یک ملت بگوید نمی خواهیم، ایشان می گویم: من می خواهم

احمدی نژاد خیال رفتن ندارد!

پیش زمینه های انتخابات ریاست جمهوری:

گاز فلفل، پرتقال اسرائیل، پیاز پاکستانی، سیب زمینی وارداتی و گلوله غیبی

مردم در این هفته ها شاهد صحنه هائی در حاشیه و در استقبال از انتخابات هستند، که از خود انتخابات جذاب تر و جالب تر شده است. در جبهه دولتی ها، سیب و پیاز و پرتقال، پول و وعده است که مرتب پخش می شود. احمدی نژاد نیز یا بسته اتمی باز می کند و یا سخنرانی های خبر ساز برای رسانه های اسرائیلی و غربی می کند.

از میان اعضای حزب پادگانی که ظاهرا و بموجب برخی موضع گیری های رهبران جناح راست، دچار شکاف شده و تخم تردید در دفاع از احمدی نژاد در آن در حال رشد است، گروه های عملیاتی وارد میدان شده اند. در مشهد گاز فلفل در سالن سخنرانی مهندس موسوی منفجر کردند و به کاروان انتخاباتی شیخ مهدی کروبی نیز حمله کردند.

ایدئولوگ های این حزب، با این تصور که محمد خاتمی از ترس ترور صحنه را به میر حسین موسوی واگذار کرد نه بر مبنای محاسبات و مذاکراتی در عالی ترین سطوح حاکمیت، این بار تهدید به ترور میرحسین موسوی را مطرح کرده اند. این درحالی است که در میان خودشان هم این بحث وجود دارد که در صورت ترور موسوی، خطر اینست که فورا خاتمی وارد میدان شود و آنوقت کسی جلودار مردم برای دادن رای به او نیست.

بعد از پخش سیب زمینی وارداتی و پیاز پاکستانی بین مردم، خبرگزاری های داخلی روز گذشته خبر دادند که برای میوه گیر کردن مردم، دولت پرتقال اسرائیلی وارد کرده است. چون پیدا شدن سروکله این پرتقال در ایران، آن هم پس از سخنرانی اسرائیل ستیزانه احمدی نژاد پیاده نظام حزب پادگانی را هم می تواند به فکر فرو ببرد، فورا اعلام شد، برخلاف همیشه که دست انگلیسی ها در همه کاری بوده، کار چینی ها بوده، این بار کار کار چینی ها بوده!

یعنی پرتقال را می خواسته ایم از چین وارد کنیم، اما چینی ها پرتقال های اسرائیل را در کارتن چینی به ما دادند!

گمرگ کشور را فورا اعلام کرد: امكان واردات رسمي پرتقال رژيم اشغالگر قدس وجود ندارد.(لابد غیر رسمی اش مباح است!)

یکی از واردکنندگان هم به خبرگزاری های داخلی گفت: دست بردارید پرتقال از ميوه‌هايي است كه شرايط قرنطينه خاصي دارد و بايد از مبدأ توليد به مقصد مستقيما حمل شود