هفته نامه اکونومیست در شماره 27 ژوئن خود درباره رویدادهای ایران نوشت:

اگرچه به نظر می رسد که در روزهای اخیر از شمار تظاهرکنندگان و دامنه مخالفت های خیابانی مردم ایران با حکومت ظاهرا کاسته شده، اما هنوز نمی توان مطمئن بود که حادثه ای دیگر خشم مردم را در آینده نزدیک بار دیگر شعله ور نکند و بازهم میلیونها نفر را به خیابان ها نکشاند و حتی باعث انتخاباتی دیگر نشود.

حکومت هنوز پیروز نشده و بحران هنوز خاتمه نیافته است، زیرا توازن قدرت کاملا بر ضد وضعیت موجود تغییر یافته است.

آنچه که اینک آشکار شده این است که بخش عظیمی از جمعیت این کشور دراین اعتراضات حضور داشته اند.

میلیون ها نفری که به موسوی رای دادند امید داشتند او بتواند اندک تحولی را بوجود آورد،  او اکنون با شهامت از تسلیم در برابر فشارهای حکومت خودداری می کند.

حوادث اخیر ایران باعث شده مشروعیت جمهوری اسلامی چه در داخل و چه خارج ایران به شدت ضربه ببیند. ادعای حکومت که نور امید مسلمانان جهان، بویژه مستضعفان منطقه و جهان است، اکنون به تمسخر گرفته می شود. موقعیت رهبر جمهوری اسلامی بشدت لطمه دیده است، زیرا شخصی که قرار بود فراتر از درگیری های انتخاباتی قرار داشته باشد، به طور کامل خود را با سرکوب و تقلب همسو کرد.

مبارزه ای علنی در راس قدرت بروز کرده و نیروهای وفادار به آقای خامنه ای و رئیس جمهور جنگ طلب او آشکارا در برابر اصلاح طلبان و واقعگرایانی صف آرایی کرده اند که از حمایت اکبر هاشمی رفسنجانی، دومین مرد قدرتمند جمهوری اسلامی برخورداراند. محمد خاتمی نیز از میرحسین موسوی حمایت کرده است.

به این ترتیب، حتی اگر نیروهای امنیتی بتوانند مخالفان را از سطح خیابان ها پراکنده سازند، جدال بر سر نظام حکومتی همچنان ادامه خواهد یافت و رژیم را، اگر واژگون نکند، تضعیف خواهد کرد.