|
مهندس موسوی
تاکنون طی چند نامه به مراجع مذهبی در قم، از آنها خواسته است
در برابر ظلمی که این روزها به مردم ایران می شود و همچنین
اعتراض به تقلب در انتخابات مواضع خود را اعلام دارند. این
دعوت از مراجع به این دلیل واجد اهمیت ویژه است که از دو شرط
ادامه رهبری علی خامنه ای، یکی "عدالت" است و در جریان این
انتخابات و حوادث سرکوبگرانه روزهای پس از کودتای 22 خرداد،
این شرط ادامه رهبری او عملا نقض شده است. از جمله این نامه
ها، نامه ایست که وی به آیت الله بیات نایب رئیس مجلس سوم
نوشته است. هم نامه موسوی و هم پاسخ آیت الله بیات را در ادامه
می خوانید:
محضر مبارک حضرت
آیت الله العظمی بیات زنجانی(مدظله العالی)
با اهدای سلام،
اینجانب اطمینان دارم که روند حوادث انتخابات ریاست جمهوری دهم
را با دقت پیگیری کرده‌اید. اگر چه توسل به دروغ و استفاده‌ی
بی حساب از امکانات عمومی و دولتی برای تبلیغات یک‌سویه به سود
نامزد حاکم به خوبی نشان دهنده عزم این گروه خاص برای پیروزی
به هر قیمت و از هر راه ممکن بود، اما تصور تقلب در آرای مردم
تا این اندازه و برابر انظار شگفت‌زده جهانیان از حکومتی که
تعهد به عدالت شرعیه از ارکان اساسی آن شمرده می‌شود، برای کسی
ممکن نبود.
امروز که با حیرت
تمام شاهد چنین تصورات جسورانه در امانت مردم هستیم و تمامی
راه‌ها برای احقاق حق بسته شده، مواجه شدن مردم مظلوم با سکوت
علما و مراجع که ملجا راسخ این ملت شمرده می‌شوند، خسارتی بیش
از یک تغییر در آرا را به دنبال خواهد داشت.
عواملی به
بهانه‌های واهی با چوب و چماق و باطوم و شوک الکتریکی به جان
اعضای ستادهای اینجانب و مراجعه کنندگان سرگردان و مبهوت از
این وضعیت افتاده‌اند، در حالی که امیدی به کارایی قوه قضاییه
محترم نمی‌رود زیرا جایی که دادستان کل کشور نتواند از سخن
قانونی خود در پیشگیری از سخنرانی اضافی نامزد حاکم در سیما
جلوگیری نماید، با چه ابزاری می‌تواند از این خشونت سیاه
بازداری کند؟ به حسب وظیفه صیانت از آرای مردمی که اینک دچار
چنین زیان عظیمی شده‌ا‌ند عرض حالی تقدیم و یادآور می‌شوم که
شاید تذکر به جای شما به مسوولان مفید واقع شود.
ایاک و الظلم لمن
لیس له الا الدعا
برادر شما -
میرحسین موسوی
اسخ مرجع
عالیقدر به نامه مهندس موسوی
بسم‌اللّه
الرّحمن الرّحیم
برادر دلسوز و
انقلابی جناب آقای مهندس موسوی- ایّده الله تعالی
سلام علیکم؛
همانطور که
در نامۀ
خود مرقوم داشته‌اید ریز وقایع و صحنه‌آرایی انتخابات دهمین
دورۀ
ریاست جمهوری را در حدّ مقدور پیگیری کرده‌ام و با شما هم
عقیده‌ام که در حقّ آراء ملّت و در حقّ شما به عنوان نمایندۀ
فکری بخش عمده‌ای از این ملّت جفا شده است. اگر چه به عنوان
شخصی که سالهای متمادی به امور اجرایی و تقنینی اهتمام
داشته‌ام می‌دانم که گاه تخلّفاتی اندک، از ناحیۀ
مجریان جزئی امور رخ می‌دهد، اما این بی‌اعتنایی اخیر و
بی‌حرمتی کلان به آراء ملّت بی‌سابقه است. سالهاست که امام
عزیز و همینطور سلوک و منش انقلابی او از میان ما رخت بربسته
است ولی ظاهراً برخی، مدارا، مردم‌داری و وظیفه‌شناسی و
هدایتهای انقلابی‌اش را در پی خودش به خاک سپرده‌اند. به هیچ
وجه مدّعی نیستم که دوران پیش از سال 68 بری از نقص و خطا بوده
است، اما مگر کسی می‌توانست در زمان حضور امام راحل اینچنین
قانون را دور بزند و بعد هم شاکیان را به سخره گیرد و مردم را
هم علیه آنان بفریبد. هنوز نسل اول انقلاب زنده‌اند، در حالی
که ارزشهای انقلاب چنین تحریف می‌شود. هنوز بسیاری از
تدوین‌کنندگان و نویسندگان و اعضای بازنگری قانون اساسی
زنده‌اند و برخی به خود جرأت می‌دهند که آن را به نحو استصوابی
تفسیر کنند. هنوز جملۀ
امام که میزان را رأی ملّت می‌دانست در میان ما تکرار می‌شود.
