زینب حجاریان، دختر سعید
حجاریان که در بازداشت کودتاچیان 22 خرداد است، نامه ای به آیت
الله بیات زنجانی نوشته و در پاسخ وی، آیت الله زنجانی متنی را
نوشته که اشاره به موزه عبرت (شکنجه گاه زمان شاه بنام کمیته
مشترک ضد خرابکاری) دارد. پاسخ آیت الله بیات را می خوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم
دختر مکرّم و عزیزم خانم
زینب حجاریان
سلام علیکم
مدتی پیش به دعوت
عدّهای از دوستان به بازدید شکنجهگاهی رفتم که دژخیمان طاغوت
مرا و عده زیادی از انقلابیون را در سالهای قبل از 57 به بند
کشیده بودند و اکنون آنرا به موزهای برای عبرت گرفتن تبدیل
کردهاند. بازدید سلولهای انفرادی، اتاقهای شکنجه و آلات و
ادوات اعترافگیری طاغوتیان علاوه بر آنکه روزهای سخت زندان را
به یادم آورد، سئوالهای گوناگونی را در باب وضعیت امروز ما و
بسیاری از انقلابیون و زجر کشیدگان پیش از استقرار جمهوری
اسلامی برایم تداعی کرد. مهمترین چیزی که از آن بازدید به بعد
در ذهن دارم این است که در آن زمان یک وجه مشترک در میان همه
زندانیان سیاسی وجود داشت و آن هم رسیدن به وضعیتی بهتر و
عادلانهتر از آن روزگار بود. در این راه هم میان خودی و دیگری
فقط یک مرز داشتیم و آن مرزی بود که آیات هشتم و نهم سوره
مبارکه ممتحنه برایمان ترسیم کرده بود. همه مدّعیان امروز
اسلام و انقلاب و جمهوری اسلامی و همه کسانی را که آن شکنجههای
دوران طاغوت را دیده یا حتی ندیدهاند و به هر تقدیر امروز بر
مسند اداره امور تکیه زدهاند به بازخوانی آن آیات و تدبّر
در آنها فرامیخوانم تا بدانیم و بدانند که نصّ صریح کتاب خدا
چه میگوید و ما امروز چه قدر از آن اندیشهها فاصله داریم.
دخترم، تلاش ما برای
استقرار ارزشهای کتاب خدا و نهج البلاغه مظلوم امیرالمؤمنین
هنوز به پایان نرسیده است و پدر بزرگوارت هم یکی از سالکان
مخلص همین راه است که جانش را هم بر سر همین سلوک گذاشته است؛
ادعای انقلاب اسلامی این بود که در پی حکومتی علوی است و اگر
در این راه به سرمنزل مقصود رسیده بودیم که امام با آن وصیّتِ
نگران ما را ترک نمیکرد. شناخت من از دکتر سعید به دهه پنجاه
و مبارزات آن دوران برمیگردد. من هم همانند شما نمیتوانم
اتهامات مضحکی را که امروزه به نام دفاع از جمهوری اسلامی در
بسیاری از گفتارها به پای او و بسیاری از خدمتگزاران بازداشت
شده نظام میگذارند بپذیرم. در حالیکه بخش مهمی از بن
مایههای امنیتی جمهوری اسلامی مدیون اوست و این را همه
آگاهان میدانند، مگر آنکه بخواهند خود را به ندانستن بزنند.
او یک تفاوت جدّی با امروزیها و ضاربان خود دارد که موجب
میشود او را تحمّل نکنند و آن این است که نزد او و بسیاری از
فداکاران گمنام انقلاب، هدف مقدّسی مانند جمهوری اسلامی موجب
نمیشود تا از هر وسیله نامقدّسی بهره ببرند، هر حقّی را تباه
سازند و خون یا حتی آبروی کسی را بدون محاکمه در نزد قاضی عادل
بریزند. امروز از این اصل دینی بسیار دور شدهایم و خوف آن
میرود که آنقدر فاصله بگیریم که از نظام اسلامی جز نامی تهی
باقی نماند. با بهره گیری از چنین اندیشهها و سرمایههای
ارزشمندی است که خانواده سعید حجاریان و همه عدالت خواهان
معتقد به نظام باید به خود ببالند و بر آرمان های ارزشمند
پدران خود ایستادگی کنند و ذرّهای از آن عقب ننشینند که راه
اصلاح امور عامّه همین است.
در پایان خود و شما و
همه دلسوزان مصالح مردم را به دعای وافر در پیشگاه خداوند
متعال برای اصلاح امور فرامیخوانم. باز هم همه مسئولان جمهوری
اسلامی را به رعایت تقوای الهی و به یاد داشتن عقوبت الهی
توصیه میکنم که تنها راه حلّ
مشکلات کنونی ما
دوری از خودخواهی و مطلق انگاری و نیز تمکین در برابر
خواست عمومی
مردم شریف ایران است و انحراف از این اصل هم سرمنشأ همه
آلودگیها و ناامنیهاست.
اسدالله بیات زنجانی
زنجان، چهاردهم تیرماه
1388
مصادف با دوازدهم رجب
1430
|