|
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم انا نشکو الیک فقد نبیَنا و غیبته ولینا و کثره عدونا و
شدة الفتن بنا
بیش از ده روز است که از انتخابات ریاست جمهوری می‌‌گذرد، مردم
نجیب ایران که با هزاران امید و آرزو و شور و شوق به پای
صندوق‌های رای آمدند، اکنون باید جنازه جوانان خود را از میان
خاک و خون بردارند و به سوگ آنان بنشینند، میلیون‌ها انسان در
سراسر کشور به نتایج اعلام شده این انتخابات باور و اطمینان
ندارند، بلکه آن را محصول یک طرح حساب شده می‌دانند و بدان
معترضنند، میلیون‌ها انسان در سراسر کشور می‌خواهند و حق دارند
فریاد اعتراض خود را به صورت راهپیمایی و اجتماعات آرام به گوش
طرفداران حق و عدالت برسانند. آیا پاسخ این فریادهای حق‌طلبانه
سفیر گلوله‌هایی است که سینه فرزندانشان را بشکافد و پیر و
جوان و زن و مرد را به خاک و خون بکشد؟
وقتی از نظر میلیون‌ها انسان فهیم و آگاه مجریان و ناظران
انتخاباتی در مظان اتهام قرار دارند آیا منطقی است که آنان را
برای احقاق حق خویش به محکمه‌ای حواله دهند که داورانش در معرض
اتهامند؟ اگر حضور گسترده مردم در پای صندوق‌های رای آگاهانه
بوده و امضاء سند افتخار جمهوری اسلامی است، پس چرا حضور
اعتراضی میلیون‌ها نفر از همین مردم به توطئه و دسیسه بیگانگان
نسبت داده شده می‌شود مگر رژیم‌های گذشته در ایران و سایر
کشورها از این اباطیل چه طرفی بستند که امروز همان نسخه پوسیده
را کپی کرده و به مردم اهانت می‌کنند.
میلیون‌ها انسان شریف و آگاه بر این باورند که با آراء آنان
بازی شده و به فهم و شعورشان اهانت شده است و برای دفاع از
حیثیت و کیان خود به صورت خودجوش به خیابان‌ها ریخته‌اند تا
دردها و تحقیرهای فروخورده خود را فریاد کنند. چرا به مردم
اهانت می‌کنند و این حرکت مردمی و در کمال وقار و آرامش را به
بیگانگان نسبت می‌دهند و هزاران نفر را در خیابان‌ها و از
خانه‌هایشان می‌ربایند و با رفتاری بسیار زشت و ناپسند آنان را
اعم از زن و مرد به نقاط نامعلوم می‌برند؟ حرکت میلیون‌ها جوان
در ایام انتخابات و در راهپمایی‌ها با فریاد الله اکبر و با
شعار یا حسین چه کسانی را آزرده و عصبانی کرده است که باید به
خوابگاه دانشجویان شبانه حمله کنند و با ضرب و شتم بی‌حساب
آنان را آواره کنند و خوابگاه آنان را به ویرانه تبدیل کنند؟
تاسف‌‌بارتر از این عمل آن است که این حمله مغول‌آسا را به خود
مردم نسبت دهند. فانالله و انا الیه راجعون.
کدام عقل سلیم باور می‌کند
که حرکت اعتراضی میلیون‌ها انسان آگاه از کارگران، کسبه،
کشاورزان، روحانیون، دانشجویان و سایر اقشار نقشه و طراحی این
گروه یا آن گروه و با حمایت بیگانگان باشد؟ چرا شخصیت‌های
محترم و خدمت‌گذار ملت طول سی سال گذشته را به بهانه‌های واهی
با بدترین رفتارها و دستگیر می‌کنند و به زندان‌ها می‌کشانند؟
کسانی که دست به چنین اعمال می‌زنند و سرمایه‌های اجتماعی
جامعه را این‌گونه تاراج می‌کنند، از خدا بترسند و از عاقبت
خود بهراسند.
