بدنبال به زیر مشت و لگد گرفتن شماره از خانواده های شهدای معرف جنگ ایران و عراق که می خواستند به دیدار میرحسین موسوی، نخست وزیر دوران جنگ بروند، زهرا رهنور یادداشت دردمندانه ای را منتشر کرد که می خوانید:

نمی دانستم معنای «کربلا منتظرماست بیا تا برویم»، این است که زن و فرزند شهیدان را سرکوب و دستگیر کنید. البته شهدا به کربلا رسیدند اما هیچ می دانید شما دولتمداران به کجا رسیده اید؟ پس از خشونت، کشتار، شکنجه و زندانی کردن فرزندان ملت، توسط قدرتمداران کینه توز، اینک نوبت خانواده شهداست که مشخصا به عنوان دست مریزاد ایثارهای آن جوانان پاکباخته، به اهانتی ننگین به خانواده های باکری و همت منتهی شد.

اهانت به همسر و فرزندان شهید همت، ضرب و شتم همسر شهید باکری، دستگیری احسان باکری که جانانه به دفاع از مادرش پرداخت، تحفه ای بود که در بزرگداشت دفاع مقدس، نصیب خانواده های سرداران جنگ شد.

جاى آنست که خون موج زند در دل لعل

 زین تغابن که خزف مى شکند بازارش

ای شمایان که به این ظلم امر کردید، شمایان که این ظلم را محکوم نکردید، چه جانشینان خوبی بودید برای آن سرداران ! چه خوب پرچم خونین آنها را که به زمین افتاده بود، بر دوش گرفتید.

به جای مصاف با دشمن، به جنگ با ملت رفتید، آن جوانان ایثارگر، آن سرداران خون سرخ خود را پیشمرگ استقلال و ازادی ایران کردند، اما شما در هفته دفاع مقدس، زن و فرزند آنان را تکریم نکردید بلکه کتک زدید و دستگیر کردید.

از آنها، هرگز نپرسیدید جوانی خود را در بیوه زنی، تنهایی و یتیم داری چگونه گذراندند؟، هرگز نپرسیدید چگونه از خون شهیدان پاسداری کردند؟

از سلحشوری های این بانوان و از رشادتهای فرزندان شهیدان تقدیر نکردید اما یادتان باشد که جهان هستی می بیند و می شنود و “عالم محضر خداست “.

یادتان باشد که به نام آنها بزرگراه ساختید، بزگراه همت، باکری، بروجردی و دیگران. اما خانواده های آنها را بزرگ نداشتید. با نام و یاد آنها، برای خود مشروعیت کسب کردید، اما خون آنان را پاس نداشتید.

با این روشها به باورهای مردم خیانت کردید. اما امروز، بدانید و مطمئن باشید که نام زهرا(س) و علی و حسین علیهم السلام که از زبان شما به هنگام زندانی کردن و ضرب و شتم زنان و مردان پیرو زهرا جاری می شود، هیچ کس را نمی فریبد.

مطمئن باشید لکه سیاهی بر چهره خود پاشیدید که به آب زمرم و کوثر سفید نتوان کرد.

زهرا رهنورد

۱مهر ۱۳۸۹