در یکی از مقاله هایی که در دسامبر سال 2007 بعد از ترور بی
نظیر بوتو چاپ شد، عملیاتی را بوسیله ی آمریکا- ناتو در
پاکستان مطرح کرده بودم که در آن تحریک گروه های مختلف
اجتماعی، دینی و قومی و چندپارگی سیاسی، و
نیز تجزیه ی پاکستان پیش
بینی شده بود.
عملیات اخیر (شامل بمباران هوایی روستاهای پاکستانی تحت نام
"جنگ علیه تروریسم") صریحا نشان از وسعت صحنه ی جنگ افغانستان
دارد تا حد گسترش به بخش هایی از پاکستان دارد. گرایش نهایی
آمریکا- ناتو راه اندازی جنگ بین افغانستان و پاکستان است.
با این پیش زمینه خواندن گزیده ای از مقاله ی دسامبر 2007 را
پیشنهاد می کنم.
«قبلا
در سال 2005 گزارشی از سازمان امنیت ملی آمریکا و سیا منتشر شد
که سرنوشت یوگسلاوی را برای پاکستان پیش بینی می کرد که بواسطه
عواملی چون جنگ داخلی، رقابت های خونی و بین جناحی که دقیقا در
بلوچستان روی می دهند، به وقوع می پیوست. (سازمان
Energy Compass،
2 مارس 2005)
طبق گزارش سازمان امنیت ملی و سیا، سرنوشت پاکستان تبدیل شدن
به یک دولت فرومانده در سال 2015 است که طبق گفته ی "وحید شمس
الحسن" مامور عالی رتبه ی پاکستان در انگلیس، احتمالا بوسیله ی
جنگ داخلی، طالبانـــیزه کردن کامل پاکستان و مشکلات کنترل
سلاح های اتمی تشدید می شود. (وحید شمس الحسن، روزنامه ی
Times of India،
13 فوریه 2005) البته، رفورم های دموکراتیک علیرغم مخالفت های
گروه های رادیکال اسلامی تغییراتی در صحنه ی سیاسی بوجود
خواهند آورد. کنترل و اختیار دولت محلی با در نظر گرفتن فضای
تنش آلود داخلی احتمالا تا منطقه ی مرکزی پنجاب
و کراچی (به عنوان قطب اقتصادی پاکستان) تقلیل خواهد یافت.
وحید شمس الحسن با طرح این سوال نگرانی خود را بیان می کند:
نظامیان و امنیتی های پاکستانی به فروپاشی سیاسی و بالکانیزه
شدن پاکستان گرایش دارند.
در سناریوی سازمان امنیت ملی آمریکا و سیا، واشنگتن نیز تمایل
به اجرای این سناریو دارد.
نقشه جدید آمریکا برای پاکستان شبیه دیگر نقشه هایی است که
وسیعا در مناطق خاورمیانه و آسیای مرکزی پیاده شده است.
استراتژی آمریکا که در قالب عملیات اطلاعاتی مخفیانه پیاده می
شود، بر اختلافات مذهبی و دینی، تحریک فرقه های تجزیه طلب و
حمایت مالی از آنان، و در عین حال تضعیف نهادهای دولت مرکزی
متمرکز است.
هدف وسیع تر آنها شکاف در حکومت و دولت ملی، جلوگیری از احتمال
بوجود آمدن چنین دولت هایی، و نهایتا تغییر مرزهای رسمی عراق،
ایران، سوریه، افغانستان و پاکستان است. |