در امریکا لاتین
"اوباما" می خواهد با لبخند
به آن نتیجه ای برسد که بوش نرسید!
نویسنده: شاموس کوک (گلوبال ریسرچ 20 آوریل 2009)
ترجمه: پیک نت

اخبار و رویدادهای سیاسی هفته های اخیر می گوید که اوباما در مقایسه با روسای جمهور پیشین، سیاست ایالات متحده را در قبال آمریکای لاتین نرم کرده است. مطبوعات قاره ی آمریکا راهبرد مصالحه ی اوباما را در کنار سیاست "همسایه ی خوب" آمریکای لاتین می‌ستایند و از ان در مقایسه با سیاست فرانکین روزولت - که تا قبل از اوباما در قبال آمریکای لاتین پی گرفته می شد - استقبال می کنند.

مهم است به خاطر داشته باشیم که سیاستی که روزولت در قبال همسایگان خود پیاده می کرد صرفا لشگرکشی نظامی به آمریکای لاتین را منع می‌کرد اما هنوز این حق را برای خود قائل بود که دیکتاتورهای مورد نظر خود را بر کرسی بنشاند، گروه های محلی را تجهیز کند، تسلط اقتصادی خود را بواسطه  بازار آزاد و قسط های بانکی وسعت بخشد، از طریق همکاری با جناح های دست راستی در این کشورها توطئه چینی کند و غیره.

اگرچه به نظر می رسد سیاست اوباما در قبال آمریکای لاتین بسیاری از این روش ها را کنار گذاشته، اما روش های روزولت برای تسلط بر آمریکای لاتین هنوز هم در سیاست آمریکا پا برجاست. دهه ها بود که سیاست تهاجمی ایالات متحده در قبال سیاست مصالحه آمیز "همسایه ی خوب" در آمریکای لاتین، منتج به کودتاهای نظامی، فروپاشی اقتصادی، غارت و قیام در این کشورها می شد.

خیلی از روسای جمهوری که اوباما در کنفرانس قاره ی آمریکا در دو هفته پیش نام آنها را ذکر کرد، با تحولات اجتماعی و با خواست مردم به قدرت رسیدند، که سیاست اصلی آنها مقابله با سیاست خارجی تهاجمی ایالات متحده است.

اوباما در همایش اخیر کشورهای قاره آمریکا، با زیرکی مشکلات این قاره را از نگاه همتایای آمریکای لاتینی خود نیز دید و آنرا موقعیت مساوی (Equal Footing) نام گذارد، اما در همین حین با زیرکی نیز اذعان کرد که سیاست خارجی آمریکا همان چیزی خواهد ماند که همیشه بوده است. از جمله در مقاومت در برابرکوبا. اوباما با آزاد کردن بعضی از محدودیت ها در رابطه با مسافرت به کوبا یا بعضی از قراردادهای مالی، ژست مترقی گرفت، در حالیکه مسئله ی مهم تر، یعنی تحریم اتقصادی کوبا را تائید کرد.

هدف اصلی تحریم های کوبا زیر فشار گذاشتن کشوری است که در تمام کشورهای آمریکای لاتین موجب غرور است.

اگرچه هنوز از جنگ سرد بعنوان وظیفه مقدس یاد می شود، اما بحران اقتصادی دنیای سرمایه داری بار دیگر این سوال را در ذهن میلیون ها انسان مطرح کرده که آیا راه دیگری وجود ندارد؟

با وجود کمبود وسیع منابع و تکنولوژی در کوبا (که تحریم های ایالات متحده آنها را به شدت تشدید می کند)، دستاوردهای موجود در بهداشت، آموزش و پزشکی و دیگر زمینه ها آنقدر کافی هستند تا افراد زیادی را در آن منطقه (آمریکای لاتین) متقاعد کند که جنبه هایی از اقتصاد کوبا (که مهم ترین آنها نظریه ی تولید برای پاسخ گویی به نیاز تمام کوبایی ها و نه در جهت سود شخصی یا قشری است) ارزش تجربه و تکرار را دارند.

هوگو چاوز یکی از رهبران آمریکای لاتین است که عمیقا تحت تاثیر اقتصاد کوبا است. چاوز گام های مهمی را برای بیرون آمدن از مدل اقتصادی سرمایه داری برداشته است و روی اینکه "سوسیالیزم راه رو به جلو است" پافشاری می کند و بسیاری از کشورها و توده های آمریکای لاتین نیز با او موافق هستند.

تا پیش از تحولات انقلابی دو دهه اخیر که در نتیجه ی آنها دولت های دست نشانده ایالات متحده در منطقه سقوط کردند، آمریکای لاتین در انحصار شرکت های ایالات متحده بود. آنها مواد خام را با کمترین قیمت ها استخراج می کردند و از کار ارزان برای نیل به بیشتری سود بهره می گرفتند. کل منطقه در انحصار بانک های ایالات متحده بود.

اکنون تحولات مهمی روی داده است. کشورهای آمریکای لاتین به صنایعی که به طور محرمانه توسط شرکت های ایالات متحده به کار می رفت دست پیدا کرده اند و بعلاوه به شرکت های چینی و اروپایی چراغ سبز نشان داده اند تا در آن بخش هایی که از شرکت های ایالات متحده گرفته اند سرمایه گذاری کنند.

در لیست اولویت های اوباما کنترل صنعتی ایالات متحده بر آمریکای لاتین یکی از اولویت های اصلی است. اما او این کار را می خواهد به طریقه استراتژیک انجام  دهد.

اوباما در کنفرانس امریکا لاتین با لبخند مقابل دوربین ظاهر شد و با سران آمریکای لاتین دست داد، اما شرکت های ایالات متحده از اوباما خواهند خواست تا برای بازگشت این شرکت ها به منطقه فعالیت بیشتری انجام دهد. این تقاضا، نیاز به دسیسه چینی ها و جنگ طلبی ها گذشته ی آمریکا را در منطقه باز آفرینی خواهد کرد.