ایشان علی وکیلی راد، یکی از سه مجری ترور
شاپور بختیار آخرین نخست وزیر ایران، پیش از سقوط نظام سلطنتی
در ایران است. او به همراه محمد آزادی و فریدون بویراحمدی
شاپور بختیار را در خانه اش واقع در پاریس به قتل رساندند. آن
دو موفق به فرار از فرانسه و بازگشت به ایران شدند، اما وکیلی
راد در سوئیس دستگیر و به فرانسه باز گردانده شد. او در دادگاه
اعتراف کرد که بدستور مقامات جمهوری اسلامی شاپور بختیار را
ترور کرده است. نه بختیار – بویژه به دلیل نقشی که در تشویق
صدام حسین در حمله نظامی به ایران داشت- قابل دفاع است و نه آن
که دست به ترور می زند. وکیلی راد 18 سال پس از ترور بختیار از
زندان آزاد شده و به ایران بازگردانده شد. بختیار نیز اگر ترور
نشده بود، بی شک سالها پیش فوت کرده بود. نه او به قول خودش
مرغ توفان بود و نه وکیلی راد انقلابی. هیچ تروریستی قهرمان
نیست. همچنان که وکیلی راد نیست. او به ایران بازگشت، اما
بسیار طبیعی است که بدلیل طول زندان در فرانسه و احتمال ارتباط
با مقامات امنیتی آن کشور، همیشه تحت کنترل بوده و زندگی در
انزوائی را طی کند. در تمام گزارش هائی که روز گذشته صدا و
سیما و چند خبرگزاری نیمه جان جمهوری اسلامی و حتی خبرگزاری
سپاه "فارس" در باره آزادی وکیلی راد منتشر کردند، اشاره ای به
دلیل محاکمه و زندانی شدن او در فرانسه، یعنی ترور بختیار
نکردند. فرانسه را بدلیل زندانی کردن او محکوم کردند، اما
نگفتند جرمش چه بود!
فرانسه از او نمایش تلویزیونی درست نکرد،
آنچنان که در جمهوری اسلامی مرسوم است و "گلودیا رایس" را به
اتهام گزارش تلفنی اخبار تظاهرات خیابانی مردم در جریان هفته
های پس از انتخابات 22 خرداد به فرانسه زیر فشار در زندان
وادار به اعتراف در دادگاه نمایشی کودتا کردند. کلودیا رایس
نیز، پس از آن صحنه سازی ها و جنجال آفرینی ها و اتهام و جرم
جاسوسی، آزاد کردند تا بازگردد به فرانسه. مثل خانم هاله
اسفندیاری که پس از نمایشی مشابه آزاد شد و بازگشت به امریکا.
و یا رکسانا صابری که او نیز که مانند کلودیا رایس و هاله
اسفندیاری به اتهام جاسوسی دستگیر شده بود، پس از مدتی بهره
برداری تبلیغاتی آزاد شد و اکنون در امریکا به تحصیلاتش ادامه
میدهد و البته کتاب خاطرات زندانش را هم نوشته است. قطعا
کلودیا رایس هم همین کار را خواهد کرد و از دوران زندان و آنچه
که مجبورش کردند بگوید خواهد گفت و خواهد نوشت. آیا وکیلی راد
هم خاطراتی دارد که بنویسد؟ مثلا بنویسید زیر شکنجه مجبور به
اعتراف شد! اصلا اعترافی در کار بود که او خاطراتش را دراین
بار بنویسد؟
سه امریکائی زندانی نیز بزودی آزاد شده و
بعنوان کوهنوردهای امریکائی از ایران خارج خواهند شد. لابد
امریکا نیز در مقابل، عبدالمالک ریگی را داده بود!
این بده بستان ها نه برای مردم نان می شود و
نه برای حکومت آب. اما این نان و آب بی نمک و مزه همچنان سر
سفره دستگاه های امنیتی و سیستم ترور جمهوری اسلامی باقی است! |