محمدرضاجلایی پور فرزند حمید رضا جلائی پور که خود در دورانی از فرماندهان سپاه در غرب ایران بوده، از زندان کودتا آزاد شد. خانواده جلائی پور، بدلیل کشته شدن خواهر و برادر و ... از معروف ترین خانواده های شهدای انقلاب و جنگ اند. فرزند جلائی پور که از چهره های معروف اصلاح طلب است را ظاهرا برای تحت فشار قرار دادن دستگیر کرده بودند.

پس از آزادی محمدرضا از زندان، مهدی کروبی به دیدار وی و خانواده جلائی پور رفت و پس از شنیدن آنچه بر وی در زندان رفته و آنچه که احتمالا از زبان وی درباره زندانیان دیگر شنیده است، طی سخنانی گفت:

متاسفم از اینکه کار به اینجا کشیده که فرزندان کشور را به بهانه های مختلف بازداشت و در زندانها نگهداری کنند. این برای نظام ما جالب نیست. هستند بسیاری که معروف نیستند و هزینه های زیادی را بی گناه متحمل شده اند. جای دارد از همینجا یادی از آنان نموده و تلاش و ایستادگی آنها و خانواده هایشان را ارج نهیم.”

قسم خورده اند فندق را با پتک بشکنند! مگر می شود با رعب و وحشت و ترساندن مردم، حکومت کرد! هیچگاه وضعیت سیاسی کشور را اینچنین تصور نمی کردیم . متاسفانه مساله درگذشت و برگزاری مراسم ها برای نظام به چالشی بزرگ تبدیل شده است. کار نظام به اینجا رسیده است که مردن آدم ها نیز به بحرانی بزرگ مبدل شده و مجبورند برای هر فردی که می میرد جلسه ی امنیتی تشکیل دهند که آیا اجازه برگزاری مراسم عزاداری به خانواده وی بدهند یا خیر؟ اگر اجازه دادند حال باید تصمیم بگیرند در کدام نقطه از کشور این مراسم برگزار شود تا اندک مردمانی بتوانند حضور یابند. البته باز هم کار شورای تامین امنیت به اینجا ختم نمی شود بلکه باید در نهایت افرادی را در لیست عدم ورود به مجلس ترحیم بگنجانند و هم به آن افراد اخطار دهند و هم به صاحبان عزاء!

رئیس مجالس سوم و ششم در اینباره افزود: ” اخیرا نیز همین مساله برای مرحوم آقای ططری نماینده پیشین مجلس و بسیجی واقعی، جبهه رفته و مسوول بسیج عشایر و همچنین حجت الاسلام و المسلمین آقای درچه ای که از روحانیون مبارز و خوش سابقه بودند، به تلخی تکرار شد. هر دوی آنها مورد تائید همه گروه ها و جناح ها بودند. ببینید کار به کجا رسیده است! آیا این رسم و شیوه ی صحیح حکومتداری است؟