سالگرد ترور خامنه ای و هاشمی
اولی خوب شد که نمرد
دومی بد شد که زنده ماند!

ششم تيرماه سالگرد ترور ناتمام علی خامنه ای، در جریان موج بزرگ ترور در آغاز دهه 60 است. درجریان این موج که بنام سازمان مجاهدین خلق ثبت شده اما تمام شواهد نشان میدهد رخنه عمیق سازمان های بین المللی در آن نقش اصلی را داشت، بسیاری از چهره های معروف بنیانگذاری جمهوری اسلامی کشته شدند. یا با انفجار و یا با شلیک گلوله. آیت الله بهشتی، آیت الله باهنر، آیت الله هاشمی نژاد، آیت الله صدوقی، آیت الله دستغیب، آیت الله مدنی، آیت الله قدوسی، محمد علی رجائی... و تعدادی از وزرا و نمایندگان مجلس همگی در این موج بزرگ قربانی شدند. این انفجارها و ترورها، ابتکار عمل را بدست جناح راست و ارتجاع مذهبی داد تا ترور دولتی را با اعدام های گسترده در زندان ها و بویژه زندان اوین آغاز کند. و بدین ترتیب، سرنوشت انقلاب به گونه ای دیگر رقم خورد. از یکسو چهره هائی در حاکمیت ترور شدند که بزرگترین تکیه گاه آیت الله خمینی بودند و از طرف دیگر همان ها که این ترورها کمک کرد تا آنها در حاکمیت جا باز کنند، اعدام و شکنجه و جنایت را پشت قباله جمهوری اسلامی کردند.

امسال فرماندهان سپاه و علی خامنه ای از ترس حضور سبز مردم در خیابان ها و یا مساجد و حسینه ها، اجازه نداد سالگرد قربانیان دو انفجار حزب جمهوری اسلامی و نخست وزیری برگزار شود. اما چاپلوسان تشویق شدند تا مراسم شکرگزاری برای کشته نشدن خامنه ای در انفجار مسجد اباذر در همان موج انفجارهای آغاز دهه 60 برگزار شود. موجی که در آن هاشمی رفسنجانی نیز مانند علی خامنه ای ترور ناتمام شد و مانند خامنه ای از مرگ جان بدر برد! شاید برپا کنندگان چاپلوسانه مراسم شکرگزاری بر این اعتقاد باشند که اولی خوب شد که نمرد و دومی بد شد که زنده ماند!

مراسم شکرگزاری با نماز مغرب و عشا در مسجد ابوذر تهران واقع در ميدان قزوين برگزار شد. دستور برپائی این شکرگزاری را ابتدا حسین شریعتمداری در کیهان صادر کرد و بدنبال آن دو روز پیاپی صدا و سیما باندازه تبلیغ کشورهای اروپائی برای مسابقات فوتبال جام جهانی، برای این شکرگزاری تبلیغ کرد. سخنران این شکرگزاری نیز "عليرضا پناهيان" يكي از رهبران لباس شخصی ها بود.