|
فشرده مقاله
اول
پشت ورطه هرج و
مرج پاکستان باید به مرزهای دو کشور هند و پاکستان نگاه کرد،
نه به مذاکرات وزرای خارجه این دو کشور.
نه تنها در
امتداد "جامو" و "کشمیر"، بلکه در بخش غربی
افغانستان،- ایران- و حتی آسیای
میانه، دخالت های امریکا در حال گسترش است. پاکستان در حال
حاضر با بزرگترین دشواری بعد از تشکیل این کشور روبروست. شاید
در ابتدا برای کنترل جاه طلبی های چین و هند روی آن حساب می
کردند، اما امروز وضع به گونه ای دیگر است. این برج دیده بانی
برای نظارت بر اقدامات
روسیه در آسیای مرکزی و کشورهای مسلمان
ایران، عراق و خلیج فارس، امروز در موقعیت دیگری قرار گرفته
است. امروز، این کشور زیر فشار است برای کمک به
ارتش امریکا و ناتو برای پیروزی در
جنگی که ادامه آن به ایران و خود پاکستان ختم خواهد شد. حتی
ادامه بی ثباتی در منطقه می تواند موجودیت کامل پاکستان را در
خطر قرار دهد.
دیگ کشمیر روی
آتش بهانه دخالت امریکا و ناتو می جوشد. امریکا
استدلال می کند که نگران شکاف داخلی
میان اسلام آباد و واشنگتن است. اما نگرانی اصلی، سرانجام حضور
نظامی درافغانستان است.
اوباما به یک عقب
نشینی دلپذیر جنگی نیازمند است. کشف بزرگترین و غنی ترین معادن
در افغانستان و لزوم آغاز بهره برداری از آن نیازمند پایان
حالت جنگی است. مانورهای تاکتیکی میان
روسیه، چین و ایران را درچارچوب همین
استراتژی باید بررسی کرد .
پاکستان، به
کانون ترور اسلامی تبدیل شده است و حالا باید پرسید که امریکا
چگونه می تواند با حمایت پاکستان با
تروریسم مقابله کند و طالبان در
افغانستان را شکست بدهد؟
واشنگتن بطور جدی
روی تنش های نظامی علیه ایران حساب می
کند، حتی اگر این تنش ها به آشفتگی در منطقه بیانجامد. در
ژوئیه 15، مجله تایم نوشت: پنتاگون برای
اولین بار اقدام نظامی علیه برنامه
هسته ای ایران را بعنوان یک اقدام عملی و احتمالی مطرح کرده
است.
گفته می شود،
همسایگان اهل سنت ایران - از جمله عربستان سعودی- متمایل به
این اقدام اند.
دراینصورت، دیگر
درگیری اسرائیل و اعراب گره حل مشکلات خاورمیانه و فلسطینی ها
نخواهد بود. توپ به داخل جهان اسلام خواهد افتاد. شیعه دربرابر
سنی و عرب در برابر غیر عرب (عجم).
15
ژوئیه اشپیگل آنلاین نیز تقریبا مطالب
تایم را تکرار کرد و نوشت که محور تنش ها، آرام آرام در
خاورمیانه علیه ایران درحال شکل گیری است.عربستان
سعودی و امارات متحده عربی با خواست
آمریکا برای حمله به ایران، بدون در نظر
گرفتن عواقب آن روبرو هستند. منتقدان
اعتقاد دارند که اوباما برای یافتن کلید جنگ در افغانستان روی
حمله به ایران حساب باز کرده است. او براین تصور است که چنین
حمله ای به کاهش عملیات تروریستی در عراق نیز کمک می کند.
آیا چنین حمله ای
دو مجلس و کنگره امریکا را پشتیبان اوباما خواهد کرد و او را
پیروز دور بعدی ریاست جمهوری؟
پاکستان بتدریج
خود را آماده رویدادهای آینده می کند. تقسیم این کشور میان
پشتون ها و غیر پشتون ها نمونه این رویدادهائی است که
افغانستان نیز از آن احساس خطر می کند.
سفیر سابق ایالات
متحده در هند می گوید که آمریکا باید
نیروهای
خود را در مناطق غیر پشتون متمرکز کند و از
قدرت هوایی سنگین خود، از جمله هواپیماهای بدون
سرنشین و نیروهای ویژه به مناطق پشتون
نشین افغانستان و پاکستان حمله ور شود.
ابتدا باید پایگاه های القاعده در
افغانستان نابود شود و سپس طرح تقسیم بندی جدید پاکستان و
افغانستان اجرا شود.
حافظ این تقسیمات
جدید نیروی نظامی 40
هزار نفره ایست که باید به 50 هزار افزایش
یابد.
می توان روی
تاجیک ها، ازبک ها، هزاره ها و حتی بخشی از پشتون ها برای ضربه
به طالبان حساب کرد.
آنچه سفیر سابق
امریکا در هندوستان می گوید برای اسلام ترسناک است، حتی اگر
حمله به ایران صورت نگیرد. اما امریکا به این نتیجه رسیده است
که طالبان تحت سلطه پشتون ها، سرانجام در افغانستان و
پاکستان به پشتونستان
مستقل خواهد پیوست. از سوی دیگر تحریک
بلوچ ها برای استقلال گام بعدی است.
ایران برای
مقاومت در برابر این استراتژی از ماجراجوئی در پاکستان پرهیز
دارد، زیرا زرادخانه اتمی پاکستان می تواند امنیت کل منطقه را
با خطر جدی روبرو کند.
آمریکا میان حمله
مستقیم به ایران که مشکوک به جاه طلبی های اتمی است، و رها
سازی پاکستان اتمی برای جنگی منطقه ای کدامیک را انتخاب خواهد
کرد؟
فشرده مقاله
دوم
افسر سابق سازمان
اطلاعات مرکزی امریکا "سیا"
مستند به مقاله خانم "جین"(که در بالا
خلاصه ای از آن را خواندید) می نویسد که امریکا سرگرم استراتژی
جدیدی در منطقه است.
عکسی که در مقاله
خانم "جین" ایران، افغانستان و پاکستان را نشان میدهد می تواند
نشانگر سناریوی وحشتناکی باشدکه خانم جین
آنرا نشان می دهد. سناریوئی که برای
هند نیز وحشتناک است.
در اوضاع بغرنج
کنونی هندوستان به یک رهبر قوی مانند "ایندیرا گاندی" نیازمند
است. وحدت پاکستان در خطر است، اما موجودیت آن خیر، زیرا
ایالات متحده برای مقابله با هندوستان به این کشور نیازمند
است. |
