میرحسین موسوی، کروبی و احمدی نژاد در چهار سوی ایران در سفرند
و به این جمع رهبر هم اضافه شده است. حرف ها تقریبا تکراری شده
است. حتی سخنان رهبر که دیرتر از بقیه راهی سفرهای انتخاباتی
شده است. بتدریج باید از میان گزارش های مشروحی که در باره این
سفرها منتشر می شود، با ذره بین نکات خبری جدید را بیرون کشید.
ازجمله از سفر و سخنرانی های میرحسین موسوی به شیراز که گزارش
زیر را تهیه کرده ایم. از سفر کروبی و خامنه ای هم گزارش های
مستقلی تنظیم کرده ایم که دراین شماره پیک نت می خوانید.
موسوی در شیراز به همان نکاتی اشاره کرد که رهبر در کردستان
آنها را تکذیب کرد. موسوی گفت:
مسئله ریخته شدن یا نشدن 5/1 میلیارد تا 17 میلیارد دلار به
خزانه از سوی دولت یکی
از مسایلی است که وجود دارد و متاسفانه هیچ اتفاق خاصی برای
برخورد با این مساله
نیفتاده است. نحوه هزینه شدن حدود 300 میلیارد دلار درآمد در
کشور و وجود انحرافات در سیاستهای اقتصادی از جمله مسایل امروز کشور است.
متاسفانه ما امروز در بین همسایههای خود هم یک متحد و دوست واقعی نداریم. یکی از فرزندان
انقلاب، حزبالله
لبنان است و من قویا از آن حمایت میکنم اما اینها کافی نیست و
نباید مدام در جهان
تشنج ایجاد کنیم.
من متاسفم از بابت عدم حضور ایران در اجلاس
شانگهای. یکی از طبیعیترین جایگاههای ما حضور در چنین مکانی
است ولی
متاسفانه ما قدرت ورود به آنجا را نداریم زیرا برای همه
مسالهساز شدهایم. متاسفانه این نگاه در دنیا وجود دارد
که با تغییر رییسجمهور در ایران، سیاستهای این کشور دگرگون
میشود و نمیتوان بر
روی این کشور حساب کرد.
برخی سیاستها، عدم امنیت گستردهای را
در کشور ایجاد کرده است و ما این مساله را در بین دانشجویان،
کارمندان و زنان به
شکلهای مختلف میبینیم. در قدیم در مقابل پنجرههای خانهها
کمتر نرده زده میشد ولی امروز از شمال شهر تا فقرترین مناطق، نردهها و حفاظهای
مختلفی در مقابل
پنجرهها و بر سر دیوارها تعبیه شده است.
امروز شاهدیم که دانشجو برای اینکه حرفی بزند یا مثلا نویسنده
یا
هنرمندی برای خلق اثر و کتاب، مشکل پیدا میکند؛ برای نمونه در
فرهنگستان هنر گاهی
برای گرفتن مجوز چاپ کتاب مشکلات بسیار فراوانی داریم.
. سی سال
از انقلاب گذشته است و هنوز وحشت داریم که شاعری در جایی
کلمهای را بگوید و ما تفسیر خاصی کنیم و بدین ترتیب خودمان مساله را امنیتی میکنیم
یعنی خود ما نماد بر
ضد نظام ایجاد میکنیم.
چطور میشود استانی که خود را بانی استقلال و مشروطیت در
کشور میداند، میزان آرای آن کمتر از سی درصد باشد؟ آیا این یک
خطر نیست؟ من به همه
قومیتها به دید فرصت نگاه میکنم و دقت کرده ام و می بینم که
نمایندگان این قومیتها در سخنان خود تلاش میکنند که بگویند یک ایرانی هستند
و این یک فرصت و
بسیار ارزشمند است.
حتی مشکلات روحی و روانی در بین مردم افزایش یافته است.
|