در محافل آگاه و متوحش سیاسی ایران؛ که شب را با دلهره به صبح می رسانند و صبح را با بیم و هراس به شب، گفته می شود، علی خامنه ای علیرغم همه توصیه ها و علیرغم همه اسناد و مدارکی که در اختیارش گذاشته شده، حاضر نیست زیر بار قبول تقلب در انتخابات برود.

از سوی دیگر میرحسین موسوی نیز به هیچ وجه حاضر نیست از مردم فاصله بگیرد و به همین دلیل گفته است حاضرم کشته شوم، اما ننگ عقب نشینی را نپذیرم.

به وی گفته شده که شما  با هر برنامه ای که اعلام کنید، موجب خونریزی می شوید. موسوی پاسخ داد: مردم بدون اعلام من در صحنه مانده اند.

گفته می شود که از موسوی خواسته شده، پس از انجام مراسم تحلیف احمدی نژاد شما اعلام کنید که بعنوان یک گروه ریاست جمهوری او را به رسمیت نمی شناسید، اما نگوئید به مقابله ادامه میدهم. آقا "تقلب" را نمی پذیرد. پاسخی که نقل می شود اینست که من هم "سلامت" را نمی پذیرم و درباره پس از مراسم تحلیف، آن موقع تکلیف خودم را اعلام می کنم!

مردم نشان داده اند که بدون اعلام من و بصورت خودجوش از جانشان می گذرند، رهبر احتیاج ندارند، اگر هم داشته باشند از میان خودشان پیدا می شود.

صندوق هائی که حالا می گویند بیائید با هم بشماریم، همه تقلبی است. وزارت کشور صندوق های پر از رای را جانشین صندوق هائی کرده که در این دو هفته از بین برده است.

درهمین محافل، از قول یکی از دستگیر شدگان که آزاد شده گفته می‌شود:

"تقریبا همه را در انفرادی نگه داشته اند."

همچنین اطلاع دقیق وجود دارد که کسانی که این شب ها به تلویزیون آمده و اعتراف به اغتشاش کرده اند همگی از میان زندانیان مجرم انتخاب شده و به آنها وعده داده شده در صورت چنین اعترافاتی در پرونده جنائی و مواد مخدری آنها تخفیف داده خواهد شد.