جناب آقای مهندس میرحسین موسوی که در طول سالیان دفاع مقدس
نخست وزیر این کشور بوده و همواره در برابر کارشکنان مورد
حمایت بی‌دریغ حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه بوده
است، پس از بیست سال رصد کردن اوضاع کشور امروز احساس خطر کرده
است و برای نجات کشور از مدیریت غلط چهار سال گذشته به میدان
آمده و در مدت کمتر از سه ماه میلیون‌ها انسان شیفته امام
خمینی را با یاد و نام آن عزیز به صحنه آورده است و میلیون‌ها
جوان را که می‌رفتند از هر نوع مشارکت و همراهی جمهوری اسلامی
رو بگردانند، با نشان دادن راه و خط صحیح حضرت امام خمینی به
پای صندق‌های رای آورده است، آیا چنین شخصیتی به جای آنکه
مورد تقدیر و تجلیل قرار گیرد، باید توسط همان‌هایی که در آن
زمان در برابر امام صف‌‌آرایی می‌کردند و نیز خلاف آنان امروز
مورد عتاب قرار گیرد و آنچه زیبنده خود آنان است به مهندس
موسوی نسبت دهند؟ آیا آقای مهندس موسوی مسبب اغتشاش‌های است یا
آنان که با لشکر‌کشی در خیابان‌ها شهر را به صورت یک پادگان
نظامی درآورده‌اند و مردم بویژه جوانان را تحریک می‌کنند و
احساساتشان را جریحه‌دار می‌سازند؟
مردم می‌گویند در انتخابات امانت‌داری نشده است و باید
انتخابات ابطال شود، آیا پاسخ چنین خواسته‌ای بر فرض که به
اعتقاد مسئولان برنامه‌ریز و مجریان انتخابات صحیح نباشد،
انواع اهانت‌هایی است که از بلندگوهای حکومتی نثار مردم می‌شود
و باید پس از آن با چوب و چماق و تفنگ و گلوله به آنان حمله
شود، عده‌ای مجروح یا کشته و گروهی هم به بند کشیده شوند؟ آیا
دستی در کار است تا با این رفتارهای غیر انسانی آبروی امام و
جمهوری اسلامی را به تاراج دهد؟
ما قویاً از جناب آقای مهندس میرحسین موسوی حمایت می‌کنیم و در
برابر تهمت‌های ناجوانمردانه و از آن جمله تهمت تسبیب
اغتشاش‌ها به ایشان از وی دفاع می‌کنیم و عامل همه اغتشاش‌ها و
زخمی شدن‌ها و دیگر خساراتی را که به مردم وارد شده است، کسانی
می‌دانیم که بی‌جهت شهر را به صورت پادگان نظامی درآورده‌اند و
آنها باید شناسایی و محاکمه شوند.
ما مصرانه خواستار آزادی تمامی دستگیرشدگان از شخصیت‌های سیاسی
روحانی و غیر روحانی هستیم و هرگونه محاکمه غیرقانونی و
بازجویی‌های تحت فشار و رعب را محکوم می‌کنیم.
آیا عدل و انصاف است که صدا و سیمای حکومتی به میلیون‌ها انسان
و نخبگان آنان هر گونه اهانتی را روا دارند و هیچ فرصتی برای
این بی‌گناهان ایجاد نشود تا از خود دفاع کنند و حقایق را با
مردم در میان بگذارند. وقتی وسائل ارتباطی از پیامک‌ها و
سایت‌ها و اینترنت همه را از کار بیندازند و در تلفن‌های همراه
اخلال ایجاد کنند و تنها وسیله اطلاع
رسانی یعنی صدا و سیما را از یک رسانه ملی به رسانه دولتی
تبدیل کنند و یک‌جانبه به بدترین شیوه حقایق را وارونه جلوه
دهند. آیا می‌دانید با بی‌اعتبار شدن این رسانه فراگیر مردم به
پای رسانه‌های بین‌المللی کشانده می‌شوند و با شنیدن و دیدن
حقایق جاری در میان جامعه به دروغ پردازی‌های رادیو و
تلویزیون نفرین می‌کنند؟
شرط انصاف آن است که حداقل یکی از شبکه‌های سراسری سیما برای
پاسخ‌گویی به این همه دروغ‌پردازی و وارونه جلوه دادن حقایق و
متهم کردن گروه‌ها و اشخاص، در اختیار کاندیداهای محترم و
طرفداران آنان و مردم مظلوم قرار می‌گرفت.
بر حسب اطلاع بسیاری از عالمان برجسته حوزه علمیه مبارکه قم و
سایر کشور شدیداً تحت فشار قرار گرفته‌اند تا در مقابل
میلیون‌ها انسان موضع بگیرند. ما از مقاومت آنان در برابر این
زیاده‌خواهی‌ها صمیمانه و متواضعانه تشکر می‌کنیم و امیدواریم
مراجع بزرگ تقلید و عالمان برجسته مانند همیشه ملجاء مردم
مظلوم باشند و در برابر حق‌کشی‌ها بایستند و تسلیم نشوند و
اطمینان داریم که نخواهند شد و تاریخ پرافتخار مراجع تشیع این
حقیقت را نشان می‌دهد.
مجمع روحانیون مبارز اصرار دارد که اجازه دهند مردم در سراسر
کشور یک روز را برای شهیدان خود به سوگ بنشینند و مردم در کمال
امنیت در مراسم عزاداری خانواده‌های آنان شرکت کنند.
ما برای بازگرداندن اطمینان و اعتماد مردم خواهان آن هستیم که
هیاتی متشکل از افراد بی‌طرف و کاردان و آشنا به قوانین به
شکایات نامزدهای معترض رسیدگی کنند و با رعایت حق و عدل به
داوری بنشینند و با تصمیمی خداپسندانه آرامش را به کشور
برگردانند.
درود و رحمت خداوند بر ملت سرافراز ایران بویژه مردم بیدار و
شجاع تهران، درود برجوانان غیور بویژه دانشجویان پرشور، رحمت و
غفران الهی بر شهیدان به خون خفته آنان، سلام بر زندانیان
عزیر و به خانوداه‌های محترم آنان. مجمع روحانیون مبارز خود را
در عزای شهیدان و همدردی با خانواده‌های آنان شریک می‌داند و
برای آنان صبر و پاداش از خداوند بزرگ مسئلت می‌دارد.
مجمع روحانیون مبارز
1/ 4/ 1388" |