اینجانب
سالهاست که در سخنان و مواضع مختلف، فاصله گرفتن نظام از راه و
اندیشۀ
امام را متذکّر شده‌ام و نسبت به استقرار آرام اندیشه‌ای
خمینی‌ستیز در کشور هشدار داده‌ام؛ اندیشه‌ای که نهایتاً ثمری
جز تبدیل «جمهوری اسلامی» به «حکومت اسلامی» نخواهد داشت و
نهایتاً دین و دنیای مردم را در خود هضم خواهد کرد. اکنون ضمن
حمایت از جنابعالی و ستایش احساس تکلیف و دغدغۀ
انقلابی‌تان نکاتی را به شرح زیر به محضر عموم یادآور می‌شوم:
1-کسانی که
به شما رأی داده‌اند، در پی آن بوده‌اند که متقابلاً سوگند شما
را در برابر خود و خدای خود بشنوند که از حقوق قانونی آنان
پاسداری خواهید کرد و قانون کشورشان را حرمت خواهید گذاشت.
همین امروز را روزی بدانید که این سوگند را بالقوه در برابر
آنان یاد کرده‌اید و بر شماست که با توکّل به پروردگار توانا و
درایت و استفادۀ
کامل از وسایل قانونی کشور رأی مردم را به خودتان و همینطور به
دیگران پاس بدارید؛ کما اینکه این تکلیف بر دوش دو نامزد
بزرگوار دیگر برادر عزیز و ارزشمند و مظلومم جناب حجت الاسلام
و المسلمین کروبی و برادر ارزشمندجناب آقای دکتر رضائی هم
سنگینی می‌کند. اگر از ابتدا به صحنه نیامده بودید، تکلیف به
گونه‌ای دیگر بود، اما اکنون زمانی است که باید در برابر قانون
ستیزی و خودخواهی ایستاد و نگذاشت که بی حرمتی به قانون و
خواست اکثریّت در این کشور رواج پیدا کند. اطمینان داشته باشید
که شما و کسانی که با نیّت خالص خود، شما را همراهی می‌کنند،
موفق خواهید بود ولی این اعتراضات و دفاع از حق خود را بگونه
ای مطالبه کنید که راه سوء استفاده را از مخالفین شما بگیرد.
2-در چنین
روزهائی نهی از مظالم و اعلام برائت از اعمال منکر گونه در
چارچوبهای قانونی و عُقلایی بر همگان واجب است. مدیران و زعمای
صالح حکومت هم باید در مخالفت با اینگونه اعمال بکوشند و گرنه
در نزد افکار عمومی متّهم به نادیده گرفتن حقوق مردم خواهند
شد. امروز دغدغه اصلی این است که عهد جمهوری اسلامی با مردم به
طور یک جانبه مخدوش شده است و یاران برجستۀ
امام را متهم به قدرت‌طلبی می‌کنند.
3-آحاد
مردم به ویژه جوانان عزیزی که در پی احقاق حقّ قانونی خود
هستند، این تلاش قانونی خود را نهی از منکری بدانند که باید
شرایط شرعی و قانونی آن مراعات شود. در این نهی از منکر بزرگ
باید تقوای الهی پیشه کنید و بدانید که عدّه‌ای به دنبال آنند
که شما را لاابالی و آشوبگر معرفی کنند و به همین جهت، مراقب
باشید که میان نهی از منکر و آشوب، خلطی بوجود نیاید. این
موضوع قابل تاکید است که رقیب شما یک نامزد انتخاباتی خاص یا
طرفدارن و هوادارن او نیستند؛ آنچه با شما و مصالح جامعۀ
اسلامی به مبارزه برخاسته است، یک طرز فکر غلط و انحرافی است
که معتقد است برای رسیدن به اهداف به ظاهر مقدّس، می‌توان به
هر وسیلۀ
نامقدّسی متوسّل شد. این اندیشه و طرز فکر را دشمن اصلی خود و
دین خدا بدانید، سپس صاحبان این فکر غلط را محکوم سازید. همان
طور که پیشتر هم بارها گفته‌ام شعار جوانان ما در موقعیت کنونی
باید این باشد که برای رسیدن به اهداف مقدس نباید از وسایل
نامشروع کمک گرفت.
4-مطالبات
گستردۀ
نامزدها و طرفداران آنها هشداری است در برابر دستگاه قضایی که
باید جدّی گرفته شود. مسئول دستگاه قضایی کشور، پیش از هر چیز
به عنوان یک فقیه شیعی باید خود را ملجأ مردم بداند. اگر روزی
محکمه‌های قضایی یک کشور نتوانند عدالت را میان مردم برقرار
سازند، طبیعی است که ستم‌دیدگان راههای دیگری برای احقاق حقوق
خود جستجو خواهند کرد و خدای ناکرده مقصد چنین جامعه‌ای آشوب،
ناامنی و هتک حرمت مقدّسات است.
در پایان
امیدوارم همۀ
دست اندرکاران نظام جمهوری اسلامی در رعایت مصالح دین خدا و
مردم بکوشند و پاسدار اعتماد مردم باشند.
والسلام علی
عبادالله الصالحین
قم، اسدالله بیات
زنجانی
25
خرداد 1388 مصادف با 21 جمادی‌الثّانی 1430
|
