نکرد و غفلت کرد.

آیت الله شبیری زنجانی نیز به در خانه آیت الله منتظری رفته و دق الباب کرده است. البته نه در شهر قم، بلکه در ییلاقی که آیت الله منتظری بصورت سنتی تابستان ها به آنجا می رود و در خلوت خویش به گذشته و آینده می اندیشد. آنها در این دهکده به دیدار آیت الله منتظری رفتند و با او در باره ولایت فرماندهان سپاه و کودتای 22 خرداد رایزنی کردند.