|
1- شما به جنگ نمی
روید. شما برای مطالبه حقوق مدنی خود در یک گردهمایی حاضر می
شوید.
2-
سربازان وظیفه و افراد پلیس هم مردمان ایرانند
.
بجای تحریک و
عصبانی کردن آنها از شعارهایی استفاده کنید که آنها را تشویق
کنید به شما ملحق شوند.
3- از حمل هر گونه
اسلحه گرم یا سرد خودداری کنید.
مطمئن باشید با
یک کارد آشپزخانه یا یک تفنگ بادی جز آسیب زدن به خودتان کاری
از پیش نمی برید.
4- لباس و کفشی بپوشید
که بتوانید به راحتی بدوید و فرار کنید. لباس آستین بلند و کمی
کلفت، آسیب ضربه ها باتوم و زنجیر را تخفیف می دهد. لباسی
بپوشید که جلب توجه نکند و به سادگی پاره نشود.
5-
با خود یک کوله
پشتی کوچک یا کیف کمری حاوی یک بطری بزرگ آب، پارچه تمیز برای
زخم بندی ببرید. حتماً موبایل همراه داشته باشید و ترجیحاً
شماره تلفن های ضروری را در ذهن حفظ کرده و از روی حافظه
دستگاه پاک کنید که درصورت دستگیر شدن، شبکه شما علیه شما یا
دوستانتان به کار گرفته نشود. از حمل کارت شناسایی یا دفترچه
تلفن شخصی خودداری کنید، به همراه خود فقط یک یا دو شماره تلفن
و نام (ترجیجاً فرد قابل اعتماد و مسن)
داشته باشید که
در صورت زخمی شدن دیگران بتوانند آن شماره را پیدا کرده به
اعضای خانواده شما خبر دهند.
6- همیشه در گروه حرکت
کنید. مدام یکدیگر را تحت نظر داشته باشید. اگر از گم شدن یکی
خبر دار شدید فوری به دیگران خبر دهید. به صورت شخصی با گروه
مهاجمان یا حتی یک مهاجم درگیر نشوید. ممکن است مسلح باشند.
دیده شده که
ورزشکاران و افرادی که مهارتهای رزمی یا اعتماد به نفس مبارزه
دارند، بیشتر و شدیدتر آسیب می بینند.
قدرت ما مردم
در جمع بودن ماست.
حتی اگر کاملاً
مطمئن هستید که توانایی دفاع از شخص خود را دارید از جدا شدن
از جمع و اعمال قهرمانانه پرهیز کنید.
7- اگر فرد ناشناسی با
اصرار از شما خواست که جمع را ترک کنید و مثلاً به بهانه کمک
به کسی به کوچه خلوتی بروید، به احتمال تله فکر کنید. از چند
نفر دیگر بخواهید که شما را همراهی کنند.
8-
گروه لباس شخصی ها یا پلیس ها با تحریک کردن شما، مثل فحاشی،
ترسو خطاب کردن، عصبانی کردن یا ... شما را تشویق می کنند که
گروه را ترک کنید. تکنیک الوات و پلیس ضد شورش جدا کردن شما از
جمع و کتک زدن یا دستگیری شماست. اگر شما را از جمع جدا کردند،
با فریاد زدن کمک از دیگران بخواهید. سه نفر که با فریاد به
سمت پلیس یا لباس شخصی می دوند و فریاد می زنند از هر اسلحه ای
ترسناک تر است.
9-
اگر دستگیر شدید یا در حلقه چندین مهاجم گیر افتادید و امید
کمک رسیدن یا فرار کردن نداشتید، مبارزه فعال و تحریک کلامی با
چند نفر آسیب بیشتری به شما می زند. سر و صورت خود را دست و
بازوهایتان محافظت کنید. برای کمک فریاد بزنید و منتظر فرصت
مقتضی برای فرار باشید.
-10
پلیس ضد شورش
مسلح به باتون، باتون برقی، بمب صوتی، اسپری فلفل، گاز اشک
آور، گلوله پلاستیکی، شات گان ساچمه ای و گلوله واقعی است. هر
گاه به سمت جمعیت شلیک مستقیم کردند، روی زمین بخوابید. چندین
عکس و ویدئو از کشته و زخمی های تظاهرات نشان می دهد که آنها
از ناحیه صورت و گردن مورد اصابت قرار گرفته اند. گویا شلیک می
کنند که بکشند.
11-
بعد از شلیک یا پرتاب نارنجکهای گاز اشک آور، در چند ثانیه
اول، اگه پوکه نارنجک نزدیک شماست می توانید آنرا با لگد از
جمعیت دور کنید. دست زدن به پوکه می تواند باعث سوختگی های
شیمیایی شدید شود. حتی زمانی که ابر دود اطراف پوکه خیلی غلیظ
است نزدیک شدن به آن به قصد شوت کردن آن ممکن است باعث آسیب
شدید به شما شود. در بعضی مراجع گفته شده که مایع کلراید
(وایتکس) خنثی کننده گاز است.
انداختن یک
پارچه کلفت آغشته به وایتکس یا حتی ریختن یک سطل وایتکس روی
پوکه می تواند یک پوکه فعال را خاموش کند. بعضی فلوراید موجود
در خمیر دندان را در مقابله با گاز اشک آور موثر دانسته اند و
توصیه کرده اند مالیدن کمی خمیردندان به گونه ها برای جلوگیری
از سوزش چشم مفید است.
(
12-
بهترین مقابله با سوختگی چشم و گلو از گاز اشک آور و اسپری
فلفل، فرار از ابر دود و شستن چشم و صورت با آب فراوان است.
