|
احمدی نژاد از نیویورک به تهران بازگشت. یک سخنرانی و چند
مصاحبه تلویزیونی و مطبوعاتی حاصل ظاهری این سفر است. در
سخنرانی او که در سازمان ملل ایراد شد، نکات واقعی در ارتباط
با امریکا کم نبود و منطق نهفته در آنها شاید در کشورهای دیگر
بازتابی مثبت داشته، اما واقعیت اینست که این سخنان وقتی از
جانب او طرح می شود، در داخل کشور گوش مردم بدان بدهکار نیست.
چهره پرتزویز، ذات متقلب و خونریز و دروغگوئی ذاتی او، اعتبار
هر سخن درستی را هم زیر علامت سئوال می برد. از جمله سخنانی که
درباره موقعیت اتمی امریکا گفت. او سیاست بازی است با درکی
سطحی از جهان، که درعین حال دیگران را هالو تصور می کند. از
جمله در مصاحبه هائی که در امریکا کرد و با همین سطحی نگری در
شناخت ماهیت نظام حاکم بر امریکا، فکر کرد می تواند دعوای
کابینه ای میان اوباما و کلینتون راه بیاندازد.
او بلافاصله پس از آن سخنرانی که در سازمان ملل ایراد کرد،
دستمال سفید تسلیم را در مصاحبه هائی که کرد بالا برد. او که
قطعنامه های تحریم را در داخل کشور "کاغذپاره" اعلام کرده بود،
در همین مصاحبه ها گفت که نگران تحریم های جدید است. درباره
تحویل یکجای اورانیوم 5ر3 درصدی ایران و دریافت زمانبندی شده و
تحت نظارت بین المللی اورانیوم 20 در صدی به ایران هم عقب
نشینی 50 در صدی را اعلام کرد. همچنان که برای معامله و مصالحه
با امریکا، تا توانست شاخ در جیب اوباما گذاشت. درواقع حرف ها
و پیام های اصلی را احمدی نژاد در مصاحبه هائی که کرد اعلام
کرده و در انتظار پاسخ به این پیشنهادها به تهران بازگشت. حتی
برای معامله سه امریکائی که در ایران زندانی اند با 7 فرمانده
سپاه و کارشناس ارشد اتمی که امریکا بسر می برند. پیشنهادهائی
که به چند دلیل امریکا به آنها پاسخ مورد انتظار احمدی نژاد و
خط دهنده اصلی "علی خامنه ای" را نخواهد داد:
1- آگاهی از نارضائی عمیق مردم از حکومت
2- نامشروع بودن دولتی که احمدی نژاد آنرا رهبری می کند
3- علم و آگاهی بر بحران اقتصادی و از هم پاشیدگی مدیریت کشور
4- چهره منفور دولت و شخص وی در داخل کشور
5- در انتظار یافتن سخنگوئی مناسب تر از احمدی نژاد از سوی
فرماندهان سپاه
از چند مصاحبه احمدی نژاد، آن پیام هائی را بیرون کشیده ایم که
در بالا به آنها اشاره کردیم. آنها را با عنوان
"احمدی نژاد دستمال سفید را در امریکا بلند کرد!" در ادامه می
خوانید. |