دستمال خیس کارایی کمتری دارد، چرا که مواد شیمیایی در رطوبت
دستمال باقی می مانند و با مالیدن مکرر آن به چشمتان آسیب
بیشتری به خود می زنید. از آنجا که بعضی از این مواد شیمیایی
در حلالهای چربی حل شده اند، شستشو با آب اثر آنها را به سادگی
خنتی نمی کند. استفاده از شیر پر چرب تو صیه شده است.
13-
اگر زخمی شدید، یا متوجه خونریزی یا درد شدید در بدن خود در
نتیجه درگیری شدید. قبل از آنکه ضایعه شما را از پای در بیاورد
از اطرافیان کمک بخواهید. هر گونه خونریزی فعال را جدی بگیرید.
راهنمای کمک های اولیه در برخوردهای
خیابانی
من داشتم ویدئوهای
تظاهرات را نگاه می کردم. چند نکته خیلی اساسی کمک های اولیه
به نظرم رسید که اینجا بنویسم. می دانم که این نکات خیلی ساده
هستند و احتمالاً همه آنرا می دانند. همینطور می دانم که رعایت
نکات ایمنی در آنچان صحنه ای بسیار سخت و بعضی مواقع ناممکن
است. ولی حتی اگر کمکهای اولیه نمی دانید با بکار بستن چند
نکته اصلی می توانید در ثانیه های اول مفید واقع شوید.
به محض برخورد با کسی
که مجروح شده، یا به زمین افتاده خود را به مجروح برسانید و در
راه رسیدن با فریاد دیگران را از مجروح شدن فرد مطلع کنید و
کمک بخواهید. سپس مراحل زیر را انجام دهید:
1-
تنفس: مطمئن شوید شخص مجروح می تواند نفس بکشد. اگر چیزی جلوی
نفس کشیدن او را گرفته (مثلاً لخته خون در دهان یا ماسک پارچه
ای) سریعاً آنرا از دهانش دور کنید.
2-
اگر بعد از باز کردن راه هوایی، باز هم نفس نکشید، شخص به تنفس
مصنوعی دهان به دهان احتیاج دارد. فریاد بزنید و از اطرفیان
بخواهید کسی که کمک اولیه می داند جلو بیاید و کمک کند.
-3
خونریزی: فرد
خونریزی کننده را روی زمین بخوابانید. با یک پارچه تمیز روی
محل خونریزی فشار دهید. اگر مکان خونریزی از گردن فرد یا اطراف
دهان فرد است، مطمئن شوید فشار روی محل خونریزی تنفس فرد را
مختل نمی کند. مهمتر از هر چیز تنفس زخمی است.
برای
جلوگیری از خونریزی طوری گردن فرد را فشار ندهید که باعث خفگی
اش شوید.
4- اگر فرد هوشیاری
کامل ندارد، یا روی زمین دراز کشیده، آب به دهان فرد نریزید.
آب در دهان فرد ناهوشیار باعث خفگی می شود. همچنین همواره سعی
کنید مجروح را به پهلو بخوابانید. به این صورت ترشحات و
مایعات دهان وی به مجرای هوایی راه پیدا نمی کند.
5-
ضربه به سر، (خصوصاً به همراه خونریزی از گوش) باعث کاهش
هوشیاری می شود.
فرد جهت را
تشخیص نمی دهد و هر لحظه احتمال سقوط یا گم شدن در جریان
اتفاقات دارد. به این فرد کمک کنید که از صحنه درگیری خارج
شود. و تا مطمئن نشدید جای امنی نشسته است او را رها نکنید.
6-
حین حمل افراد
مجروح، (خصوصاً افرادی که به کمر آنها آسیب خورده) نباید به
کمر فرد مجروح فشار وارد شود. بهترین راه حمل مجروح گذاشتن وی
روی پتو یا یک پارچه بزرگ مثل چادر خانمها و حمل او با گرفتن
گوشه های پارچه است. احتمالاً پیدا کردن برانکارد یا پتو در
جریان کارزار سخت است، پس در صورت امکان فرد را بغل کنید. ولی
حمل مجروح در حالی که دست و پای فرد از دو طرف توسط مردم کشیده
می شود می تواند صدمات شدید به نخاع فرد وارد کند.
7-
اگر افراد مسلط
به کمک اولیه و کسانی برای حمل مجروح بر بالین مجروح رسیدند،
اطراف بیمار را خلوت کنید. کمک کنید که راه حمل کنندگان به سمت
مکانهای امن باز شود.
8-
پلیس ضد شورش مسلح به گاز اشک آور، اسپری فلفل و تانکرهای آب
جوش و مایعات اسیدی است. مایعات تخصصی مختلفی برای مقابله با
هر کدام وجود دارد که متاسفانه در این شرایط نمی توان به آنها
دسترسی پیدا کرد. اما در اکثر موارد شستشوی عضو آسیب دیده،
خصوصاً چشم ها با آب فراوان کمک می کند. در مورد خاص اسپری
فلفل بخاطر حلال چربی در آن، به سادگی با آب شسته نمی شود.
شستشو با شیر پرچرب کمک کننده است.
9-
کمک بخواهید. در حالی که سعی می کنید مجروح را به بیمارستان
برسانید فریاد بزنید
"پزشک".
احتمال اینکه
کسی که کمکهای اولیه می داند در نزدیک شما باشد زیاد است.
اگر کمک اولیه
می دانید، خودتان به همراه دوستانتان گروههای کوچک امداد تشکیل
دهید و مردم را یاری دهید. یک گروه کوچک امداد متشکل از یک
پرستار مجهز به وسایل کمکهای اولیه، چند جوان قوی برای حمل
مجروحین به نواحی امن که پرستارها ایستاده اند و چند وسیله
نقلیه (حتی موتور سوار) برای حمل مجروحین به بیمارستانهای امن
می تواند جان ده ها نفر را به سادگی نجات دهند. |
